چرا عادی سازی روابط با اسرائیل برای امارات دستاوردی ندارد؟

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
پرزیدنت دونالد ترامپ روز پنجشنبه اعلام کرد که دولت وی به «توافق تاریخی» دست یافته است که شاهد تبادل رسمی و روابط دیپلماتیک آشکار امارات متحده عربی با رژیم اشغالگر اسرائیل می باشد و در عوض اسرائیل برنامه های خود را برای الحاق بخش بزرگی از کرانه باختری فلسطین اشغالی به تعویق می اندازد.

ترامپ نسخه ای از بیانیه مشترک ایالات متحده، اسرائیل و امارات در رابطه با این توافق را در حساب توییتری خود قرار داد. “موفقیت بزرگ امروز! توافقنامه صلح تاریخی بین دو دوست بزرگ ما، اسرائیل و امارات متحده عربی! “

در این بیانیه همچنین ادعاشده است که «این پیشرفت دیپلماتیک تاریخی باعث پیشبرد صلح در خاورمیانه شده و گواهی بر نگرش و دیپلماسی جسورانه این سه رهبر و شجاعت امارات و اسرائیل برای ساختن مسیری نو برای آزادسازی پتانسیل عظیم در منطقه به شمار می‌آید. در نتیجه این پیشرفت دیپلماتیک و به درخواست رئیس جمهور ترامپ با پشتیبانی امارات متحده عربی، اسرائیل اعلام حاکمیت بر مناطقی را که رئیس جمهور برای صلح مشخص کرده بود را متوقف می کند و تلاش های خود را در حال حاضر بر گسترش روابط با کشورهای مسلمان و عرب متمرکز می کند».

محمد بن زاید، ولیعهد امارات با اشاره به اینکه وی به یک پیروزی بزرگ دست یافته و « طرح الحاق اسرائیل را متوقف کرده است، این توافق را جشن گرفت. وی در توییتی نوشت: «طی تماس با رئیس جمهور ترامپ و نخست وزیر نتانیاهو، توافق برای متوقف کردن الحاق بیشتر سرزمین های فلسطین توسط اسرائیل حاصل شد».


بن زاید امیدوار است که گناهان خود را پاک کند؛ زیرا از نظر بیشتر اعراب و مسلمانان به عنوان یکی از قوی ترین دست های ایالات متحده در خاورمیانه و یکی از بهترین دوستان دولت اشغالگر اسرائیل در منطقه در نظر گرفته می شود. این توافق، گناهان او را پاک نمی کند و به هیچ وجه یک دستاورد برای بن زاید محسوب نمی شود، بلکه یک «دستاورد بزرگ» برای نتانیاهو خواهد بود، زیرا بن زاید ادعا کرد که الحاق متوقف شده است، در حالی که بیانیه مشترک به روشنی بر «تعلیق» تاکید می کند.

این تعلیق به دو دلیل برای بن زاید پیروزی نیست – یکی این که الحاق قبلاً به حالت تعلیق درآمده بود. دلیل دوم این است که الحاق، دیر یا زود از سر گرفته می شود. بنابراین، بن زاید هیچ دستاورد واقعی یا حتی خیالی نداشته است. در همین حال، این توافق برای نتانیاهو یک دستاورد محسوب می شود، زیرا طبق این بیانیه، دخالت امارات در همکاری های امنیتی با اسرائیل را تقویت می کند. چگونه بن زاید می تواند بر این تاکید کند که او برای فلسطینی ها دستاوردی را فراهم کرده است، در حالی که او زندگی فلسطینی هایی را که در امارات متحده عربی زندگی می کنند تحت فشار قرار می دهد؟ فلسطینی ها در امارات متحد عربی با درخواست های گذرنامه برای تمدید مجوزهای مسکونی، با تاخیر و بازجویی احتمالی روبرو هستند. چگونه بن زاید می تواند خود را در پیشبرد جنبش فلسطینی ها موفقیت آمیز بداند، در حالی که وی به دنبال روابط خوب با دشمنش قدم برمی دارد؟ همانطور که یوسف العتیبه سفیر امارات متحده عربی در واشنگتن پست نوشت: «اسرائیل فرصت است، نه دشمن».

منبع:https://rahbordemoaser.ir/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *