یسار المالکی – ۱۶ نوامبر 2020 – موسسه خاورمیانه
المالکی در این مقاله به تاثیرات پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا میپردازد.
وی در ابتدا مدعی است دو نگاه در میان نخبگان عراقی در مورد بایدن وجود دارد. گروهی بر این موضوع تاکید میکنند که از آنجا که وی نماینده باراک اوباما برای حل پرونده عراق در دوران تصدیگری مقام معاون رئیس جمهوری بود، شناخت عمیقی از موضوع عراق دارد و می تواند برای حل بحران های آن دارای ابتکار عمل باشد. گروه دیگر با طرح این موضوع که اولویت بایدن هسته ای نشدن ایران است، بازگشت وی به برجام را سرآغاز قدرتیابی مجدد گروه های نیابتی ایران در عراق و به خطر افتادن ثبات سیاسی در این کشور و همسرنوشت شدن با لبنان میدانند.
ناظران عراقی بر این باورند آمریکا در حال حاضر عراق را پیاده نظام ایران میبیند اما به دلیل واقع گرایی بایدن، وی میتواند از وزن انتظارات غیر واقعی ترامپ نسبت به کارزار فشار حداکثری علیه ایران از طریق عراق، بکاهد. المالکی بر این نکته تاکید میکند که سیاست های واشینگتن در قبال عراق به دلیل ملاحظات منطقه ای گسترده تر، از دولتی به دولت دیگر تغییر کرده حال آنکه استراتژی ثابت و مشخص ایران باعث افزایش اعتماد به نفس شیعیان عراقی شده است. وی در پایان به این موضوع می پردازد که سه رویداد در دولت بایدن میتواند برای ایجاد پیشرفت در وضعیت عراق مفید باشد:
گزینه سوم به این معنی است که بایدن به دلیل محاصره شدن با موضوعات فوریتر، نمی تواند مستقیماً به بحث عراق ورود کند و در نتیجه بروکرات ها و استراتژیست ها در شورای امنیت ملی و وزارت خارجه و پنتاگون موضوع عراق را مدیریت خواهند کرد و این موضوع فضایی را پدید میآورد که بتوان صداهای مختلف در عراق را به واشینگتن منتقل کرد.
https://www.mei.edu/publications/between-trumps-iranian-lens-and-obamas-indifference-what-might-biden-presidency-mean
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.