پیروزی مشکل‌آمیز پاکستان در افغانستان

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
طالبان افغانستان و حامیان آن در ارتش پاکستان پس از بیست سال دوباره در کابل به قدرت رسیده‌اند. سازمان اطلاعات نظامی پاکستان از زمان ایجاد طالبان در دهه 1990 از این گروه حمایت و پشتیبانی کرده است.

. پس از حادثه یازده سپتامبر، این سازمان تحت‌فشار ایالات‌متحده برای مدتی کوتاه حمایت‌های خود را از طالبان متوقف ساخت؛ اما به‌سرعت حمایت خود را از سر گرفت و کمک‌هایش همچنان تا به امروز ادامه دارد. تصرف افغانستان توسط طالبان و ارتش پاکستان می‌تواند پیامدهای قابل‌ملاحظه‌‌ای بر پاکستان داشته باشد که برخی از آن‌ها ممکن است پر ریسک و خشونت‌آمیز باشد. اندیشکده آمریکایی بروکینگز در تحلیلی به قلم «بروس ریدل» به تبیین و بررسی رویکرد پاکستان در قبال تحولات افغانستان پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزاره‌های مهم آن اشاره خواهیم کرد.

  • این گمانه‌زنی صحیح است که سازمان اطلاعات نظامی پاکستان به طالبان در برنامه‌ریزی برای حمله رعدآسای اخیرش به افغانستان کمک کرد. تصرف شمال توسط طالبان، یادآور خاطرات دشمنانش بود که از پایگاه‌های خود (دهه 1990) برای مقاومت در مقابل طالبان استفاده کردند و سازمان سیا از این امکانات برای سرنگونی طالبان در سال 2001 استفاده کرد. البته اولویت اصلی این طرح، تصرف گذرگاه‌های مرزی به‌خصوص غرب افغانستان بود و این امر ایران را از کمک‌رسانی به متحدان شیعه هزاره در افغانستان باز می‌داشت.

گروه لشکر طیبه که مسئولیت حملات بمبئی را در سال 2008 بر عهده گرفت، یکی دیگر از ذی‌نفعان تصرف افغانستان توسط طالبان می‌باشد. این گروه مدت‌هاست که با طالبان ارتباط تنگاتنگی دارد و صدها شبه‌نظامی آن در طالبان حضور دارند.

  • گروه طالبان برای ارائه خدمات و مقابله با چالش‌های سیاسی، به تکنوکرات‌ها و کمک‌های خارجی نیازمند است. اگر حکومت طالبان به دنبال انتقام و پاک‌سازی باشد، تکنوکرات ها یا از این کشور فرار خواهند کرد یا به‌صورت اجبار و تحت‌فشار تمایل به همکاری دارند. علاوه بر این، اگر طالبان به رویکرد خشونت‌آمیز و وحشیانه‌ی خود ادامه دهد، بازیگران بین‌المللی تحریم‌های این گروه را همچنان حفظ کرده و شاید آن را تشدید ببخشند. در این صورت، کشورها و تجارت‌هایی که به‌دنبال مشارکت قانونی با افغانستان طالبان هستند، از این کار بازمی‌مانند.

نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد:

  • «البته چالش‌های پیشرو به معنای این نیست که غرب به‌راحتی می‌تواند رژیم طالبان را از طریق اعمال تحریم‌های اقتصادی سرنگون کند یا آن‌ها را مجبور سازد تا به سمت کثرت‌گرایی سیاسی و حفظ حقوق بشر و زنان قدم بردارند.

    حکومت‌های یاغی از مجاری اقتصادهای غیرقانونی و استفاده از اختلافات عمیق بین بازیگران بین‌المللی، اهداف را تحقق می‌بخشند.

     اعمال تحریم‌های اقتصادی و انزوای بین‌المللی تنها می‌تواند رنج و درد مردم افغانستان را بیشتر کند و ایالات‌متحده و غرب باید از طریق تعامل با طالبان خواستار کاهش رفتار سرکوب‌گرانه باشد و بیشتر بر اعمال مجازات مشخص و محتاطانه در صورت تخطی و ایجاد انگیزه برای برنامه‌های عملیاتی مشخص در درازمدت متمرکز شود.»

 

 

Pakistan’s problematic victory in Afghanistan

 

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟