امریکا با افزایش حضور نظامی در شرق فرات چه اهدافی را دنبال می کند؟

ایالات متحده امریکا به تقویت حضور نظامی خود در شمال شرق سوریه ادامه می دهد و دومین پایگاه نظامی که امریکا در حال ساخت آن در منطقه مالکیه در حومه حسکه است توجه ها را به خود جلب کرده است.

امریکا پیش از این ــ کمتر از یک ماه پیش ــ یک پایگاه نظامی در نزدیکی منطقه «تل علو» در یعربیه ساخته بود.

دولت سوریه نیروهای امریکایی را به تقویت حضور رزمی خود در خاک سوریه با افزودن بر نقاط استقرارشان در اطراف میدان های نفتی متهم می کنند. خبرگزاری رسمی سوریه به نقل از یک مقام آگاه در این کشور تأکید کرد که هدف امریکا «ادامه غارت ثروت های سوریه و تأمین امنیت مسیرهایی است که برای سرقت نفت استخراجی از سوریه از آنها استفاده می شود».

او افزود که امریکا چند گذرگاه مرزی غیر قانونی در حومه شرقی حسکه دارد.

دربرابر، وزارت دفاع امریکا (پنتاگون) در 9 فوریه اعلام کرد که نیروهایش دیگر هیچ مسئولیتی درقبال نفت این بخش از خاک سوریه ندارند و تنها مأموریت آنها در این منطقه به جنگ با گروه تروریستی داعش منحصر می شود.

«جان کربی»، سخنگوی پنتاگون، تأکید کرد که کارکنان این وزارتخانه اجازه کمک به شرکتی خصوصی که در پی استخراج نفت در این منطقه است را ندارند.

در این میان نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد) سکوت اختیار کرده اند. آنان بیشترین بهره را از وجود این پایگاه می گیرند، چون هم مانعی دربرابر پیش روی ترکیه در این منطقه است همه دسترسی آنها به چاه های نفت را تضمین می کند.

یک افسر «قسد» که نخواسته نامش فاش شود تأکید می کند که درباره این پایگاه ها مبالغه می شود و آنچه ساختن پایگاه خوانده می شود چیزی بیش از بازسازی و مرمت رایگان این پایگاه ها نیست.

اطلاعات وارده از حومه حسکه نشان دهنده افزایش فعالیت امریکایی ها در این منطقه است. آنان دست به حفاری و ساخت موانع متعدد در منطقه «عین دیوار» زده اند که تا حد زیادی شبیه یک پایگاه در یک نقطه راهبردی است، ضمن اینکه زرهی های امریکایی بسیاری به این منطقه اعزام شده است.

«جوان یوسف»، کارشناس سیاسی، تأکید می کند که ساخت پایگاه نظامی تلاشی برای جبران اشتباه پیشین امریکا در خروج از این منطقه در سال 2019 است.

او منطقه شرق فرات را نقطه ای راهبردی برای امریکا و همه طرف های درگیر می داند و تأکید می کند که اهمیت این منطقه هم در موقعیت آن و هم در مساحت آن و هم در ثروت های نهفته در آن و هم در نزدیکی آن به مرزهای عراق و ترکیه است.

یوسف می افزاید که امریکا دو پایگاه در این منطقه دارد و تلاش می کند که پایگاه سومی هم بسازد و این یعنی بازگشت امریکا به پرونده سوریه و ازسرگیری حمایت از متحدانش در سوریه.

ناظران گسترش حضور امریکا در این منطقه را نشانه بی پایه بودن اظهارات رسمی پنتاگون درباره عدم حمایت از چاه های نفت در این منطقه می دانند. به خصوص که امریکا در 30 ژوئیه 2020 قراردادی با شرکت نفتی «دلتا کرسنت انرژی» برای استخراج نفت از این منطقه امضا کرده که به تأیید کنگره امریکا هم رسیده است.

درآمدهای نفتی اصلی ترین درآمد نیروهای کرد است. مهم ترین چاه نفت سوریه یعنی میدان نفتی «العمر» که بزرگ ترین میدان نفتی سوریه است در اختیار این نیروهاست.

این نکته را هم باید افزود که دولت بایدن به لحاظ تاریخی روابط خوبی با کردهای سوریه دارد.

در این میان، ارتش سوریه خود را برای جنگی گسترده در شمال غرب این کشور و در حومه جنوبی ادلب و حومه شرقی حماه آماده می کند تا بتواند کنترل این مناطق نفت خیز را دوباره به دست گیرد.

جوان یوسف تأکید می کند که حضور امریکا در منطقه دو جنبه اساسی دارد، نخست سلطه امریکا بر جاده ای که عراق را به بیروت وصل می کند و این به معنای امکان بستن راه تهران به بیروت ازطریق عراق است. جنبه دوم کنترل ثروت های طبیعی این منطقه که پیش تر امریکا در اشتباهی راهبردی از آن خارج شده بود.

بدین ترتیب، حضور امریکا در این منطقه آن را به مهره ای مهم در حل سیاسی بحران سوریه و کاهش نفوذ روسیه و تضعیف ترکیه تبدیل کرده است.

منبع:https://mdeast.news