شبه نظامیان، قبایل و القاعده؛ ابزارهای امارات برای پیشبرد اهداف خود در یمن
تشکیل شبه نظامیان
در همین رابطه، منابع متعددی در گفت‌وگو با روزنامه العربی الجدید تصریح کردند: «امارات طی سال‌های اخیر تلاش کرده تا شبه‌نظامیان وابسته به خود را در جنوب و شرق یمن نظیر «النخبه الحضرمیه» و «الشبوانیه» را ایجاد کند همچنین کوشیده گروه مشابهی در استان المهره تشکیل دهد اما تاکنون به نوعی در تحقق این امر ناکام مانده است.امارات در عین حال در عدن، لحج، ابین و الضالع دست به ایجاد گروه موسوم به کمربند امنیتی زده و به موازات آن، موجودیتی سیاسی به عنوان پوشش این شبه نظامیان تحت عنوان شورای انتقالی جنوب تاسیس کرده است که نهادی موازی در برابر دولت عبدربه منصور به شمار می رود، امارات این چنین موفق شده تا با بکارگیری این گروه‌ها، سیطره خود را بر اغلب مناطق جنوب و شرق یمن و گذرگاه‌های زمینی، هوایی و دریایی و منابع طبیعی بسط دهد.»
طمع‌ورزی‌های یمن تنها محدود به جنوب و شرق یمن نبوده بلکه مناطق شمالی را نیز دربرگرفته به طوری که نیروهایی تحت عنوان «مقاومت ملی» و «پاسداران جمهوریت» به فرماندهی سرهنگ «طارق محمد بن عبدالله صالح» برادرزاده رئیس جمهوری سابق یمن در ساحل غربی تشکیل داده است.
امارات همچنین تلاش کرده تا به برخی احزاب و گروه‌های سیاسی نزدیک شود و ائتلاف جدیدی با آنان شکل دهد از جمله این احزاب می توان به حزب «کنگره عمومی خلق یمن» به رهبری صالح و فرزندش سرهنگ احمد صالح و نیز حزب«سوسیالیست یمن» اشاره کرد، ابوظبی همچنین موفق شده بسیاری از طرفداران حزب«الناصری» به رهبری «عبدالله نعمان» را به خود جذب کند.
در همین رابطه، ابوظبی همچنین موفق به جذب برخی گروه‌های طرفدار ایران از طریق بکارگیری حزب تحت رهبری «علی سالم البیض»، رئیس جمهور اسبق یمن و طرفداران ایران در جنوب و شرق یمن از جمله فعالان اجتماعی، روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها و برخی شبه نظامیان شده است، شمار این افراد به 5 هزار نفر می رسد که امارات برای بسط تسلط خود و توسعه نفوذ به آنان متکی است.
سلفی‌ها و قبایل
ابوظبی در نبرد خود در یمن حتی از بکارگیری سلفی‌ها نیز فروگذار نکرده است، از جمله این سلفی‌ها می توان به شیخ هانی بن بریک، نائب رئیس شورای انتقالی جنوب یمن و شیخ سلفی و جهادی به نام عبدالرحمن شیخ الیافعی اشاره کرد. این افراد نقش اثرگذاری در جنگ فکری و حذف دشمنان ابوظبی از جریان اسلام سیاسی و دیگر جریان دینی ایفا می کنند همچنین برخی منابع سلفی تصریح کرده اند که گروه تروریستی القاعده یکی از برگه‌های مهم امارات در نبرد یمن بوده است که ابوظبی آن را به صورت غیرمستقیم از طریق شیخ بن بریک مورد حمایت مالی و تسلیحاتی قرار می داد و از آن استفاده می‌کرد، این گروه نیز در مقابل در تحقق منافع و اهداف به ابوظبی کمک می کردند.
قبال جنوب نیز یکی از ابزارهای مهم در دست امارات بوده است،در همین راستا ابوظبی موفق شده تا بسیاری از قبایل الضالع، یافع و قبایل برخی مناطق ردفان را تحت کنترل خود درآورد اما در پیشبرد این هدف خود در میان قبایل ابین، شبوه، حضرموت و المهره ناکام مانده و به همین خاطر دولت عبدربه منصور توانسته ابوظبی و گروه‌های همسو با این کشور را از این مناطق بیرون کند تا نفوذ امارات تنها در مناطق ساحل حضرموت از طریق نیروهای «النخبه الحضرمیه» حفظ شود، در این میان ابوظبی اخیرا موفق شده در میان برخی قبایل حضرموت نظیر یافع نفوذ کند و از رهگذر این قبایل، حضرموت را به صحنه درگیری با دولت عبدربه منصور بکشاند.
از سوی دیگر، «مجدی الزیادی»، از فعالان اجتماعی یمنی به العربی الجدید گفت: «امارات برای پیشبرد اهداف خود تنها به شورای انتقالی جنوب یا قبابل و گروه‌های شبه نظامی تکیه نکرده است بلکه پول ملی یمن و اقتصاد این کشور را بازیچه خود قرار داده و با تاجران طرفدار دولت مبارزه و در جهت آشوب‌آفرینی فعال می کند افزون بر آن، بر مناطق درآمدزا برای ممانعت از استفاده دولت، تسلط یافته و گذرگاه‌های مرزی دریایی و هوایی را تعطیل کرده و دست به اعمال کنترل بر تنگه باب المندب و جزیره میون و سقطری زده و ضمن سوء‌استفاده از محاصره دریایی یمن مانع از ارتباط دولت با طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی می شود.»
منبع:https://mdeast.news/
- برچسب ها: امارات متحده عربی, شورای انتقالی جنوب یمن, عربستان, یمن
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
