چین چگونه همزمان رابطه با ایران و رژیم صهیونیستی را حفظ می کند؟

در مورد ایران، دو محور سیاست خارجی چین و روابط آن با این کشور را شکل می‌دهد:
1. منابع طبیعی ارزان: از قبیل نفت، گاز ، محصولات معدنی و…؛
2. مقابله با هژمونی آمریکا.
بر این اساس چین علاقمند است تا در طول 25 سال، یک سرمایه گذاری 400 میلیارد دلاری در ایران انجام دهد. این حجم از سرمایه گذاری، می¬تواند پیامدهای مختلفی برای دو کشور داشته باشد:
• هم می¬تواند نگرانی چین را درباره تامین منابع انرژی ارزان در بلندمدت مرتفع کند؛
• با این اقدام نشان می¬دهد که کشورهایی مانند ایران که می خواهند در برابر آمریکا مقاومت کنند می توانند بر حمایت های چین تکیه کنند؛
• می¬تواند نشان دهد که توانایی رهبری نظام بین الملل را داد به وسیله بی توجهی به معادلات درونی کشورها و این موضوع می تواند زمینه های جذب مونارشی¬های خاورمیانه به این کشور را فراهم کند؛
• اگرچه به نظر می¬رسد این قرارداد 25 ساله برای تضعیف دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است اما واقعیت آن است که این سرمایه گذاری عمدتا برای طولانی مدت معنا پیدا کرده و معطوف به رقابت قدرت های بزرگ است.
با این همه باید توجه داشت که چین فارغ از نگاه استراتژیک، تاکنون از ایران به عنوان اهرمی در مذاکرات استفاده کرده و به طور مثال پیش از مذاکرات تجاری با آمریکا و برای نشان دادن حسن نیت خود به ترامپ، به میزان گسترده¬ای واردات نفت از این کشور را کاهش داد.
چین به رژیم صهیونیستی به عنوانی کشوری خلاق در عرصه های اقتصادی و مخصوصا تکنولوژی های برتر نگاه می کند. با توجه به افزایش فشارهای آمریکا بر چین در عرصه های تجاری و تکنولوژیک، چین به رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از منابع نوآوری برای کاهش میزان وابستگی به آمریکا در فناوری های برتر (High Tech) می نگرد. حجم بالای تعاملات اقتصادی دو کشور باعث می شود تا شرکای اقتصادی قابل اعتمادی برای یکدیگر باشند و این به رغم این است که رژیم صهیونیستی یکی از منابع اصلی صدور جنگ افزار به رقیب چین، هند است.

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.