یک سیاست خارجی فمینیستی برای تعامل با ایران؟
این دو محقق در مقاله خود با پیشنهاد رهیافت فمینیستی به مسئولین اروپایی می خواهند آنها را به تدوین یک استراتژی منسجم در قبال ایران رهنمون شوند. این دو محقق معتقدند سیاست خارجی فمینیستی منعکس کننده ساختارهای قدرت بین المللی است، بر نیازهای همه گروه ها تمرکز دارد و امنیت انسانی و حقوق بشر را در مرکز بحث قرار می دهد. این رویکرد بر سه اصل اساسی دیدگاه های فمینیستی در مورد دیپلماسی و امنیت بنا شده است:
- گسترش درک امنیت؛
- رمزگشایی روابط قدرت؛
- و شناخت کارگزاری سیاسی زنان.
از نظر این دو، سیاست خارجی فمینیستی از داخل شروع می شود یعنی اتحادیه اروپا باید اطمینان حاصل کند که استراتژی ها و سیاست های آن، خود، نابرابری های ذاتی جنسیتی ایجاد نمیکند مانند آنچه در تفکیک جنسیتی و اولویت بندی بین قدرت ”سخت” و ”نرم” وجود دارد. این روش شامل در نظر گرفتن تأثیر واقعی سیاست خارجی و محاسبه صادقانه استفاده از تحریم های گسترده اقتصادی به عنوان ابزاری برای سیاست خارجی است. از نظر این دو محقق، با توجه به سیاست فعلی ایران، اتحادیه اروپا باید سه تغییر اساسی را پیش گیرد:
رویکرد را گسترده و منطقه ای کنید: مذاکرات باید علاوه بر نگرانی هسته ای، شامل مواردی مانند محیط‌زیست، مهاجرت و امداد به جامعه باشد. چنین مفهوم گسترده ای از امنیت، نه تنها به اتحادیه اروپا اجازه میدهد تا بحث های منطقه‌ی را در مورد موضوعات زیادی تسهیل کند، بلکه راه را برای حمایت غیرمستقیم سازمان های زنان در ایران نیز باز میکند
- موانع نمایندگی و مشارکت زنان و سایر بازیگران حاشیه ای در سیاست‌گذاری اتحادیه اروپا را کاهش دهید: باید مذاکره کنندگان از ترکیب جنسیتی متنوع و دارای عقاید متکثر باشند؛
- تقویت و همکاری با جامعه مدنی در داخل و خارج از کشور ایران را در دستور کار قرار دهید.
منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.
- برچسب ها: آمریکا, اتحادیه اروپا, اندیشکده, اندیشکده جریان, ایران, جریان, رژیم صهیونیستی, سیاست خارجی, فمینیستی
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
