با این حال به نظر نمیرسد که این جنگها بتواند برنده را در افغانستان تثبیت کند.
باور طالبان این بود که با خروج نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان، زمینه برای سقوط دولت افغانستان میسر میشود. اما حالا برعکس، این نیروهای دولتاند که به صورت مداوم و شدید، در حال سرکوب طالباناند. تنها در جنگ ارغنداب در یک ماه گذشته، بیش از یک هزار طالب کشته شدند. بنا بر گزارش رسانههای افغانستان، در شش ماه گذشته، نیروهای دولت افغانستان توانستند در حدود هفت هزار طالب را به قتل برسانند. کشته شدن تعداد زیادی از نیروهای طالبان، قدرت مانور دهی آنان را کاهش داده است.
از سوی دیگر امکان بازگشت طالبان به قدرت به صورت مطلق، نیز وجود ندارد. حتی کشورهای نزدیک به گروه طالبان، برگشت این گروه به حوزه قدرت و در دست گرفتن سکان مدیریتی دولت افغانستان را رد کردهاند. در تازهترین واکنش در این رابطه، زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان، گفته است که تمام جهان مخالف قدرت گرفتن طالبان از مسیر جنگ است و اگر این گروه نپذیرد که در روند صلح حاضر شود، با واکنش دولت و جامعه جهانی روبهرو خواهد شد.
وزیر خارجه آمریکا نیز که به انگلستان رفته است، در یک نشست خبری مشترک با همتای بریتانیایی خود گفت که آمریکا ابزار مبارزه با تهدید افغانستان را در اختیار دارد و از این ابزار علیه تروریستها استفاده خواهد کرد.
حالا که رئیسجمهور غنی نیز در مقالهای به قلم خود در نشریه «فارن افییرز»، نسبت به ایجاد حکومت انتقالی رویکرد مثبتی نشان داده، بهتر است گروه طالبان نیز به صورت جدی وارد روند مذاکرات صلح شوند. زیرا تجربه دو ماه گذشته جنگ در افغانستان، به این گروه هشدار داد که نیروهای افغان توان سرکوب آنان را د دارد و به نظر میرسد تنها مسیر به سوی ثبات و صلح در افغانستان، نشست استانبول باشد؛ نشستی که با وجود نزدیک شدن دوباره به زمان برگزاری آن، برگزاری آن همچنان در هالهای از ابهام است.
منبع:https://www.independentpersian.com/