در یک روز بد برای مکرون ائتلاف حزبی او ۲۴۵ کرسی را در مجمع ملی به دست آورد که ده‌ها کرسی کمتر از تعداد کرسی مورد نیاز برای کسب اکثریتی بود که به او اجازه می‌داد در دوره دوم ریاست جمهوری خود اصلاحات مدنظرش را به پیش ببرد.
«نوپز» ائتلاف نامزد‌های چپ و سبز تحت رهبری «ژان لوک ملانشون» ۱۳۱ کرسی را به خود اختصاص داد. با این وجود، بزرگترین شگفتی شب انتخابات موفقیت حزب «اجتماع ملی» تحت رهبری «مارین لوپن» بود. این حزب ۸۹ کرسی را به دست آورد نتیجه‌ای که فراتر از وحشیانه‌ترین رویا‌های لوپن بود که حزب‌اش در پارلمان پیشین تنها ۸ نماینده داشت.
لوپن پیروز که پیش بینی می‌شد حدود ۲۵ تا ۵۰ کرسی را به دست آورد پس از موفقیت چشمگیر انتخاباتی گفت: «ما به سه هدف خود دست یافتیم یعنی تبدیل شدن امانوئل مکرون به یک رئیس جمهور اقلیت، بدون کنترل قدرت و پیگیری بازسازی سیاسی ضروری برای احیای دموکراتیک».
حزب اجتماع ملی از یک جنبش حاشیه‌ای به یک نیروی سیاسی اصلی در سیاست فرانسه تبدیل شده است. برای لوپن این اعتبار استراتژی او در طول سالیان طولانی گذشته برای «شیطان زدایی» حزبی است که توسط پدرش «ژان ماری» در سال ۱۹۷۲ میلادی تاسیس شد.
ژان ماری یکی از بدخواهان دخترش در سالیان اخیر بوده و او را متهم می‌کند که از نظر اجتماعی بیش از اندازه به جریان میانه نزدیک شده و از نظر اقتصادی بسیار بیش از اندازه به سمت چپگرایی سوق پیدا کرده است. با این وجود، مارین هرگز از اعتقاد خود مبنی بر این که عامل جمعیتی کلید موفقیت او در انتخابات بوده عدول نکرده است او باور داشته که این کارگران یقه آبی فرانسه هستند که با روند جهانی شدن (و از دید او جهانی سازی) به حاشیه جامعه رانده شدند و نیرویی موثر برای کسب قدرت حزب اجتماع ملی می‌باشند.
لوپن در سال ۲۰۱۸ میلادی نام حزب را از «جبهه ملی» به «اجتماع ملی» تغییر داد. او آگاهانه به دنبال این بود که تصویر خود را به عنوان یک مادر مجرد معمولی که با باغبانی و پرورش گربه‌ها از دشواری‌های زندگی سیاسی رهایی می‌یابد به شکلی ملایم‌تر ارائه دهد.
کمتر کسی انتظار داشت که او در سال ۲۰۲۲ میلادی نقش مهمی برجای بگذارد، اما او از ظهور دو شخصیت سیاسی تفرقه انگیز سود برده که به روش‌های جداگانه به «شیطان زدایی» از چهره حزب‌اش کمک کرده اند.
نخستین فرد «اریک زمور» روزنامه نگار بود که در پاییز گذشته نامزدی خود را برای ریاست جمهوری اعلام کرد. گروه‌های اندکی بودند که خشم او متوجه آنان نباشد از مسلمانان گرفته تا امریکایی‌ها و پناهندگان اوکراینی همگی به نوعی هدف لفاظی‌های او بودند. لوپن سرش را پایین نگه داشت و خوشحال بود که رسانه‌ها یک ابله جدید برای مورد هجمه قرار دادن دارند.
رقابت زمور در کارزار ریاست جمهوری با شکست شرم‌آور پایان یافت. او پیشنهاد کرد که حزب تحت رهبری‌اش «فتح دوباره» با اجتماع ملی برای انتخابات پارلمانی متحد شود، اما لوپن پیشنهاد او را رد کرد. البته حق با لوپن بود، زیرا زمور در میان رای دهندگان اجتماع ملی چهره محبوبی نبود: بیش از اندازه روشنفکر، بیش از حد بورژوا و بیش از حد متعصب بود.
برخلاف آنچه که اغلب در رسانه‌ها نمایش داده می‌شود اکثریت قریب به اتفاق حامیان لوپن نه فاشیست هستند و نه نژادپرست. آن‌ها مردان و زنان سخت کوشی در مشاغل با دستمزد پایین هستند که احساس می‌کنند هیچ کس در پاریس پیدا نشده که در مورد تقلای آنان برای گذران زندگی صحبت کند.
«ژان لوک ملانشون» این را می‌داند به همین دلیل است که هفته گذشته تلاشی بی‌سابقه برای جذب رای دهندگان لوپن به اردوگاه خود انجام داد و از کسانی که از شیوه‌ای که فرانسه در این قرن اداره می‌شود «عصبانی» هستند درخواست کرد تا به نفع ائتلاف او رای دهند. با این وجود، در حالی که بسیاری از حامیان لوپن دیدگاه اقتصادی ملانشون را می‌پذیرند از حضور عناصر رادیکال در ائتلاف او به ویژه طرفداران محیط زیست و سبزها، افراد الهام گرفته از مترقی‌ها (جناح چپ حزب دموکرات) امریکا و اسلامگرایانی که از دید آنان از هر فرصتی برای اعمال کنترل بر فرانسه استفاده می‌کنند بیزار هستند.
مکرون هفته گذشته برای بازدید از نیرو‌های فرانسوی ناتو مستقر راهی رومانی شد. پیام او به مردم فرانسه این بود که رای دادن به او و طرفداران‌اش در دور دوم انتخابات به نفع منافع ملی است و شکست حزب او در کسب اکثریت کرسی‌های پارلمانی به «بی نظمی» در فرانسه خواهد انجامید.
با این وجود، فرانسه هم اکنون مملو از بی‌نظمی است بی‌قانونی گسترده‌ای که دولت مکرون به طور منحصر به فردی در رفع آن ناکام بوده است. بدتر از آن این که دولت مکرون اکنون سعی می‌کند ناتوانی خود را بپوشاند.
زمانی که داستان انتخابات تاریخی پارلمانی سال جاری نوشته شود یکی از تاریخ‌های کلیدی و تاثیرگذاری که از آن یاد خواهد شد ۲۸ مه ۲۰۲۲ است: روز فینال لیگ قهرمانان.
صحنه‌های آشفته‌ای که در خارج از استادیوم فرانسه در شمال پاریس رخ داد به قول لوپن نمادی از «تحقیر ملی» بود. تلاش بعدی دولت برای مقصر دانستن هواداران لیورپول رسوایی‌ای بود که میلیون‌ها فرانسوی را خشمگین کرد. تلاش برای قربانی کردن هواداران لیورپول با شکست مواجه شد و به نظر می‌رسد که یک استراتژی قدیمی مشابه برای شیطان جلوه دادن لوپن نیز در نهایت ناموفق بوده است. همان طور که یکی از مجریان رسانه‌ای فرانسوی گفت: «جبهه جمهوری (احزاب سنتی و جریان اصلی فرانسه) مرده است».
