روسیه: نشانی از به خطر افتادن آتش‌بس قره‌باغ در پی بحران سیاسی ارمنستان وجود ندارد

• 
  یک روز پس از تلاش ارتش برای سرنگونی حکومت نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان، کاخ کرملین اعلام کرد هیچ نشانه‌ای بر به خطر افتادن توافق آتش‌بس میان آذربایجان و ارمنستان وجود ندارد.

  به گزارش خبرگزاری تاس، دمیتری پسکوف، سخنگوی کاخ کرملین روز جمعه و در پاسخ به پرسشی درباره تاثیر مخرب احتمالی بحران سیاسی در ایروان بر توافق میان این کشور با آذربایجان برای فسخ مخاصمه در منطقه قره باغ گفت: «چنین [خطری] وجود ندارد. تا همین حالا هر دو طرف به تعهدات خود کاملا پایبند بوده اند.»

  بحران سیاسی در ارمنستان، که نتیجه شکست نظامی این کشور در آخرین دور جنگ قره‌باغ به شمار می‌رود، روز پنجشنبه و با تظاهرات مخالفان و حامیان نیکول پاشینیان، نخست وزیر، وارد مرحله‌ای تازه شد. فرماندهی کل نیروهای مسلح ارمنستان از آقای پاشینیان خواسته بود تا استعفا کند. نخست وزیر این درخواست را اقدام کودتا از سوی ارتش توصیف کرد.

  
  آرمن سرکیسیان، رئیس جمهوری ارمنستان طبق قانون اساسی وظیفه عزل و نصب فرمانده کل نیروهای مسلح با پیشنهاد نخست وزیر را بر عهده دارد. آقای سرکیسیان هنوز حکم برکناری عالی‌ترین مقام نظامی این کشور را امضا نکرده است.

  همزمان ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه حامیان و مخالفان نیکول پاشینیان را به آرامش دعوت کرد و از آن‌ها خواست تا به دموکراسی برای تعیین تکلیف آینده سیاسی ارمنستان فرصت دهند.

• پیش از این سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا هم خواستار آرامش و پرهیز از تنش در ارمنستان شده بودند.

  بخش قابل توجهی از شهروندان ارمنستان و احزاب سیاسی گوناگون این کشور، پذیرش شکست و آتش‌بس از سوی نیکول پاشینیان در برابر آذربایجان را خیانت ملی قلمداد می‌کنند. پاشینیان و متحدانش با اشاره به تلفات بالای نظامیان و حتی غیرنظامیان در منطقه قره‌باغ می‌گویند که برای حفظ جان شهروندان آتش‌بس را پذیرفته اند.

روز جمعه، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه که بزرگ‌ترین متحد آذربایجان به شمار می‌رود، تلاش برای هرگونه کودتا در ارمنستان را محکوم کرد و گفت: «اگر زمان تغییر فرا برسد، مردم عهده ‌دار این مسئولیت خواهند بود.»

در جریان جنگ سپتامبر و اکتبر سال گذشته در قره‌باغ، هزاران نظامی و غیرنظامی از هر دو طرف کشته شدند. ارتش آذربایجان با تکیه بر برتری تسلیحاتی و متحدان پرشمار منطقه‌ای و بین‌المللی توانست پس از سه دهه ارتش ارمنستان را به خروج از اراضی مورد مناقشه میان دو طرف مجبور کند.