فلسفه تحریم های قرمز چیست و چه مواردی را در برمی گیرد؟

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
بررسی آماری از رژیم تحریم ها در سیاست خارجی آمریکا نشان می دهد که حداقل از دولت اوباما به این سو سیاست تحریم جایگاه منحصر به فردی در دیپلماسی مبتنی بر تنبیه و مجازات پیدا کرده است؛آنچنان که در دوره اوباما شاهد اعمال 2350 تحریم علیه کشورهای مختلف بویژه ایران بودیم و در دوره ترامپ نیز این رقم به حدود 3800 تحریم افزایش یافت.

از همین رو به نظر می رسد در دوره بایدن نیز این خط مشی تداوم پیدا کند؛البته با چابک سازی و هوشمندسازی تحریم ها بگونه ای که تحریم ها اثر خود را از دست ندهند و نتیجه عکس به بار نیاورند؛تیم بایدن و بویژه آدیول آدیامو نفر شماره دوم وزارت خزانه داری آمریکا بر این باورند که استفاده حداکثری و بیش از اندازه از تحریم ها در دوره ترامپ بویژه در حوزه تحریم های ثانویه در عمل هم به روابط آمریکا با متحدین اش بویژه کشورهای اروپایی آسیب رسانده است و هم استفاده ابزاری از تحریم ها بدون قرار دادن آن در چارچوب یک استراتژی کلان باعث شد که تحریم ها نتیجه عکس دهند بطور مثال در مورد ایران نه تنها کمپین فشار حداکثری نتوانست ایران را برای مذاکره جهت انجام یک معامله بزرگ جلب کند بلکه موجب گسترش کیفی و کمی برنامه هسته ای ایران شد.از همین رو دولت بایدن تلاش می کند در ارتباط با ایران در گام اول از حجم تحریم ها بکاهد(اما تحریم ها را در دسترس نگه دارد از طریق تعلیق و همینطور مکانیسم اسنپ بک)و در گام دوم آنها را هدفمند و هوشمند کند؛یعنی حوزه های خاصی شامل سایبر،جقوق بشر،تروریسم و برنامه موشکی را در برگیرد.این پروژه از طریق ترمولوژی تحریم های سازگاربا برجام عملیاتی می شود؛یعنی ضمن اینکه تحریم های نافی انتفاع ایران از برجام برداشته می شود تا ایران از انگیزه های لازم برای بازگشت به تعهدات هسته ای خود برخوردار شود و حتی برای تداوم مذاکرات در سایر حوزه ها بویژه اصلاح برجام و برنامه منطقه ای تمایل پیدا کند؛اصل مشروع بودن اعمال تحریم های دیگر زیر سوال نرود.آمریکا این پروژه خود را از طریق تقسیم بندی تحریم ها پیگیری می کند و برای حفظ اهرم تحریمی در مذاکرات آینده (پس از احیای برجام)تحریم های قرمز رنگی را تعریف کرده است که در این مرحله غیر قابل مذاکره هستند. اما پرسش مهم این است که این تحریم های قرمز شامل چه تعداد هستند و چه موضوعاتی را دربرمی گیرند؟با نگاهی به سایت وزارت خزانه داری آمریکا می توان حدس زد که ایالات متحده آمریکا حدود 480 نهاد،نام و مقام را در رده تحریم های قرمز تعریف کرده است.از این میان این تحریم ها حداقل می توان به این موارد اشاره کرد 70 مورد در حوزه سایبری،100 مورد حقوق بشر،108 مورد حوزه هوایی،100 تحریم بخش ها و افراد زیر مجموعه سپاه(دولت بایدن قرار گرفتن سپاه در لیست تروریستی وزارت خارجه را در رده تحریم ها زرد و قابل مذاکره تعرف کرده و آمادگی خود را برای لغو آن اعلام کرده است)،20 مورد مرتبط با حوزه موشکی و 14 بنگاه بزرگ اقتصادی مثل بنیاد تعاون بسیج،سازمان توسعه معادن و..

در مقابل تیم ایرانی در مذاکرات وین می تواند دو هدف را دنبال کند؛اول اصرار بر لغو کلیه تحریم های اعمال شده در دوره ترامپ تا از این طریق اهرم تحریمی از دست ایالات متحده خارج شود. اما به نظر می رسد دستیابی به این هدف با توجه به محتویات برجام و تعهدات تصریح شده آمریکا در آن دشوار باشد. البته از مجموع 480 تحریم قرمز ،318 مورد به نوعی در حوزه بازیگران اقتصادی ایران تعریف می شوند و از همین رو می توان به مواد 27 تا 29 برجام استناد کرد و خواستار لغو یا تعلیق آنها شد ولی با توجه به فضای سیاسی در داخل واشنگتن و همینطور سیاست کلان دولت بایدن در قبال ایران احتمال برداشته شدن چنین تحریم هایی ضعیف به نظر می رسد.اما هدف دوم؛ ایران می تواند حداقل در سیاست اعلامی خود بر این مساله پافشاری کند که بر اساس پیش شرط خود حاضر به پذیرش و برسمیت شناختن آنها(حتی پس از احیای برجام) نیست تا حداقل پروژه مشروع سازی تحریم های قرمز ذیل تحریم های سازگار با برجام با چالش سیاسی و همینطور گفتمانی مواجه شود.

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟