برای ماهها است که دولت بایدن در حال التماس از ایران برای بازگشت به میز (مذاکرات) بوده است، البته میزی۲ که ایالات متحده به معنای واقعی کلمه حتی در آن حضور هم نخواهد داشت. ایران مذاکره مستقیم با ایالات متحده را رد میکند در نتیجه مذاکرهکنندگان آمریکایی باید از طریق واسطههای اروپایی کار کنند. به نظر میرسد که این تحقیر عامدانه ایالات متحده باعث انصراف (واشنگتن) نشده است.
رافائل گروسی گفته است که ایران محدودیتهایی علیه بازرسان آژانس بینالمللی در ایران اعمال کرده است. اما آمریکا و متحدان اروپایی اقدامی برای اعمال فشار بر ایران در این زمینه انجام ندادهاند.
آنها (واشنگتن و متحدان اروپایی) امیدوار هستند که مذاکرات (وین) شاید با انگیزه رفع تحریمها نتایجی داشته باشد. دیپلماتهای ایرانی در حال ارائه این درخواست هستند که هر توافقی بعد از تصدی ریاست جمهوری جو بایدن پابرجا بماند و آنها به هیچ چیزی فراتر از بازگشت به توافق سال ۲۰۱۵ حاصل شده با دولت رئیسجمهور اوباما متعهد نخواهند شد.
توافق سال ۲۰۱۵ اوباما با ایران (برجام) مسیر این کشور را برای حرکت به سمت سلاح اتمی هموار و بازرسیهای محدودیتی در قبال ایران اعمال میکند و به همین دلیل دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۸ از آن خارج شد.
ایران، شاید امتیازاتی برای دریافت رفع تحریمها بدهد اما آنها به مخفی کردن توسعه اتمیشان از چشم بازرسان ادامه خواهند داد.
چین اکنون به صورت علنی در حال خرید نفت ایران و بی اعتنایی به تحریمهای ایالات متحده است و به نظر میرسد که ایالات متحده هم اهمیتی به این موضوع نمیدهد.
ایران حمایتهای خود از «حملات تروریستی در منطقه» را تشدید کرده و مقامهای ایالات متحده میگویند که ایران مسئول حمله پهپادی ماه گذشته به یک پایگاه نظامی ایالات متحده در سوریه بوده است.
همه اینها نشان میدهد که همه التماسهای تیم بایدن تنها باعث مصممتر شدن ایران برای تقاضا کردن برای توافقی شده باشد که حتی از توافق آقای اوباما هم ضعیفتر است. چنین توافقی باعث اطمینانبخشی دوباره به هیچکس به غیر از تهران نخواهد شد.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.