یکی از مهمترین دلایل همسویی و نزدیکی روابط میان اسرائیل و امارات متحده عربی، مقابله و مهار جاهطلبیهای منطقهای ایران است.
گزارههای کلیدی:
- یکی از مهمترین دلایل همسویی و نزدیکی روابط میان اسرائیل و امارات متحده عربی، مقابله و مهار جاهطلبیهای منطقهای ایران است.
- سفر «نفتالی بنت»، نخستوزیر اسرائیل به امارات متحده عربی نشانگر این است که مقامات به دنبال اولویتبخشی و تحکیم روابط و مناسبات اقتصادی بین دو کشور هستند.
- در واکنش به تشدید تنش بین تهران و تلآویو، امارات متحده عربی رویکرد موازنه بخشی را اتخاذ کرده است: از یک سو، ابوظبی درصدد این است تا تعهد صمیمانهی خود را به گسترش روابط اقتصادی با تلآویو حفظ کند و از سوی دیگر، در راستای سیاست تنشزدایی خود در منطقه به دنبال بهبود روابط با تهران باشد.
- رویکرد موازنه بخشی ابوظبی در تعامل دیپلماتیک با بازیگران منطقهای بهخصوص ایران و ترکیه در راستای تطبیق و سازگاری این کشور با دوران پسانفت میباشد.
- مقامات ابوظبی نسبت به این مسئله اظهار نگرانی میکنند که شکست مذاکرات هستهای وین در مورد احیای برجام باعث گردد که آنها در میانه منازعات نظامی تلآویو – تهران گرفتار شوند.
- پس از عقبنشینی نیروهای نظامی آمریکا از منطقه خاورمیانه، امارات متحده عربی برای کاهش تهدیدات علیه منافع و امنیت ملی خود به دنبال تعامل و بهبود روابط با سایر بازیگران منطقه میباشد.
- امارات به تهران اطمینان خاطر داده که توافق عادیسازی روابط با اسرائیل به معنای نادیده گرفتن ایران یا عضویت در یک ائتلاف منطقهای ضد ایران نیست. تهران مخالف عضویت امارات در این توافقنامه نیست، اما مخالفت شدید خود را نسبت به هرگونه فعالیتهای امنیتی و جاسوسی تلآویو در امارات بیان کرده است.
- اگرچه مقامات اسرائیل و امارات بر گسترش روابط اقتصادی بین طرفین تأکید میکنند، اما مسئله اصلی این است که اگر آنها در مورد بهترین مسیر برای حل بحران هستهای ایران اختلافنظر داشته باشند تا چه زمانی میتوانند این مسیر را حفظ کنند. در عوض، اگر تنشهای اسرائیل با ایران افزایش یابد و امارات متحده عربی آسیبپذیر شود، این موضوع میتواند به مسئله پیچیدهای تبدیل شود.
منبع:
انستیتو واشنگتن