تصمیم جو بایدن در راستای خروج تمامی نیروهای نظامی از افغانستان به بروز بی ثباتی در داخل این کشور منجر خواهد شد. در پی آن با حضور جنبش طالبان و عقب نشینی نیروهای دولتی و نیروهای نظامی خارجی وخیم تر اوضاع کشور وخیم تر خواهد شد. از مدت ها پیش، اوضاع سیاسی، اقتصادی و نظامی در افغانستان تحت تاثیر پاکستان و ایران قرار دارد.
در حال حاضر، ترکیه آمادگی دارد تا نقش کلیدی در تامین امنیت پس از خروج نیروهای امریکایی ایفا کند. ایران و ترکیه به عنوان دو کشور کلیدی در منطقه قادر هستند، در احیای صلح در افغانستان کمک کنند. اتحاد آنکارا و تهران نه فقط به افغانستان، بلکه به کل بشریت کمک خواهد کرد.
استراتژی اصلی امریکا در راستای حفظ رهبری جهانی، منابع انرژی زای آسیای مرکزی و راه های ترانزیتی را تحت کنترل خود دارد. برای موفقیت آمیز بودن این استراتژی، امریکا به دور زدن روسیه و چین نیز نیاز دارد. در این زمینه، افغانستان برای واشنگتن نقش مهمی دارد. اما، امریکا در افغانستان شکست بزرگی را متحمل شده است.
طالبان بخش اعظم افغانستان را تحت کنترل خود قرار داده است. سیاست واشنگتن در راستای انتقال دموکراسی شکست خورده است. از سوی دیگر، باید خاطر نشان کرد که افغانستان به مکانی برای طرح های فساد پنتاگون و تعدادی از ژنرال های ایالات متحده با همدستی افراد و گروه های سیاسی افغانستانی تبدیل شده است.
امریکا نه فقط از افغانستان خارج می شود، بلکه به طور کامل، منطقه را ترک می کند. نه پاکستان و نه دیگر کشورهای آسیای مرکزی موافقت نکردند تا پایگاه هایی را برای نیروهای امریکایی که افغانستان را ترک می کنند، فراهم کنند. امریکا ضمن خروج از افغانستان تلاش می کند، ضربه جدی به رقیبان راهبردی اش وارد کند. یعنی افغانستان را به منطقه هرج و مرج تبدیل کند و چین، روسیه و ایران را با بی ثباتی تنها بگذارد.
طرح امریکا از این قرار است که افغانستان را وارد جنگ داخلی و کل منطقه را دچار بحران کند. از این رو، کشورهای منطقه باید برای برقراری ثبات در افغانستان متحد شوند. ترکیه، ایران، روسیه، چین، پاکستان و جمهوری های آسیای مرکزی می توانند، نقش مهمی را ایفا کنند. در این زمینه، مهم است که روسیه با طالبان در ارتباط باشد. امریکا می خواست، طالبان را در کشورهای منطقه پخش کند. مسکو به این طرح پی برد و از این رو، گام مهمی برداشت و با برگزاری مذاکرات با طالبان، مانع از طرح امریکا شد.
ترکیه در افغانستان می تواند، به میانجی گر میان طرف ها در همکاری با کشورهای منطقه با هدف برقراری صلح پایدار تبدیل شود. کشورهای منطقه باید استراتژی منسجمی را علیه طرح های امریکا نه فقط در افغانستان، بلکه در کل اوراسیا از خاورمیانه گرفته تا قفقاز جنوبی، از دریای سیاه گرفته تا شرق مدیترانه تدوین کنند.
روند آستانه در حل و فصل مساله سوریه کارایی خود را ثابت کرده است. کشورهای منطقه نشان دادند که مشکلی نیست که نتوانند، حل کنند. روند مشابهی باید در مورد افغانستان اجرا شود. ترکیه و ایران کشورهای مهمی در منطقه هستند. همکاری آنها به نفع تمام بشریت خواهد بود. همکاری و نه رقابت، باید اهمیت ویژه ای در هر مساله منطقه ای میان آنکارا و تهران داشته باشد. چنین همبستگی طرح های امریکا را نقش بر آب خواهد کرد.
امریکا تمامی سلطه گری جهانی اش را در طرح های نظامی، سیاسی و اقتصادی از دست می دهد. مقاومت کشورهای اوراسیا تجاوزگری امریکا را متوقف می کند. امریکا در داخل کشور با مشکلات جدی مواجه است، این می تواند امتیازی برای کشورهای منطقه باشد که از خروج امریکا از منطقه نهایت استفاده را ببرند.
منبع:http://irdiplomacy.ir
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.