دیدار غنی: زمان آن رسیده است که افغانستان را «ترک کنیم»؟

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
دیدار غنی: زمان آن رسیده است که افغانستان را «ترک کنیم»؟

اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل» در تحلیلی به قلم «آنتونی کردزمن» به بررسی شرایط داخلی افغانستان و قدرت‌یابی سریع گروه طالبان پرداخته است که در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره می‌کنیم

  • شرایط کنونی افغانستان سیال و نامطمئن است. بااین‌حال واقعیت این است که زمان خروج ایالات‌متحده از افغانستان فرارسیده است و هیچ نشانه‌ای از وجود یک دولت قدرتمند، متحد و کارآمد وجود ندارد. عقب‌نشینی نیروهای آمریکا تا 4 ژوئیه توسط آمریکا تکمیل خواهد شد و هیچ دیدار جدی با طالبان برای تعریف صلح آینده، ساختار آتی دولت، امنیت یا توسعه در افغانستان صورت نگرفته است. نیروهای دولتی افغان در حال شکست خوردن از طالبان هستند و پایگاه‌های زیادی توسط طالبان تصرف‌شده و هنوز هیچ برنامه‌ای برای صلح وجود ندارد و هیچ برنامه برای نشست برای توسعه و اجرای برنامه وجود ندارد. هیچ رهبری در دولت مرکزی افغانستان که به‌اندازه کافی قوی نیست تا ایالات‌متحده به آن تکیه کند.
  • اقداماتی مانند حفظ تعداد محدود مشاوران نظامی آمریکا در داخل و نزدیک افغانستان، پیدا کردن راهی برای حفظ حضور پیمان‌کاران نظامی در کشور، ارائه حمایت و پشتیبانی مشاوره‌ای و تقویت کادرهای اطلاعاتی در کابل و نزدیک افغانستان و تمامی روش‌ها دیگر «امید واهی» برای ارائه پشتیبانی از افغانستان پس از 1 سپتامبر 2021 م است و این اقدامات در بهترین حالت یک پوشش سیاسی برای خروج و عقب‌نشینی آمریکا ایجاد می‌کند.
  • اگر طالبان کنترل بیشتر مراکز جمعیتی را به دست بگیرد، توانایی این گروه برای تشکیل یک دولت ماندگار و پایدار مانند توانایی آن برای شکست تمامی جناح‌ها و کارگزاران قدرت در شمال (حتی باوجود تصرف کابل) مبهم است. عناصر افراطی طالبان به‌ندرت خود را به حکومت و توسعه مؤثر وابسته می‌کند. طالبان از نوع جنبش انقلابی است که ساختار اعتقادی آن ممکن است بیش‌ازحد ناکارآمد باشد که بتواند بر سر قدرت باقی بماند؛ بنابراین به‌دوراز انتظار است که این گروه دارای کادری باشد که بتواند ساختار حکمرانی باثبات یا نوعی اقتصادی کارکردی بدون کمک‌های خارجی عمده ایجاد کند. درواقع دولت طالبان به‌احتمال‌زیاد قادر به کنترل جناح‌های افراط‌گرا یا گروه‌های جداشده خود نخواهد بود و نخواهد توانست یک‌شکل منسجم و مؤثر از حکومت، پلیس، امنیت داخلی و سیستم حقوقی ایجاد کند.

نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد: «ایالات‌متحده باید به تلاش خود برای یافتن راهی برای ظهور مذاکرات صلح واقعی ادامه دهد. این امر نباید کمک‌های مالی و سایر اشکال حمایت محدود خارجی از دولت افغان را قطع کند؛ مشروط بر این‌که مشخص باشد که حمایت آمریکا تا حدی صادقانه و مؤثر است. علاوه بر این آمریکا باید به افغان‌هایی که جان خود را به خطر انداختند تا برنامه مؤثر آمریکا را در افغانستان اجرا کند، به آن‌ها اجازه دهند تا در آمریکا پناه بگیرند.»

 

 

 

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟