علیرغم اینکه تظاهرات در الناصریه طی ماههای اخیر همزمان با اغلب شهرهای عراق بسیار فروکش کرده است، تظاهراتکنندگان الناصریه از چندین هفته پیش با شماری بیشتر به میدان تظاهرات بازگشته و خواهان کنارهگیری مقامات محلی، ایجاد فرصتهای شغلی و مبارزه با فساد در نهادهای دولتی شدهاند.
چرا الناصریه؟
مطالبات تظاهراتکنندگان در الناصریه در برکناری «ناظم الوائلی»، استاندار ذیقار و متهم به فساد و صادر کردن دستور تیراندازی به معترضان در ماههای اخیر و برکناری مدیران نهادهای دولتی مهم و محاکمه عاملان قتل تظاهراتکنندگان خلاصه میشود.
در همین رابطه، یکی از فعالان اجتماعی الناصریه در گفتوگو با پایگاه خبری نونپست با اشاره به اینکه الناصریه از سوء مدیریت مزمن در خدماترسانی و نبود فرصتهای شغلی، فقر و بیکاری رنج میبرد، اظهار داشت: این شهر که از لحاظ جمعیتی از بسیاری از شهرهای جنوبی عراق جلو بوده و کرسیهای پارلمانی بیشتری در پارلمان دارد از منازعه سیاسی و ظلمی بزرگ رنج می برد.
با وجود وعدههای دولت الکاظمی در ایجاد فرصتهای شغلی و پروژههای خدماترسانی اما تظاهرات تا به امروز ادامه دارد و تلفات آن طی چند روز اخیر به 3 کشته و بیش از 90 زخمی رسیده است.
در همین ارتباط، «محمد عزیز»، پژوهشگر سیاسی عراق تصریح کرد: الناصریه به دلیل اینکه در تظاهرات مردمی تلفات بسیاری دارد، به وعدههای دولت فدرال اعتماد ندارد به ویژه که الناصریه در ماههای پس از اعتراضات اکتبر 2019 میلادی، شاهد هیچگونه بهبودی در وضعیت خدماترسانی نبوده است لذا تظاهرات مردمی ادامهدار به عنوان چالشی علیه مقامات محلی و فدرال ادامه دارد.
منبعی امنیتی نیز اظهار داشت: شمار مصدومان در میان معترضان در حال افزایش است به طوری که درگیریها در پل النصر و الزیتون ادامه دارد و برخی از نیروهای امنیتی در تلاش برای متفرق کردن معترضان که به دنبال تسلط بر پل الزیتون و رسیدن به ساختمان استانداری هستند، از گلوله جنگی استفاده میکنند.
به نظر نمیرسد که اوضاع الناصریه علیرغم اقدام دولت عراق در معرفی «عبدالغنی الاسدی»، رئیس دستگاه امنیت ملی برای مدیریت موقت استان ذیقار رو به آرامش داشته باشد.
از سوی دیگر، کمیساریای حقوق بشر، دولت فدرال را در اتخاذ اقدامات لازم «ضعیف» توصیف کرد و بر لزوم ارائه و اجرای طرحی روشن برای پاسخگویی به مطالبات تظاهراتکنندگان الناصریه تاکید کرد.
«علی البیاتی»، عضو کمیساریای حقوق بشر افزود: رخدادهای خونینی که استان ذیقار در حال رخ دادن است، نشانگر ضعف دولت و نهادهای وابسته به آن است.
البیاتی در ادامه به لزوم دورسازی هر نوع منازعه سیاسی از الناصریه به عنوان دومین دارنده بیشترین کرسیهای پارلمانی در مناطق جنوبی عراق پس از بصره تاکید کرد و هشدار داد در صورتی که رخدادهای کنونی تا برگزاری انتخابات آتی تداوم داشته باشد، این انتخابات در فضایی سالم برگزار نخواهد شد.
از سوی دیگر، «حسن العبیدی»، کارشناس امور امنیتی عراق در گفتوگو با نونپست تصریخ کرد: الناصریه شاهد منازعه و درگیری سیاسی پررنگی است که در وخیمتر کردن اوضاع امنیتی مربوط به تظاهرات تاثیرگذار بوده است.
العبیدی اظهار داشت: ناظم الوائلی، استاندار مستعفی ذی قار که سال گذشته به این مقام گمارده شد، در سایه حمایت گروههایی نظیر بدر، عصائب اهل حق، سائرون و حزب الدعوه به این پست رسید.
وی گفت: فراکسیونهای سیاسی به دلیل جمعیت زیاد الناصریه و نقش تاثیرگذار آن در انتخابات آتی و سهم بودجه این استان در تلاش برای تحمیل اراده خود از طریق تظاهرات مردمی هستند.
در همین رابطه، منبعی پارلمانی از استان ذی قار پیشتر از ابعاد پنهان منازعه سیاسی برخی فراکسیونهای سیاسی در رابطه با تظاهرات ذی قار خبر داده بود.
وی افزود: ناظم الوائلی، استاندار مستعفی ذی قار ارتباط تنگاتنگی با «حمید الغزی»، دبیر هیات دولت عراق و عضو جریان صدر دارد و الوائلی مورد حمایت گسترده الغزی است.
منبع مذکور اظهار داشت: منازعه کنونی در ذی قار تحت رهبری دو محور در جریان است؛ محور نخست، الوائلی و طرفهای سیاسی حامی وی است اما در پشت محور دوم، گروههای سیاسی مخالف محور نخست قرار دارد و آنچه منجر به وخیمتر شدن منازعه میان دو طرف شد، بودجه سال 2021 ذی قار است که به بیش از یک تریلیون دینار (690 میلیون دینار) می رسد.
در همین رابطه، گروههای سیاسی مذکور در تلاش برای کسب سهم بیشتری از بودجه این استان هستند و تنها قربانی این منازعه، جوانان الناصریه است که همزمان با هر تظاهرات با نقشآفرینی پنهان احزاب کشته و زخمی می شوند.
منبع:https://mdeast.news/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.