اسپاکاپان در این مقاله با اشاره به تبریک دیرهنگام ولیعهد عربستان به رئیسجمهور جدید آمریکا، به انتقادات ”پیشروها”ی حزب دموکرات آمریکا از عربستان بابت آغاز جنگی پرهزینه در یمن، قتل مخالفان و برنامه مخفیانه غنیسازی اورانیوم می پردازد.
وی معتقد است که برخلاف نظر این دسته از دموکرات ها، نباید آمریکا از اتحاد با عربستان دست بکشد زیرا تجارب متعدد تاریخی نشان میدهد که جدا شدن متحدان از آمریکا آنها را تبدیل به کشورهای بهتری نمی کند. بالعکس ایالاتمتحده باید مجموعه ای از متحدان اروپایی و خاورمیانه ای با عضویت ریاض ایجاد کند تا اهرم های بیشتری برای جلوگیری از دستیابی به سلاح هسته ای و نقض حقوق بشر در عربستان به واشینگتن بدهد.
اسپاکاپان بر این باور است که اگر واشینگتن میخواهد واقعاً در عربستان اصلاحات انجام دهد باید ریشه های ترس عربستان را بخشکاند.
از نظر وی، ترس عربستان از زمان بهار عربی آغاز شد که در آن باراک اوباما از معترضان طرفدار دموکراسی در مصر حمایت کرد. اعضای خاندان سلطنتی این کشور به این نتیجه رسیدند که این خیانت در حق آن ها نیز میتواند انجام شود. اضطراب عربستان پس از توافق هسته ای آمریکا با ایران در سال ۲۰۱۵ تشدید شد.
فشارهای اخیر کنگره آمریکا برای پایان دادن به فروش سلاح به عربستان سعودی فقط ترس ریاض از کنار گذاشته شدن توسط آمریکا را تقویت کرد؛ بنابراین تصادفی نیست که ولیعهد عربستان برنامه هسته ای مخفی و مورد حمایت چین را پی گرفته و به طور فزاینده ای احساس میکند که وابستگی به چین بیش از وابستگی به واشینگتن منطقی است.
از نظر اسپاکاپان اگر ایالاتمتحده رویکرد جدیدی را ایجاد نکند این رویکرد عربستان می تواند در کوتاهمدت به هسته ای شدن ترکیه و مصر منتهی شود و سبب افزایش نگرانی های امنیتی رژیم صهیونیستی در خاورمیانه شود.
وی معتقد است آنچه میتواند باعث تسکین نگرانی های عربستان شود نه تنها احیای روابط خوب با واشینگتن که حضور عربستان در محور جدیدی از کشورهای غربی و عربی است که به طور چندجانبه در زمینه های نظامی، انرژی، اقتصادی و توسعه اجتماعی همکاری میکنند.
در زمینه نظامی آمریکا از طریق این پیمان باید نیروهای مسلح کشورهای عضو را آموزش داده و تجهیز سازد و اگر یک کشور مورد حمله قرار گرفت، غرب باید قول دهد تا کشور همپیمان خود را مورد حمایت نیروی هوایی و اپراتورهای ویژه قرار دهد. این پیمان باید تمرکز بخش خصوصی آمریکا و اروپا را متوجه پروژه های بزرگ زیرساختی، توسعهای و کارآفرینی کند که مورد توجه دولت های خاورمیانه قرار گیرند.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.