بلومبرگ به نقل از 5 شخصیت آگاه نوشت: این کشوری نفتخیز به صورت قابل ملاحظه حمایت لجستیک و تسلیحاتی خود از ژنرال شورشی لیبیایی یعنی «خلیفه حفتر» را کاهش داده است.
منابع مذکور که نخواستند هویتشان عنوان شود، اظهار داشتند: ابوظبی در حال برچیدن پایگاه نظامی خود در بندر عصب در اریتره و کاهش هر چه بیشتر حضور نظامی در جنگ یمن است.
به نوشته بلومبرگ، امارات در حالی این گامها را برداشته که با نشستن بایدن بر کرسی ریاست جمهوری امریکا، واشنگتن در صدد بازبینی روابط خود با شرکای خود در کشورهای شورای همکاری است.
این خبرگزاری امریکایی در ادامه افزود هنگامی که انقلابها در سال 2011 میلادی منطقه را درنوردید، امارات تلاش کرد تا در مقابل تاثیرات اسلام سیاسی که مورد حمایت آنکارا، دوحه و تهران بود، بایستند و انقلاب معکوس را در مقابل این جریان به راه بیاندازد چرا که این تحرکات را تهدیدی برای تداوم حکمرانی خود می دید.
بلومبرگ ادامه داد که مهمترین تحول در یمن اتفاق افتاد؛ به طوری که امارات که برای بیرون راندن انصارالله از صنعا به ائتلاف تحت رهبری عربستان پیوسته بود، بعد از گذشت شش سال از تحقق بسیاری از اهداف خود ناکام ماند و در بروز بدترین فاجعه انسانی در یمن مشارکت کرد؛ وضعیتی که منجر به درخواست بایدن برای توقف جنگ یمن و توقف فروش تسلیحات به عربستان و امارات شد.
منابع یاد شده به بلومبرگ گفتند: امارات به شکل کامل از لیبی خارج شده و نسبت به کارایی و موفقیت حفتر در حمله به طرابلس و سرنگونیی دولت وفاق ملی ناامید شده است.
در همین رابطه، تحلیلگران سیاسی معتقدند که ابوظبی شیوه خود را تغییر داده و به راهکارهای سیاسی از طریق گروههای داخلی در کشورهای مورد منازعه گرایش پیدا کرده است تا خود را از پیامدهای مداخله مستقیم و پرهزینه برهاند.
«طارق مجریسی»، کارشناس سیاسی در اتحادیه اروپا گفت: با روی کار آمدن بایدن، امارات متوجه شده است که باید سیاست خود را تغییر دهد به ویژه که ابوظبی برای سال 2022-2023 میلادی نامزد عضویت غیر دائم در شورای امنیت است لذا باید برای حفظ وجهه خود احتیاط لازم را به خرج دهد.
منبع:https://mdeast.news
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.