امارات متحده عربی، به عنوان شریک مرکزی اسرائیل در خلیج فارس، ایران را تهدید اصلی برای امنیت ملی خود میبیند.
در بخش ذیل به نکات و گزاره های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
- امارات متحده عربی، به عنوان شریک مرکزی اسرائیل در خلیج فارس، ایران را تهدید اصلی برای امنیت ملی خود می بیند. چالش هایی که ایران برای امارات ایجاد می کند عبارتاند از: تهدید مستقیم علیه سایت های استراتژیک همانند تأسیسات نفتی و آبشیرینکن، تهدید غیرمستقیم یعنی نیروهای نیابتی همانند حوثی ها.
- در مقابل این موارد امارات متحده عربی طیفی از واکنش های دفاعی را توسعه داده و همزمان به دنبال حفظ روابط اقتصادی و دیپلماتیک با ایران است. ازآنجاکه امارات متحده عربی یک مرکز مالی بین المللی است، نزدیکی جغرافیایی آن به ایران و روابط تاریخی بین دوبی و تهران به آن کمک کرده است که این کشور به شریک تجاری ایران تبدیل شود.
- یک تغییر اساسی در سال ۲۰۱۹ رخ داد، زمانی که پس از حمله به نفتکشها در خلیجفارس، امارات با ایران وارد گفتگو شد. این اقدام امارات ناشی از ترس حمله ایران به اهدافی در امارات بود. روند نزدیکی به ایران زمانی تشدید شد که امارات خروج نیروهای خود از یمن را اعلام کرد و تفاهماتی برای هماهنگی بین گارد ساحلی دو کشور، آزادسازی سپرده های ایران در بانک های اماراتی و کمک های پزشکی به ایران برای مبارزه با کووید ۱۹ انجام شد.
- اما تهدید تهران برای اسرائیل و امارات طی سالیان گذشته باعث نزدیکی دو کشور شده است، اسرائیل بر تهدید هسته ای ایران تأکید دارد و امارات ایران را هژمون بالقوه ای میبیند که به دنبال تحمیل اراده خود بر منطقه است و از موشک ها و گروه های نیابتی آن هراس دارد.
- روابط با اسرائیل مزایای بسیاری برای امارات به همراه دارد ازجمله: همکاری در سطح سیاسی-استراتژیک در موضوعات مشترک، همکاری در سطح اطلاعاتی-عملیاتی برای مقابله با تهدیدات عینی، نیاز امارات به فناوری های امنیتی اسرائیل و مهمتر آنکه همکاری دوجانبه می تواند به میزان قابلتوجهی به بازدارندگی در مقابل ایران بیانجامد.
- تلاش های فعلی امارات برای نزدیک شدن به ایران گامی در جهت ایجاد موازنه و تعادل نیز میباشد. ایران برای اینکه اطمینان حاصل کند دو کشور با یکدیگر همکاری اطلاعاتی دارند نیازی نداشت تا عادی شدن روابط آنها صبر کند؛ اما این توافق و حضور اسرائیل در خلیجفارس بهانه بالقوه ای برای حمله از سوی ایران ایجاد کرد.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت مینویسد:
درک جهتگیری سیاسی امارات برای اسرائیل مهم است، نهتنها به این دلیل که کشوری مهم و کلیدی ازنظر سیاسی، اقتصادی و نظامی در خاورمیانه است، بلکه به دلیل اینکه الگویی برای دیگران نیز میباشد. اسرائیل باید تغییر احتمالی نقش امارات در جبهه منطقهای علیه ایران را مدنظر قرار دهد. در عصر ائتلاف های سیال و تغییر وفاداری ها اسرائیل باید به پویایی های منطقه ای توجه داشته باشد و بررسی کند این عوامل چگونه میتواند بر عادی سازی روابط در منطقه تأثیر بگذارد.
منبع:
اندیشکده جریان