دولت ترامپ پس از اعزام بیشتر سربازان در سال 2017 م، سرانجام موافقت کرد بهعنوان بخشی از روند گستردهتر برای پایان جنگ داخلی، با خروج نیروهای آمریکا از افغانستان تا اول ماه مه موافقت کند. اکنون جو بایدن چهارمین رئیسجمهور آمریکا با این سؤال روبرو است که در صورت وخیمتر شدن اوضاع در افغانستان چه اقدامی باید انجام داد؟
نویسنده بر نکات و گزارههای زیر تأکید میکند:
نویسنده در بخش دیگر مقاله معتقد است که هر چه واشنگتن بیشتر افغانستان را بهعنوان منافع حیاتی خود اعلام کند و بیشتر از دولت افغانستان حمایت و پشتیبانی نماید؛ مقامات این کشور انگیزه کمتری برای اصلاحات معنادار خواهند داشت.
طالبان از این مسئله آگاه هستند که ایالاتمتحده و شرکایش مشابه انگلیس (قرن نوزدهم) و اتحاد جماهیر شوروی (قرن بیستم) سرانجام افغانستان را ترک خواهند کرد و آنها به موقعیتی دست خواهند یافت که سهم بیشتری از قدرت سیاسی به دست میآورند. تمایل طالبان به مشروعیت بینالمللی ممکن است در کوتاهمدت اهرم فشار ناچیزی به واشنگتن بدهد، اما به ایالاتمتحده اجازه نمیدهد آینده سیاسی افغانستان را برای مدت طولانی تعیین کند
نویسنده در بخش پایانی مقاله معتقد است که از دیدگاه رقابت قدرتهای بزرگ، چین ممکن است حضور ایالاتمتحده در افغانستان را با توجه به تأثیرات پیچیده، پرهزینه و منحرفکننده سیاست خارجی ایالاتمتحده در این کشور مفید بداند. اگر دولت بایدن خواهان موازنه بخشی چین است، کاهش خسارات ایالاتمتحده در افغانستان و تمرکز بر منابع محدود راهی عقلانی و منطقیتر از تداوم تعهدی است که میتواند به خسارت قابلتوجهی منجر شود.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.