ترامپ یک تنه در برابر لشگر پناهجویان

هجوم مهاجران به مرزهای آمریکا طی ماه‌های اخیر به یکی از چالش‌های پیش روی دولت دونالد ترامپ تبدیل شده است. این مهاجران که از کشورهای مختلف و عمدتاً توسعه‌نیافته و فقیر آمریکای لاتین برای فرار از خشونت و جنگ و یا یافتن شغل و کسب پناهندگی به سمت مرزهای آمریکا گسیل می‌شوند سعی دارند تا خود را به صورت مخفیانه و قاچاقی به داخل خاک آمریکا برسانند. در این میان ترامپ که یکی از شعارهای انتخاباتی اصلی خود در سال 2016 را مقابله با پناهجویان ایجاد دیوار مرزی با مکزیک اعلام کرده بود، در اواخر دسامبر برای جلوگیری از ورود پناهجویان به خاک آمریکا 5000 هزار نیروی ارتش را به سمت مرزهای جنوبی با مکزیک گسیل داشت. اما این اقدام نیز نتوانسته است که مانع حرکت هزاران پناهجوی آمریکای لاتین که در قالب کاروان‌های پیاده راهی مرزهای مکزیک و آمریکا هستند شود.

جدال ترامپ با دموکرات‌ها

بروز بحران پناهجویان در مرزهای آمریکا بار دیگر تلاش‌های ترامپ برای ساخت دیوار مرزی و فشار بر کنگره برای تأمین هزینه‌های آن را سبب شده است. این در حالی است که با پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات میاندوره ای مجلس نمایندگان اکنون کار ترامپ برای اجرایی کرد این وعده انتخاباتی خود پیش از انتخابات ریاست جمهوری 2020 دشوارتر شده است. در همین رابطه ترامپ در توییتی پیش از نشست مهم خود با سران حزب دموکرات با تهدید دموکرات‌ها نوشت: مردم تا الان نفهمیده‌اند چه مقدار دیوار؛ از جمله بازسازی واقعا مؤثر، قبلا ساخته شده است. اگر دموکرات‌ها رأی لازم را برای تأمین امنیت کشورمان ندهند، ارتش بخش‌های باقیمانده دیوار را خواهد ساخت. آنها می دانند چقدر این مسأله مهم است.

این دیدار روز 20 آذر با حضور چاک شومر و نانسی پلوسی، رهبران اقلیت دموکرات در سنا و مجلس نمایندگان، در کاخ سفید برگزار شد. هدف از این نشست، دستیابی به یک توافق بر سر بودجه پیش از ضرب‌الاجل بیست و یکم دسامبر بود که در صورت دست نیافتن توافق به تعطیلی دولت منجر می‌شود. این نشست همانگونه که انتظار می رفت به دلخواه ترامپ پیش نرفت و رهبران دموکرات با بودجه درخواستی رئیس جمهوری برای ساخت دیوار مرزی مخالفت کردند. ترامپ هم متقابلاً تهدید کرد که اگر دمکرات‌ها مبلغ درخواستی او را تایید نکنند ارتش ایالات متحده این دیوار را خواهد ساخت.

وی در توئیتی نوشت که ساخت این دیوار برای جلوگیری از ورود «حجم عظیمی از جنایات و بیماری» که توسط مهاجران غیرقانونی به کشور می‌آید لازم است. اگر دمکرات‌ها رای ندهند تا کشورمان را ایمن کنیم، ارتش باقیمانده دیوار را خواهد ساخت. آنها می‌دانند که این موضوع چقدر مهم است!

وی برای توجیه مقرون به صرفه بودن و همچنین درست بودن طرح ساخت دیوار مرزی در صفحه توییتر خود نوشت: به رغم کاروان های بزرگی که شکل گرفت و راهی کشور ما (ایالات متحده) شد، این افراد نتوانسته اند از سد دیوارهای تازه ساز، دیوارها و بلوک های موقت یا ماموران گشت و نظامیان ما بگذرند. این افراد اکنون در مکزیک می مانند و یا به کشورهای مبدا خود باز می گردند.

اما در مقابل سناتور شومر پس از این جلسه‌ای ۳۰ دقیقه‌ای با رئیس‌جمهوری آمریکا گفت: «این خشمی که بروز کرد برای وی (ترامپ) دیوار نمی‌شود». وی افزود: اگر ترامپ روش خود را عوض نکند، «هیچ دیواری نخواهد داشت و تعطیلی خواهد گرفت». رهبر دمکرات‌ها در سنا همچنین توئیت کرده که «ما دو گزینه در اختیار رئیس‌جمهوری گذاشتیم که مانع تعطیلی دولت خواهد شد. انتخاب با وی است که یکی از این گزینه‌ها را بپذیرد یا دولت تعطیل شود».

نانسی پلوسی هم اظهار داشت که ترامپ رای لازم را در مجلس نمایندگان برای گرفتن میلیاردها دلار به منظور عمل کردن به وعده‌اش در زمینه ساخت دیوار ندارد.

کاخ سیفد دست به دامان دولت جدید مکزیک

با پیچیده‌تر شدن روند ساخت دیوار مرزی با پیروزی دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان و مانع تراشی آنها در این زمینه، کاخ سفید برای جلوگیری از ورود مهاجران بار دیگر دست به دامان مکزیک شد تا مانع از رسیدن پناهدگان به مرزهای آمریکا شود. «مایک پمپئو» با اشاره به استقرار دولت جدید در مکزیک اظهار داشت: «دولت مانوئل لوپز در حال همکاری با رئیس‌جمهور ترامپ است و ما گفتگوهای خوبی در خصوص مسئله مهاجران غیرقانونی داشته‌ایم.»

وی افزود: «اگر دولت مکزیک پیش از رسیدن این مهاجران به مرز آمریکا جلوی آن‌ها را بگیرد، بسیاری از دردسرهای ایالات متحده در خصوص مهاجران حل خواهد شد.» وزیر امور خارجه آمریکا تأکید کرد: «برنامه‌ریزی‌هایی صورت گرفته است که مذاکراتی در خصوص روش مقابله با مهاجران غیرقانونی برگزار شود. مسئله اصلی این است که بتوانیم جلوی ورود مهاجران گواتمالایی و هندوراسی به مرزهای جنوبی مکزیک را بگیریم.»

امیدواری مقامات آمریکایی به همکاری دولت جدید مکزیک در حالی است که مذاکرات ترامپ با رئیس جمهور پیشین مکزیک برای تأمین هزینه‌های ساخت دیوار مرزی کاملاً با شکست روبه رو گردید و مکزیک حاضر به پذیرش هزینه سنگین ساخت چنین دیواری نشد. موضوعی که در کنار خروج یکطرفه آمریکا از پیمان نفتا به سردی روابط واشنگتن- مکزیکوسیتی انجامید.

‌وضعیت نامناسب پناهجویان بازداشت شده و بازداشت فعالان حقوق بشر در مرز آمریکا

اما در شرایطی که جدال های سیاسی در واشنگتن برای چگونگی مقابله با بحران پناهجویان در جریان است، گزارش‌ها حاکی از وضعیت نامناسب و شرایط وخیم پناهجویانی است که یا در بیرون مرزهای آمریکا منتظر اجازه ورود هستند. آن دسته از پناهجویانی هم که توسط گشت‌های مرزی آمریکا بازداشت می شوند به دلیل وضعیت نامساعد این بازداشتگاه‌ها با بیماری و خطر مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. روز 5 دسامبر (15 آذر) یک دختربچه 7 ساله گواتمالایی به فاصله چند ساعت پس از انتقال به بازداشتگاه جان خود را از دست داد. در حالی که پدر این دختربچه وجود هرگونه بیماری را در فرزند خود رد کرده و مسئولیت مرگ دخترش را متوجه مسئولان بازداشتگاه کرده است به گزارش روزنامه واشنگتن‌پست اسناد اداره گمرک آمریکا مدعی است این دختر ۷ ساله حدود ۸ ساعت بعد از بازداشت دچار سرگیجه شد سپس پرسنل پزشکی بعد از معاینه متوجه شدند که دمای او ۱۰۵.۷ درجه است و ظاهراً او به مدت چند روز غذا یا آب مصرف نکرده است.

انتظار می‌رود مرگ این کودک بار دیگر وضعیت سخت مهاجران در بازداشتگاه‌های اداره گمرک و حفاظت مرزی آمریکا را دست‌کم برای مدتی در مدار توجه قرار دهد. دستگیری مهاجران در سال جاری میلادی با افزایش روزافزونی مواجه شده است. ماه نوامبر مأموران گشت مرزی آمریکا ۲۵۱۷۲ نفر را در مرز جنوب غربی آمریکا بازداشت کردند که رقمی بی‌سابقه است.

اما این وضعیت موجب شده است تا گروه های مدافع حقوق بشر در حمایت از پناهجویان در مخالفت با برخورد دولت آمریکا با پناهدگان تجمعات مختلفی را طی روزهای گذشته برپا کنند که با برخورد سخت نیروهای امنیتی مواجه شده است. گشت‌های مرزی آمریکا در جریان تجمع روز دوشنبه در «سن‌دیگو» به منظور حمایت از مهاجران، ۳۲ نفر از رهبران مذهبی و فعالان حقوق بشر را بازداشت کردند. این افراد به دعوت «کمیته آمریکایی خدمت رسانی دوستان» در مرز آمریکا و مکزیک گرد هم آمدند و در گذرگاه مرزی «سان دیگو» San Diego آمریکا و «تیخوانا» Tijuana در مکزیک تظاهرات کردند. «جویس آخلونی» Joyce Ajlouny، مدیر «کمیته آمریکایی خدمت رسانی دوستان» گفت، این کمیته از واشنگتن می‌خواهد که حقوق مهاجران را رعایت کند. «لیز تئوهریس» از شخصیت‌های حاضر در تظاهرات رهبران مذهبی در مرز مکزیک به ان.بی.سی نیوز گفت: متون مقدس به ما می‌گوید که دیوارها را برچینیم و به استقبال مهاجران برویم.

استعمار آمریکا عامل بدبختی آمریکای لاتین

کشورهای آمریکای لاتین سرشار از منابع طبیعی و استعداد پیشرفت هستند اما تاریخ این منطقه مملو است از استعمارگری و مداخله آمریکا. نبودِ قدرتی که بتواند در برابر آمریکا مقاومت کند، باعث شده که این کشور دست خود را برای دخالت در منطقه باز ببیند؛ تا آنجا که جیمز مونرو، رئیس‌جمهور وقت ایالات‌متحدۀ آمریکا، رسماً اعلام کرد قارۀ‌ آمریکا برای آمریکائیان است و قدرت‌های اروپایی حق دخالت در آنجا را ندارند. این عرف خودساخته، که از آن به دکترین مونرو یاد می‌شود، تا پایان قرن بیستم پابرجا باقی ماند.

اقدامات امریکا از کودتا در گواتمالا در سال 1954، شکل دادن سازمان‌های امنیتی در السالوادور گرفته تا دخالت نظامی و حمایت از کودتاچیان در کشورهای هندوراس، کلمبیا، کاستاریکا، پاناما، بولیوی، شیلی، هائیتی، آرژانتین و کوبا را دربر می گیرد.

این امر موجب شده تا برخی مهاجران آمریکای مرکزی عازم ایالات متحده آمریکا که در مرز آمریکا و مکزیک تجمع کرده‌اند، از دولت آمریکا خواسته‌اند تا به هر نفر از آنها 50 هزار دلار بدهد، تا به خانه‌هایشان برگردند.

به گزارش وب سایت روزنامه ” واشنگتن تایمز” آمریکا، نمایندگان مهاجران هندوراسی با حضور در کنسولگری ایالات متحده آمریکا در شهر مرزی “تیجوانا” در مرز مکزیک و ایالت کالیفرنیا آمریکا، این پیشنهاد را به مقامات کنسولی آمریکا داده‌اند.

“آلفونسو گوئررو اولوئا” سازمان‌دهنده و نماینده گروهی از مهاجران هندوراسی در مذاکره با مقامات کنسولگری آمریکا در تیجوانا این درخواست را مطرح کرده است. او در گفتگو با نشریه محلی ” سان‌دیه‌گو یونیون تریبیون” گفته است: “به نظر می‌رسد این مقدار پول – پنجاه هزار دلار به ازای هر نفر مهاجر- برای شما زیاد باشد، اما در مقایسه با چیزهایی که ایالات متحده آمریکا از هندوراس به غارت برده است، مبلغ بسیار ناچیزی است.”

آمریکا مخالف پیمان مهاجرتی جدید

مسأله بحران مهاجران در مرزهای آمریکا در شرایطی روی می‌دهد که نمایندگان کشورهای جهان برای تصمیم گیری جمعی در مورد یک پیمان منسجم برای مدیریت وضعیت مهاجران در جهان گردهم آمدند که به توافق بر سر پیمان مهاجرتی جدید انجامید. پیمان جهانی مهاجرت در برگیرنده ۲۳ هدف در چارچوب سیاستی بین‌المللی برای فراهم کردن امکان مهاجرت امن و ساماندهی شده در سراسر جهان است. پیمان جهانی مهاجرت برای کشورهای امضا کننده آن الزام‌آور نیست. با این حال برخی کشورها از جمله لهستان، اتریش، جمهوری چک، مجارستان، بلغارستان و استرالیا اعلام کردند که این پیمان را امضا نمی‌کنند. رژیم صهیونیستی و امریکا نیز از این پیمان حمایت نکردند.

منبع:http://alwaght.com/

در حال حاضر در درعا چه اتفاقی در حال وقوع است؟

4 ماه مه اجساد 9 پلیس کشته شده در یک شهر واقع در جنوب غربی استان درعا پیدا شد. قاسم الصبیحی، کسی که این افراد را کشته، یک شورشی سابق است که بعدتر به نیروهای امنیتی دولت پیوسته. او برای کشته شدن پسر و دامادش دولت سوریه را مقصر می دانست و نیروهای پلیس را نیز به همین دلیل کشت. با این حال، پلیس درگیر نشد. پس از این حادثه افراد دارای نفوذ در درعا بیانیه ای در محکوم کردن او صادر کردند که در سنت های قبیله ای به معنای آن است که او دیگر از حمایت قبیله خود برخوردار نیست. با این حال، دولت بشار اسد اعلام کرد که مناطق آزاد شده را تحت کنترل امنیتی خود در خواهد آورد و در روزهای بعد، نیروهای پشتیبانی در منطقه مستقر شدند که نشان از آن داشت که دمشق به دنبال استفاده از این حادثه به عنوان بهانه ای برای افزایش حضور خود در آنجاست.

تشدید تنش های نظامی در درعا پیشتر سابقه نداشته است؟

تشدید تنش ها در سطحی که اکنون پیش بینی می شود، از تابستان 2018 که دولت اسد کنترل جنوب غربی سوریه را در دست گرفت، بی سابقه بوده و این در حالی است که تنش ها و خشونت های مسلحانه از زمان بازگشت نیروهای امنیتی سوری به یک شاخصه در منطقه درعا تبدیل شده. جدیدترین نمونه از عملیات نظامی نیروهای سوری در مارس 2020 و زمانی بود که با موفقیت کنترل خود را بر بخش هایی از شهر الصنمین اعمال کرد. با این حال، تحولات کنونی از چندین نظر بی سابقه بوده است. اول، سطح استقرار نظامی نیروهای امنیتی سوری قابل توجه و نشان دهنده احتمال عملیات نظامی گسترده در منطقه است. دوم، شهر طفس در نتیجه توافقی که با میانجی گری روسیه حاصل شد، شاهد حضور مستقیم نیروهای دولتی نبود. سوم، شورشی های پیشین در طفس و مناطق حومه آن کاملا مسلح هستند و اگر یک رویارویی نظامی صورت بگیرد، سطح خشونت بسیار بالا خواهد بود.

روسیه با توجه به میانجی گری آن در حصول توافق، به تشدید تنش ها چه واکنشی نشان خواهد داد؟

روسیه از زمان بازگشت نیروهای امنیتی سوریه به توافق متعهد بوده است. البته بر سر این مساله مناقشاتی وجود دارد. برخی از بازیگران مخالف مسکو را به دلیل خودداری از واکنش به اقدامات دمشق مورد انتقاد قرار داده اند. به هر حال، روس ها تا اندازه قابل توجهی به توافق متعهد بوده و در سال های گذشته مانع از حضور مستقیم نیروهای سوری در منطقه شده اند. این اقدام روسیه را می توان به نوعی، تلاش برای کاهش نگرانی های اسرائیل و اردن درباره احتمال حضور نیروهای ایرانی و گروه های شبه نظامی تحت حمایت ایران در جنوب غربی سوریه دانست. مداخلات متعدد روسیه در ممانعت یا محدودسازی حضور مستقیم نیروهای اسد در منطقه را می تواند نشان دهنده تعهد آن به توافق قلمداد کرد.

مذاکرات جاری با مشارکت روس ها می تواند نشان دهنده این مساله باشد که روسیه خواستار تشدید تنش نیست. شاید این مرتبه نیز مذاکرات بتواند همانند گذشته مانع از درگیری شود و با امتیازهای کوچک یا نمادین، به کاهش تنش ها بینجامد.

با توجه به سطح بی سابقه حضور نیروهای نظامی دولتی در منطقه، سناریوی دیگر می تواند این باشد که اگرچه روسیه حقیقتا به دنبال جلوگیری از درگیری نظامی است، اما در عین حال هدف وادار کردن شورشی ها به قائل شدن امتیازات بیشتر را دنبال می کند. احتمال دیگر هم این است که روسیه به دنبال تبدیل این بحران به فرصتی برای استخدام شورشی های سابق در یگان های طرفدار روسیه در ارتش سوریه باشد.

آیا تشدید تنش ها حاوی یک پیام پنهان برای روسیه است؟

اعزام یگان هایی از ارتش سوریه که با ایران ارتباط نزدیکی دارند، به منطقه تحت حمایت روسیه می توان یک پیام پنهان داشته باشد. اما این مساله نشان دهنده محاسبات مخاطره آمیز دمشق نه فقط در سطح منطقه ای، بلکه در ارتباط با نظمی است که روسیه در درعا ایجاد کرده. همانطور که پیشتر گفتم، این نظم به طور ویژه برای ممانعت از افزایش نفوذ ایران و نیروهای طرفدار ایرانی در جنوب غربی سوریه طراحی شده است.

با توجه به این توصیفات، وضعیت موجود در درعا چطور می تواند بر منطقه تاثیر بگذارد؟

جنوب غربی سوریه یک منطقه مرزی معمولی نیست. یک جبهه مناقشه آمیز منطقه ایست که هر گونه بی ثباتی و تشدید تنش های نظامی در آن می تواند اثرات فرامرزی داشته باشد. از این رو، تشدید تنش ها توسط یک جناح طرفدار ایرانی در داخل دولت سوریه برای اسرائیل و اردن ناخوشایند است چرا که هیچ کدام از آنها حضور ایرانی در نزدیکی بلندی های جولان را نمی خواهند و تحمل نمی کنند. نظمی که روسیه برقرار کرده، به رغم ضعف های بسیار آن، در ایجاد ثبات در جنوب غربی سوریه موثر بوده و در همسایگان آن اطمینان ایجاد کرده است. البته لازم به ذکر است که حضور نیروهای متحد ایران در ارتش سوریه در طفس و حومه آن لزوما به معنای پایان نظم منطقه ای نیست. اگر دمشق و تهران برای این طرح برنامه ریزی کرده باشند، هدف آنها را باید به صورت گامی تاکتیکی برای پررنگ کردن حضورشان در بازی منطقه ای درک کرد و نه یک قمار مخاطره آمیز برای بر هم زدن توازن موجود در این منطقه حساس.

نویسنده: مایکل یانگ