نفتالی بنت، به شدت نگران است که واشنگتن به سمت یک توافق هسته ای ضعیفتر از سال 2015 حرکت کند و مستقیمترین تهدیدات نظامی خود را در این هفته انجام داد.
مقامات ارشد اسرائیلی(رژیم صهیونیستی) در دولت بنیامین نتانیاهو در ماه های اولیه که بایدن، رئیس جمهور آمریکا شد، بین استعفا و ترس از پیوستن مجدد آمریکا به برجام قرار داشتند.
این امر میتوانست تمام تحریمها و اهرمهای فشار روانی را که در طول دو سال و نیم بر ایران ایجاد کرده بودند، از بین ببرد.
علیرغم درخواستها و تهدیدهای ایران مبنی بر اینکه بایدن باید تا ژانویه یا فوریه به برجام بازگردد، تیم او گفت که به دنبال یک توافق الحاقی است که برجام را تقویت و طولانیتر میکند.
این هدف واشنگتن، یکی از دلایلی است که مذاکرات آوریل و ژوئن حتی در صورت نزدیک شدن به توافق به نتیجه نرسید.
زمانی که شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، در شرف محکوم کردن تهران در سپتامبر بود، رئیسی در نهایت، آمادگی خود را برای بازگشت به مذاکرات اعلام کرد.
برخی از شخصیتهای ارشد دفاعی اسرائیل، از جمله بنی گانتز، در پشت صحنه برای دستیابی به یک برجام بهتر تبلیغ میکند، حتی اگر به همه آنچه میخواهد از جمله محدودیتهای بیشتر بر موشکهای بالستیک ایران دست نیابد.
لوید آستین، وزیر دفاع و ژنرال کنت مک کنزی، تاکید کردند که گزینه نظامی آمریکا روی میز است.
با این حال، به دلیل انفعال بایدن در استفاده از نیروی نظامی تا به امروز و خروج ناموفق او از افغانستان، بسیاری این صحبت ها را پوچ میدانند.
سوالاتی وجود دارد که آیا اسرائیل میتواند تاسیسات هستهای ایران را به تنهایی از بین ببرد تا برنامه را به عقب براند.
با تمام لفاظیهای نتانیاهو، او برای چندین سال، زمانی که برجام در حال مذاکره یا اجرا بود، از حمله به ایران وحشت داشت.
یک عامل وجود دارد که اکنون بسیار بدتر از دوره 2015-2012 است، عاملی که باعث شد ایران امتیازات کوتاهمدت اما بزرگ را برای برجام فدا کند. به طور خلاصه، اسرائیل در حال ورود به دورهای است که روند کلی تغییر رفتار ایران بدتر شده است.
منبع:http://souriancss.com
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.