چرا ایران از تصرف افغانستان توسط طالبان استقبال می‌کند؟
ایران به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین همسایه‌ی افغانستان و مهم‌ترین بازیگر منطقه‌ای تحت تأثیر این رویداد قرار خواهد گرفت. نشریه‌ی آمریکایی فارن پالیسی در تحلیلی به قلم شلی کلیتسون سعی کرده است تا دلایل استقبال ایران از کنترل طالبان بر افغانستان را موردبررسی قرار دهد.
در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
- یکی از مهم‌ترین مزایای کنترل طالبان بر افغانستان می‌توان به برآورده سازی نیاز ایران به آب در مرز دو کشور اشاره کرد. طالبان نیاز آبی ایران را برآورده می‌کند و آب از آن‌سوی مرز افغانستان به داخل ایران سرازیر می‌شود. ایران در طی سال‌های گذشته سعی کرده با گروه‌های متعددی در داخل استان هلمند ارتباط برقرار کند و بسته به این‌که چه کسی در این استان از نفوذ بالایی برخوردار است، نوع ارتباطات تغییر می‌کند. کنترل هلمند باعث کنترل خروجی رودخانه هیرمند می‌شود که به منطقه سیستان ایران می‌ریزد و آب یک‌میلیون نفر را تأمین می‌کند. در طی یک دهه گذشته به دلیل حیاتی‌تر شدن آب رودخانه هیرمند برای منافع ملی ایران، رابطه ایران با گروه‌های داخل خاک افغانستان گسترده‌تر شده است.
- پذیرش یک گروه رادیکال سنی از سوی دولت شیعه ایران بسیار مایه تعجب است؛ اما باید به این مسئله اشاره کرد که دسته‌ای از افغان‌های شیعه در سال‌های گذشته به طالبان نزدیک شده‌اند؛ این در حالی است که درگذشته اقلیت‌های شیعه همواره تحت ظلم و ستم طالبان زندگی می‌کردند. محمد محقق رهبر هزاره‌ها علی‌رغم مخالفت دولت افغانستان در مذاکرات صلح طالبان در مسکو شرکت کرد. اگرچه ایران حامی شیعیان در سرتاسر جهان می‌باشد؛ اما در حمایت از گروه‌های سنی و حتی فاقد ایدئولوژیک مذهبی، رویکرد ایدئولوژیک ندارد که برای نمونه می‌توان به حمایت این کشور از حماس اشاره کرد.
Why Iran Will Welcome the Taliban Takeover in Afghanistan
منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
