ضرورت گزینه‌های واقع‌گرایانه ایالات‌متحده در افغانستان

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید

اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل» در تحلیلی به قلم «آنتونی کردسمن» می‌نویسد: «اکنون وقت آن است که ایالات‌متحده در مورد مسئله افغانستان با گزینه‌های واقع‌گرایانه روبرو شود و این اقدام را بدون خوش‌بینی کاذب انجام دهد. ایالات‌متحده در حوزه نظامی و جنگ با طالبان شکست نخورده است؛ اما اکنون با شرایطی روبرو است که شانس ایجاد یک صلح معنادار و پایدار بسیار ضعیف به نظر می‌رسد.»

در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره می‌کنیم

  • برخی از سیاست‌گذاران و افسران ارشد نظامی ایالات‌متحده از نقش مستمر و دائمی ارتش آمریکا دفاع می‌کنند و پیشنهاد‌هایی مانند استفاده از نیروی هوایی ایالات‌متحده در خارج از افغانستان و یا حفظ کادر کوچکی از نیروهای آمورشی و کمکی آمریکا ارائه می‌دهند. برخی دیگر شامل حضور پیمان‌کاران برای حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان در مقابله با طالبان تأکید می‌کنند؛ اما تاکنون باگذشت هر هفته، از اعتبار چنین گزینه‌هایی کاسته می‌شود.
  • نتیجه اصلی توافق‌نامه ماه فوریه، کاهش حملات طالبان به نیروهای آمریکا و ناتو و همچنین تمرکز آن‌ها بر انجام یک جنگ فرسایشی مدیریت‌شده علیه دولت مرکزی افغانستان و نیروهای امنیتی آن است که به‌تنهایی نمی‌توانند در مقابل طالبان مقاومت کنند. تاکنون طالبان دلایل خوبی دارد که اجازه دهد روند صلح و عقب‌نشینی‌های مداوم نیروهای آمریکا از منطقه ادامه یابد و سپس از وضعیت پس از خروج به بهترین شکل ممکن بهره‌برداری کند.
  • خروج سربازان آمریکایی از افغانستان بر مأموریت اصلی این کشور در مورداطمینان از این‌که تروریست‌ها از افغانستان به‌عنوان محلی برای حمله به آمریکا استفاده نکند، تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این توانایی دولت آمریکا را در جمع‌آوری اطلاعات و اقدام در مورد تهدیدات را تضعیف می‌کند؛ بنابراین چشم‌انداز توافق‌نامه صلح بین دولت افغانستان و طالبان در طی سال آینده ضعیف خواهد بود و تنها طالبان احتمالاً در میدان نبرد سود خواهد برد. توانایی ادامه‌دار آمریکا در هدف قرار دادن و کشتن برخی از رهبران و شبه‌نظامیان اصلی طالبان همچنین به معنای این نیست که خطر چنین حملاتی مانع تمایل آینده طالبان برای اجازه دادن به گروه‌های کوچک تندروی افراطی برای حملات متمرکز و برنامه‌ریزی‌شده به سرزمین‌های آمریکا یا متحدین شود.

نویسنده در بخش نهایی یادداشت می‌نویسد:  به نظر می‌رسد که طالبان یا هر گروه افراطی مستقل، بیشتر روی حمایت و پشتیبانی ایران، پاکستان، روسیه، چین تمرکز خواهند کرد. درهرصورت به‌دوراز ذهن نیست که حفظ مقادیر کمی از کادرهای نظامی و اطلاعاتی آمریکا در افغانستان یا نیروهای هوایی در خارج از افغانستان قادر به ارائه کمک‌های قاطع خواهد بود. عقب‌نشینی نظامی آمریکا، دولت مرکزی افغانستان را تضعیف و ماهیت آینده کشمکش در این کشور را تغییر می‌دهد.

 

 

https://www.csis.org/analysis/real-world-options-afghanistan

 

 

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟