جو بایدن اعلام کرده که علاقه مند است به برجام بازگردد با این شرط که تهران بار دیگر به محدودیت های هسته ای خود پایبند باشد و توسعه دستور کار مذاکرات به فعالیت های بیثبات کننده ایران در منطقه را بپذیرد.
لیتواک در این مقاله با اشاره به آمادگی مشروط هر دو طرف ایرانی و آمریکایی برای بازگشت به برجام، به گام هایی که هر دو طرف برای احیای دیپلماسی باید بردارند، می پردازد. از نظر وی این موضوع برای مقامات دولت جدید آمریکا روشن است که ایرانی ها نگران تحریم های اعمال شده علیه خود هستند زیرا این تحریم ها به شدت به اقتصاد ایران آسیب رسانده و مردم ایران را فقیر کرده است. جو بایدن اعلام کرده که علاقه مند است به برجام بازگردد با این شرط که تهران بار دیگر به محدودیت های هسته ای خود پایبند باشد و توسعه دستور کار مذاکرات به فعالیت های بیثبات کننده ایران در منطقه را بپذیرد.
لیتواک معتقد است برای کاهش فشارها بر بایدن و به عنوان حسن نیت، ایران باید اولین گام را بردارد و محدودیت های غنی سازی در برجام رعایت کند. میزان اورانیوم غنی شده در ایران 12 بار بیشازحد مجاز است. گام دوم ایران میتواند آزادی ایرانیهای دو تابعیتی مانند سیامک نمازی، مراد طاهباز، فریبا عادلخواه و نازنین زاغری باشد. وی سپس به این موضوع می پردازد که شاید اینکه پیشنهاد اقدام اول از سوی ایران را میدهد عجیب باشد ولی ذکر میکند که این موضوع در تاریخ سابقه داشته و گروگان های آمریکایی چند ساعت قبل از سوگند خوردن رونالد ریگان به عنوان رئیسجمهور آمریکا آزاد شدند. این اقدام می تواند کمکی به گشودگی گفتگو و کمک به فضای سیاسی در واشنگتن برای دولت بایدن باشد.
لیتواک در نهایت به کشورهای اروپایی امضاءکننده برجام پیشنهاد میکند که نقش رابط بین ایران و آمریکا را جدی بگیرند. وی معتقد است افرادی مانند امانوئل ماکرون میتوانند آنچه خواسته تهران برای مذاکرات است را به واشینگتن منتقل کنند. وی معتقد است عدم علاقه دولت آمریکا به داشتن یک مناقشه نظامی با ایران و بنبست مهلکی که به دلیل سیاست فشار حداکثری در روابط دو کشور به وجود آمده باعث میشود تا دو طرف به احیای مذاکرات علاقهمند باشند.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.