اندیشکده آمریکایی «شورای آتلانتیک» در تحلیلی به قلم «امجد احمد» مینویسد: «در دنیای تجارت به خصوص در حوزه فناوری، رقابت میتواند هر دو بازیگر را قویتر کند. برای نمونه میتوان به رقابت مستمر اپل و مایکروسافت اشاره کرد که هر روز باعث نوآوری بیشتر آنها میشود؛ بنابراین رقابت ابوظبی – ریاض یک رقابت استاندارد بین دو اقتصاد نوظهور است که برای تنوع و رشد تلاش میکنند.»
نویسنده در بخش دیگر یادداشت معتقد است که هماهنگی سیاست بین دو کشور میتواند منافع مشترک آنها را تأمین کند. کلید منفعت متقابل یافتن زمینههای همکاری بیشتر خواهد بود. سه ایده خاص میتواند چشمانداز آینده دو کشور را تسریع ببخشد:
الف) مشارکتهای زیربنایی: همکاری در پروژههای زیربنایی مانند غذا و کشاورزی، انرژیهای تجدید پذیر و حملونقل میتواند منافع ملی متقابل را در حوزه امنیت غذایی، تولید برق و تغییرات آب و هوایی به ارمغان بیاورد؛ درحالیکه بار هزینههای مربوط به کشورهای مختلف را کاهش داده و منابع زیادی از سرمایه بینالمللی را جذب میکند. چنین پروژههایی پتانسیل اشتغالزایی، ایجاد نوآوری و حمایت از مشاغل کوچک و متوسط را فراهم میکند.
ب) صندوق فناوری رشد منطقهای: همکاری با یک صندوق منطقهای برای تأمین مالی استارتآپهای موفق برای تبدیلشدن به شرکتهای چندملیتی که اشتغال، تحقیق و توسعه محلی را پشتیبانی نموده و از شرکتهای کوچک و متوسط محلی حمایت میکنند، سود قابلتوجهی در رشد تولید ناخالص داخلی، کاهش بیکاری، افزایش بهرهوری ایجاد خواهد کرد. ساختارهای صندوق خلاق میتواند دسترسی به شرکتهای فناوری خصوصی با رشد بالا را برای سرمایهگذاران خردهفروشی محلی و سرمایهگذاران بینالمللی فراهم کند.
ج) سرمایهگذاری و هماهنگی سیاستهای دیجیتال: ظهور تجارت الکترونیکی، کار از راه دور و تکنولوژی مالی (فینتچ) میتواند فرصتهای تجاری را در حوزه کالا و خدمات بین دو کشور و فراتر از آن گسترش دهد. ایجاد کارگروه در میان آژانسهای ترویج سرمایهگذاری و آژانسهای توسعه دیجیتال بستری را برای طوفان فکری ایجاد میکند که باید به دیگر هماهنگیهای سیاست متقابل منجر شود تا توسعه اقتصاد دیجیتال منطقهای را برانگیزد و سرمایهگذاری بینالمللی را بیشتر تحریک کند.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت مینویسد: «پایان محاصره قطر و شروع گفتگو با همسایگان متخاصم مانند ایران و ترکیه با بلندپروازیهای بلندمدت اقتصادی ریاض و ابوظبی مرتبط است. کاهش فضای جنگ و درگیری در منطقه میتواند زمینه جذب سرمایهگذاری خارجی را فراهم کند.»
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.