توافقات خاورمیانه باید همکاری در زمینه انرژی هسته ­ای را نیز در بر گیرد

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
منطقه خاورمیانه به این بلوغ رسیده که بتواند شاهد دیدن این ظرفیت از همکاری میان خود، رژیم صهیونیستی و آمریکا باشد.

ناگل و دوبوویتز در این مقاله سعی می­کنند توجه بایدن و تیم سیاست خارجی وی را به این موضوع جلب کنند که راه منع اشاعه سلاح ­های کشتار جمعی در خاورمیانه از بازگشت سریع به توافق برجام 2015 نمی ­گذرد بلکه این توسعه توافقنامه آبراهام به موضوع همکاری­ های هسته ­ای غیر نظامی است که می ­تواند الگویی برای دیگر کشورهای این منطقه در صورت حرکت به سمت داشتن انرژی صلح ­آمیز هسته ­ای باشد. از نظر آنها منطقه خاورمیانه به این بلوغ رسیده که بتواند شاهد دیدن این ظرفیت از همکاری میان خود، رژیم صهیونیستی و آمریکا باشد.این دو در این مقاله از علاقه ‌مندی‌های امارات متحده و عربستان سعودی در زمینه ساخت نیروگاه هسته ­ای سخن می­گویند. امارات متحده در سال 2009 پس از امضای توافقنامه “استاندارد طلا” با آمریکا که طی آن حق غنی­ سازی و پردازش مجدد پلوتونیوم را واگذار کردند، توانستند به ساخت نیروگاه هسته ­ای اقدام کنند.

در مورد عربستان این دو محقق اول به این موضوع اشاره می­کنند که این کشور در حال ساخت یک راکتور تحقیقات هسته­  ای است و برنامه  هایی برای احداث نیروگاه‌های برق دارد اما سپس به این موضوع نیز اشاره می­کنند که ریاض با چین در حال کار بر روی تأسیساتی جهت استخراج کیک زرد از اورانیوم است. از نظر این دو، این اقدام عربستان با توجه به اینکه ریاض همچنان از واگذاری حقوق غنی ­سازی و پردازش مستقل صرف ­نظر نکرده، خطرناک به نظر می­رسد.

 این مقاله سپس این اقدام و تخطی بالقوه عربستان را به توافق هسته­ ای ایران نسبت می‌دهد و بیان می‌کند که اگرچه برنامه هسته ­ای عربستان صلح‌آمیز است اما دو نگرانی جدی وجود دارد. اول اینکه دوستان امروز می­توانند دشمنان فردا باشند و دوم اینکه جمهوری اسلامی نیز وارث برنامه هسته ­ای محمدرضا شاه پهلوی بود.

این دو محقق معتقدند باید یک همکاری هسته ­ای چهارجانبه بین ایالات‌متحده، رژیم صهیونیستی، عربستان سعودی و امارات متحده شکل بگیرد تا به منع گسترش سلاح ­های هسته ­ای در خاورمیانه کمک کند اما نباید این توافق به توافق هسته‌ای محتمل بین ایران و آمریکا مربوط باشد. همکاری چهارجانبه می­تواند طیف وسیعی از مسائل شامل ایمنی و امنیت هسته ­ای، آمادگی اضطراری و تمرینات مشترک نظارت و آمادگی مشترک برای مقابله با تروریسم رادیولوژیک و گسترش مواد خطرناک را در بر گیرد. این توافق می­ تواند زمینه­ای باشد تا آمریکا بتواند با همه بازیگران خلیج ‌فارس با استانداردی یکسان تعامل کند.

 

 

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *