مگرودر در این مقاله به این موضوع می پردازد که محور آسیایی اوباما اقتضا میکرد تا منابع کمتری در خاورمیانه هزینه شود اما چمدان استراتژیک آمریکا همچنان در سوریه قرار دارد. منظور وی از عبارت “چمدان استراتژیک”، به تعهدات نظامی اشاره دارد که هزینه های آن نسبت به فواید و مزایای آن در طول زمان افزایش یافته است. وی با استناد به بیانات ژنرال مکنزی فرمانده ستاد مرکزی آمریکا در خاورمیانه بیان میدارد که بحران سوریه راهحل نظامی ندارد و تعهدات نظامی با پایان باز آمریکا در سوریه، هزینه های بسیار بالایی برای واشینگتن دارد. وی در ادامه اشاره میکند که یکی از چمدان های استراتژیک آمریکا در خاورمیانه پادگان التنف در مرز سوریه و عراق است.
مگرودر سپس بیان میکند که حداقل سه توجیه برای حفظ حضور آمریکا در التنف وجود دارد:
وی سپس به رد دلایل فوق می پردازد. درباره مورد نخست وی مدعی می شود که آمریکا به طور موفقیتآمیزی داعش را شکست داده و عناصر آن در میان قبایل بدوی و آوارگان در مناطق عدم مناقشه پراکنده شده اند و تهدید خاصی وجود ندارد. درباره دلیل دوم وی بیان میکند که قاعدتاً اخلال در مسیر ترانزیت بغداد- دمشق می تواند به رژیم سوریه فشار بیاورد و ایران را از سه مسیر خشکی خود به مدیترانه محروم کند.
وی معتقد است اگر حضور آمریکا در این پادگان مؤثر بود رژیم صهیونیستی وادار نمی شد تا به صورت روزمره به نیروهای ایرانی یا وابسته به ایران حمله کند و خود برای مهار فعالیت های ایران در سوریه اقدام کند.
علیرغم بمباران های رژیم صهیونیستی، کاروانهای نظامی به راحتی پادگان التنف را در بیابان دور زده و به منطقه مورد علاقه خود میروند. از نظر وی بیشترین توجیه درباره حضور در این پادگان به دلیل شماره 3 است.
اما سؤالی که مگرودر مطرح میکند این است که هزینه های این حضور بهمرور زمان این توجیه را بیارزش میکند. هزینههای بالای حضور توپخانه ای و حمایت هوایی از این پایگاه در کنار حضور گروه های پرسنلی مختلف از قبیل پیمانکاران، نیروهای نظامی، نیروهای اطلاعاتی و فقدان یک جاده آسفالت به سوی این پایگاه در کنار محصور شدن آن در بیابان باعث شده تا هزینه های مادی حضور در آنجا سه تا چهار برابر ارزیابی های تخصیص بودجه باشد.
از سوی دیگر حضور آمریکا در آن منطقه باعث شده تا این کشور از نظر جامعه بینالملل مسئول حفاظت از 60 هزار آوارهای باشد که در حدود 36 مایلی پادگان التنف اسکان داده شدهاند.
علاوه بر این مخالفت دولت مرکزی سوریه با حضور آمریکا در این منطقه نیز باعث میشود هزینه های حقوقی آن افزایش و این حضور اشغالگری به نظر برسد. در نهایت روسیه، رژیم سوریه و نیروهای مورد حمایت ایران در سال های اخیر برخوردهای زیادی با نظامیان آمریکایی در منطقه داشته اند و چنانچه نیروهای آمریکایی در این مناقشات کشته شوند هزینه های بالایی برای آمریکایی در پی خواهد داشت که میخواهد حضور خود را در منطقه کاهش دهد.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.