از فشار حداکثری تا مقاومت حداقلی
ایران به دلیل کاهش نظارت‌های بین‌المللی بر فعالیت‌های هسته‌ای و پیشرفت‌های هسته‌ای غیرقابل‌برگشت در شرایط بسیار خوبی قرار دارد. نشست‌های اخیر تهران تا حد زیادی ناشی از سیگنال‌هایی است که ایالات‌متحده در سال ۲۰۲۱ م ارسال کرده، مبنی بر اینکه ایالات‌متحده تمایل به پاسخ‌گویی به نقض تعهدات ایران ندارد. اندیشکده آمریکایی بنیاد دفاع از دموکراسی در تحلیلی به قلم «بهنام بن طالبلو و آندره استریکر» به تبیین و بررسی مذاکرات وین و ضرورت تغییر سیاست‌های دولت بایدن در قبال ایران پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد:
در غیاب اجرای شدید تحریم‌های ایالات‌متحده و مجازات‌های اضافی علیه صادرات غیرقانونی نفت ایران، تهران به فروش نفت به چین ادامه داد و این انگیزه‌های مالی بیشتری را برای ایران فراهم می‌کند تا در مقابل درخواست‌های دیپلماتیک غرب مقاومت بیشتری نشان دهند. در سال 2021، دولت بایدن همچنین از واکنش شدید نسبت به اقدامات گروه‌های نیابتی ایران در منطقه مقاومت کرد. در این راستا واشنگتن شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران در یمن را از فهرست سازمان تروریستی خارجی آمریکا حذف کرد و نسبت به ربایش یک شهروند آمریکایی در خاک ایران واکنشی نشان نداد و بنا بر گزارش‌ها در زمانی که توانایی موشکی ایران بالا بود، سامانه دفاع موشکی خود را از منطقه خاورمیانه خارج کرد.
برای تغییر محاسبات ایران، واشنگتن و همتایان اروپایی‌اش اکنون باید سناریو را تغییر دهند.
مرحله اول مستلزم برنامه‌ریزی یک نشست ویژه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای محکوم کردن پیشرفت‌های هسته‌ای ایران و نقض پادمان‌ها و دادن مهلت به تهران برای پایبندی به تعهدات است. اگر ایران نتواند به ضرب‌الاجل برجام عمل کند، شورای حکام باید پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع دهد.
در شورای امنیت، ایالات‌متحده و تروئیکای غربی باید تحریم‌های بین‌المللی را علیه تهران که در حال حاضر بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تعلیق شده‌اند، بازگرداند. روسیه و چین می‌توانند تحریم‌های جدید ایران را در شورای امنیت وتو کنند، اما بر اساس مفاد برجام، آن‌ها نمی‌توانند از بازگرداندن قطعنامه‌های قبلی و مجازات‌های آن جلوگیری کنند.
در مرحله دوم، به‌طور جداگانه، ایالات‌متحده و اروپا باید فشارهای بین‌المللی را علیه ایران تشدید ببخشند و آن‌ها باید در صورت عدم پذیرش محدودیت‌های هسته‌ای، آماده اعمال مجموعه‌ای از تحریم‌های جدید باشند.
در مرحله سوم، آمریکا باید بازدارندگی نظامی خود را علیه ایران تقویت کند. واشنگتن باید تمایل خود را برای استفاده از زور برای جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای ابراز کند. دولت می‌تواند با واکنش قهری به حملات پهپادی و موشکی شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران در سوریه و عراق و با توانمندسازی «گروه ویژه 59» تازه تأسیس فرماندهی مرکزی نیروی دریایی ایالات‌متحده، سعی کند برداشت ایران را درباره اراده آمریکا برای مقابله با تشدید تنش دریایی ایران تغییر دهد.
نویسندگان در بخش پایانی یادداشت می‌نویسند:
«درمجموع بعید است که جمهوری اسلامی مسیر خود را تغییر دهد، مگر اینکه بداند که تخلفات بیشتر باعث تباهی می‌شود. انباشته شدن دانش اتمی ایران و تمایل این کشور برای توسعه برنامه هسته‌ای، ایران را به آستانه تسلیحات هسته‌ای نزدیک می‌کند و پس‌ازآن توقف حرکت رو به جلوی تهران دیگر غیرممکن می‌باشد. واشنگتن باید قبل از اینکه خیلی دیر شود، سیاست خود را در قبال ایران تغییر دهد.»
https://www.fdd.org/analysis/2021/12/08/maximum-pressure-to-minimal-resistance/
- برچسب ها: اندیشکده, اندیشکده جریان, برجام, برنامه هسته‌ای, تحریم, جریان, دولت بایدن, فشار حداکثری, مذاکرات وین
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
