انتصاب‌های احتمالی بایدن و دولت آینده ایالات‌متحده

جو بایدن اکنون تیم انتقال خود و تعدادی از منصوبان کابینه خود را مشخص کرده است و به ما ایده می‌دهد که چگونه می‌توان از او انتظار داشت که حکومت کند. این بسیار درست است که «انتخاب پرسنل نوعی خط‌مشی است» و سوابق افرادی که او برای نقش‌های اصلی انتخاب می‌کند می‌تواند نشان دهد که رئیس‌جمهور چه نوع رئیس‌جمهوری خواهد بود.

انتخاب‌ها تا اینجا چطور است؟ خوب، خبر بد برای مترقیان این است که هنوز حتی یک نفر اعلام نشده است که چپ نسبت به آن مشتاق باشد. بهترین چیزی که می‌توان درباره نامزدها گفت این است که آن‌ها به‌طورکلی « که ممکن است از آن نگران باشیم» بد نیستند. برخی از انتخاب‌ها بسیار نگران‌کننده هستند. برخی نیز با وضعیت غیرقابل‌اعتراض مرز و فاصله دارند. بیشتر آن‌ها نسبتاً قابل پیش‌بینی هستند، زیرا بایدن می‌گوید که وی قصد دارد هرچه بیشتر بر اساس سیاست‌های دموکراتیک سال‌های اوباما رفتار کند. در اینجا چند مورد قابل‌توجه است.

آنتونی بلینکن، نامزد بایدن برای وزیر امور خارجه، یکی از پیشکسوتان اوباما است که پیش‌ازاین به‌عنوان معاون مشاور امنیت ملی و معاون وزیر خارجه خدمت کرده است که معتقد است ایالات‌متحده باید به‌عنوان یک قدرت جهانی مسلط باقی بماند و تمایل به استفاده از نیروی نظامی برای حفظ آن قدرت لازم است. بلینکن قبلاً برای حمایت از مداخله مسلحانه (فاجعه‌بار) در لیبی با بایدن قطع رابطه کرد و اظهار داشت که اسرائیل باید همچنان کمک‌های نظامی عظیم آمریکا را دریافت کند حتی اگر از رعایت توافق‌نامه‌های بین‌المللی خودداری کند. (وی همچنین اظهار داشت که ایالات‌متحده هرگز علناً دولت اسرائیل را موردانتقاد قرار ندهد.) اظهارات بلینکن در مورد اینکه دیپلماسی باید «با بازدارندگی تکمیل شود» نشانه این است که وی علاقه چندانی به مهار امپراتوری نظامی جهانی پراکنده آمریکا نخواهد داشت و اظهارات وی در مورد «تضعیف» و «منزوی کردن» روسیه نشان می‌دهد که ما می‌توانیم افزایش سخنانی از سخنان نوع جنگ سرد را داشته باشیم که جای نگران‌کننده‌ای در حزب دموکرات پیدا کرده است.

در حقیقت، در بحث اخیر انجمن امنیت آسپن، بلینکن به‌صورت مشتاقانه تئوری جنگجوی سرد را از جورج اف کنان نقل کرد که استدلال می‌کرد اتحاد جماهیر شوروی ذاتاً در حال گسترش است و باید از طریق «مهار» با آن برخورد شود. بلینکن گفت که جهان‌بینی کنان «به‌صورت وحشتناک به زمان فعلی نزدیک» بود، گرچه نظرات کنان تنش‌هایی را که تقریباً به جنگ هسته‌ای با اتحاد جماهیر شوروی منجر شد، افزایش داد. انتصاب بلینکن نشانه این است که «انترناسیونالیسم در کاخ سفید در حال بازگشت است»، اما این یک انترناسیونالیسم است که جهان را به متحدان آمریکا و رقبای آن تقسیم می‌کند.

جانت یلن به‌عنوان وزیر خزانه‌داری جای کمتری برای شکایت دارد، هرچند قابل‌توجه است که بایدن به تماس‌ها برای قرار دادن یک اعتماد کننده مانند الیزابت وارن در این نقش توجه نکرد. یلن یک اقتصاددان دانشگاهی بسیار مورداحترام و رئیس سابق فدرال است که نسبتاً غیرسیاسی است و انتصاب وی باعث تحریک سایر اقتصاددانان دموکرات ازجمله لارنس سامرز و پل کروگمن شده است. حتی تحلیلگر اقتصادی سوسیالیست داگ هنوود می‌گوید بایدن «می‌توانست خیلی بدتر از یلن باشد.» خبر خوب در مورد یلن این است که وی مدافع سیاست‌های ریاضت اقتصادی نیست و در موردنیاز دولت به «حمایت مالی فوق‌العاده» در طی همه‌گیری صحبت کرده است.

انتصاب جان کری به‌عنوان فرستاده ویژه آب‌وهوا شاید راهی باشد که بایدن نشان می‌دهد او تغییرات آب‌وهوایی را جدی می‌گیرد – همان‌طور که دموکرات‌ها تاکنون به طرز غم‌انگیزی این کار را نکرده‌اند. این «روش بایدن» است زیرا لزوماً روش خوبی برای نشان دادن تعهد نسبت به اقدامات جدی در مورد آب‌وهوا نیست – کری دارای «پرستیژ» و «تجربه» است و خدا را شکر!! درواقع به واقعیت تغییر اقلیم اعتقاد دارد (برخلاف دولت فعلی)؛ اما او همچنین به‌عنوان یک مرد طولانی در کلمات و کوتاه در عمل شناخته شده است. حتی بدتر از آن، کری از رویکردی برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی حمایت می‌کند که متکی به کالایی سازی و فروش طبیعت است و نه حفظ طبیعت به‌عنوان میراث مشترک ما.

وی اخیراً مقاله‌ای را در خصوص چگونگی مواجه بهتر با تغییرات آب‌وهوایی منتشر کرده است که در آن کاملاً بر تأثیر بازار بر قیمت‌گذاری کربن اشاره کرده است؛ اما چیزی را در زمینه مقابله با اثرات این قیمت‌گذاری (به‌ویژه اطمینان از عدم ایجاد بار مالی بر دوش فقرا و کم‌درآمدها) و همچنین در مورد اقدام دولت فدرال برای تبدیل شبکه برق، تعطیل کردن نیروگاه‌های متکی به سوخت فسیلی و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدید پذیر را مرد اشاره قرار نداده است. هیچ‌چیزی در مورد یک معامله جدید سبز وجود ندارد و با توجه به سابقه کری در دفاع از گسترش تولید سوخت‌های فسیلی ایالات‌متحده در دوران اوباما، بعید به نظر می‌رسد در مورد شرکت‌هایی که مسئولیت این مشکل را دارند سخت‌گیر شود. فعالان اقلیمی باید به‌طور باورنکردنی از انتصاب کری نگران باشند، وی ممکن است اذعان کند که این مشکل وجود دارد، اما تقریباً مطمئناً «راه‌حل‌ها» و اقدامات نادرست مناسب برای تجارت مناسب را دنبال می‌کند. این امر به یک مبارزه گسترده نیاز دارد تا دولت بایدن اقدامی واقعی انجام دهد.

همچنین انتخاب آوریل هینس برای مدیر اطلاعات ملی بسیار نگران‌کننده است. هاینس معاون سابق رئیس سیا از سال‌های اوباما است و اخبار بسیاری از در مورد تاریخ زندگی عجیب او منتشر شده است ازجمله؛ او یک هواپیما را بازسازی کرد! او دارای یک کمربند قهوه‌ای است! او صاحب یک کتاب‌فروشی بود! او همچنین نقش مهمی در نظارت بر برنامه حمله هواپیماهای بدون سرنشین در زمان اوباما داشت؛ بنابراین او باید کاملاً رد صلاحیت شود، زیرا استفاده اوباما از هواپیماهای بدون سرنشین یک رسوایی ملی بود.

مسئولیت‌پذیری یا تأیید میزان بد بودن آن بسیار کم بوده است. هرکسی که درگیر این برنامه باشد باید تحت پیگرد قانونی قرار می‌گرفت. در عوض به آن‌ها پاداش داده می‌شود. هینس با ابتکاری درگیر شد تا گویا برنامه هواپیماهای بدون سرنشین را مسئولیت‌پذیرتر کند – و احتمال اینکه عروسی‌های یمنی را به مراسم تشییع‌جنازه تبدیل کند کمتر است – اما اتحادیه هوانوردی غیرنظامی آمریکا اشاره کرد که این اصلاحات کاملاً ناکافی است و دیده بان حقوق بشر خاطرنشان می‌کند که اوباما زمینه را برای استقرار ترامپ فراهم کرده است به‌طور مشابه قدرت کشتار غیرقانونی را داشته باشد و یا اعمال کند.

این ‌همه ماجرا نیست. همان‌طور که اسپنسر آکرمن در ژوئیه برای روزنامه دیلی بیست گزارش داد، هاینس درگیر پروسه ساختگی «پاسخگویی» بود که باعث شد مقامات سیا به دلیل دخیل بودن در موضوع شکنجه مجازات نشوند. باوجود نظارت مستقیم هاسپل بر برنامه شکنجه، هاینز همچنین از نامزدی جینا هاسپل به‌عنوان مدیر CIA حمایت کرد. اگر هاینس حتی نتوانست با انتصاب یک شکنجه‌گر به‌عنوان مدیر CIA مخالفت کند، چگونه می‌توان انتظار داشت که سو استفاده از قدرت آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا را مهار کند؟

آلخاندرو مایورکاس، نامزد بایدن برای رهبری وزارت امنیت داخلی، به نظر می‌رسد که برخی از ظالمانه‌ترین سیاست‌های مهاجرتی دولت ترامپ را ملغی کند. مایورکاس یکی از معماران اصلی Deferred Action for Childhood Arrivals (داکا) بود و از طرف مدافعان حقوق مهاجران انتخاب مثبتی محسوب می‌شود؛ اما بسیار نامشخص است که آیا مایورکاس به رفتار عادلانه با مهاجران متعهد است یا خیر. هنگامی‌که وی قبلاً در این بخش خدمت می‌کرد، گزارش یک بازرس کل نشان داد که وی شخصاً برای کمک به افراد ثروتمند ازجمله تهیه‌کنندگان هالیوود، صاحبان کازینو وگاس و رئیس کمیته ملی دموکراتیک سابق و تری مک آولیف فرماندار ویرجینیا مداخله کرده است تا قوانین معمول مهاجرت را دور بزنند. این گزارش بسیار ناراحت‌کننده بود، حتی شاهدی را نشان می‌داد که می‌گفت مایورکاس صریحاً «افراد با پول» را در اولویت قرار داده و هرکسی را که کارمندانش را خرد می‌کند، خرد می‌کند و خرد او را زیر سؤال می‌برد.

در مورد تیم انتقال چطور؟ خوب، این شامل مدیران شرکت‌هایی مانند Lyft، Airbnb، Amazon، Capital One، Booz Allen، Uber، Visa و JPMorgan است که نشان می‌دهد دولت بایدن قصد ندارد قدرتمندترین شرکت‌های کشور را به چالش بکشد و در عوض آن‌ها را به‌عنوان شرکای حاکمیت می‌بیند؛ اما این تیم، یک تیم ترکیبی است. به‌عنوان‌مثال، تیم آموزشی شامل چندین مقام صنفی معلمان است که ممکن است نشانگر تمایل به دور شدن از رویکرد مناقشه برانگیز دولت اوباما باشد. به نظر می‌رسد بایدن در تلاش است تا از بسیاری از بخش‌های مختلف حزب، ازجمله جهان غیرانتفاعی و دفاتر حقوقی نخبه، قرعه‌کشی کند.

این درست است، همان‌طور که نو محافظه‌کار دموکرات شده ماکس بوت، در واشنگتن‌پست نوشت، تیم بایدن فاقد «گریپ ها، ترول ها و متعصبان» است. دولت ترامپ مملو از بسیاری از ایدئولوگ‌های بی‌کفایت و غریب است که محدودیت انتخاب‌های بایدن بسیار کم است؛ اما آمریکا توانایی این را ندارد که این بازگشت به سیاست «باتجربه» استقرار را جشن بگیریم، زیرا واشنگتن که این افراد از آن می‌آیند مکانی اخلاقی است. همان‌طور که اندرو باچویچ، منتقد تجاوزگری امپریالیستی آمریکا بیان می‌دارد، «تیم بایدن اعتقاد به برتری آمریکا دارد که می‌تواند آن‌ها را به بی‌پروایی در استفاده از قدرت نظامی آمریکا سوق دهد». آن‌ها ممکن است دزد یا تندروهای راست‌گرا نباشند و دولت بایدن مطمئناً پیشرفت بزرگی در مورد سلف فاجعه‌بار خود خواهد داشت؛ اما ترقی خواهان باید مراقب باشند: در مورد مهاجرت، بحران آب‌وهوا و سیاست خارجی، دولت باید تحت فشارهای بی‌وقفه عمومی قرار گیرد، شکست‌های جدی اجتناب‌ناپذیر خود را فریاد زده و آشکار می‌کند.

منبع:https://thepolitics.ir/