آیا رودروی ترکیه ، روسیه همچنان مرشد بازی در قفقاز باقی می ماند ؟

 

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
تحت رهبری روسیه ، ارمنستان آتش بسی را در جنگ قره باغ در ١٠ نوامبر سال ٢٠٢٠ پذیرفت ، که بیشتربه تسلیم شباهت دارد. با حمایت نظامی و لجستیکی ترکیه ، آذربایجان از این درگیری پیروزمندانه بیرون آمد. این درس می تواند برای روسیه ، که تا مدتها یک قدرت غالب در قفقاز و محافظ ارمنستان به حساب می آمد ، تلخ باشد. اما در بازی پیچیده تقابل ها و اتحاد های ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان ، هرکس چیزی برای بدست آوردن دارد.

در ٢٧ سپتامبر سال ٢٠٢٠ ، جنگ قره باغ بین ارمنستان و آذربایجان با شدتی نادر درگرفت . درگیری بین دو کشور منجمد قلمداد می شد، هرچند جرقه های آن هرگز از گرم نگهداشتن آتش باز نایستادند. این بار بحران عمیق تر است. در مواجهه با عزم راسخ نیروهای آذربایجانی که با تصرف شهر شوشی وارد قلب تاریخی قره باغ شدند ، ارمنستان مجبور شد – با چاقوئی زیر گلو – آتش بسی را بپذیرد که مشابه تسلیم برای ایروان است. مطابق توافقنامه ای که در شب ٩ تا ١٠ نوامبر تحت نظارت روسیه منعقد شد ، آذربایجان هفت منطقه مجاور قره باغ را بازیابی و بیشتر آنها را کنترل خواهد کرد و فقط یک راهرو کوچک را به ارمنستان واگذار می کند به طوری که بقیه قره باغ که ارمنی خواهد ماند بتواند به ارمنستان متصل بماند. آذربایجان به لطف موقعیت مستحکم خود دالان عبوری از طریق ارمنستان بدست می آورد که به وی امکان می دهد به استان نخجوان خود متصل شود. این امر موجب می شود که این کشور بتواند خط تداومی بین ترکیه ، آذربایجان ، دریای خزر و سایر جهان ترک زبان ایجاد کند. ارمغانی برای جلب رضایت آنکارا ، که نقش آن در این جنگ مهم بود.

 

منبع:https://ir.mondediplo.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟