پیروزی بزرگ پاکستان در افغانستان
نشریه آمریکایی فارن افرز در تحلیلی به قلم «حسین حقانی» سفیر سابق پاکستان در ایالات‌متحده می‌نویسد: «اگرچه تشکیلات امنیتی پاکستان از قدرت‌یابی طالبان در افغانستان به وجد آمده‌اند؛ اما آن‌ها یک روزی پشیمان خواهند شد؛ زیرا قدرت‌یابی این گروه در افغانستان، پاکستان را در مقابل افراط‌گرایان داخلی آسیب‌پذیرتر و در عرصه جهانی منزوی‌تر خواهد نمود.»
در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره می‌کنیم
- با شکل‌گیری امارت اسلامی توسط طالبان در کابل، احتمال اینکه این گروه از پاکستان فرمان ببرد، ضعیف خواهد بود و غیرمحتمل است که ایالات‌متحده در بلندمدت با این گروه سازش کند. البته این سناریو برای پاکستان بیشتر به کابوس شباهت دارد؛ زیرا اسلام‌آباد بین طالبان غیرقابل‌کنترل و فشارهای بین‌المللی برای مهار این گروه گرفتار خواهد شد. پیروزی طالبان در افغانستان می‌تواند ثبات و امنیت داخلی پاکستان را تضعیف سازد؛ زیرا افراط‌گرایی اسلامی، شکاف و تنش‌های فرقه‌ای جامعه پاکستان را تشدید کرده است. قدرت‌یابی اسلام‌گرایان افراطی در همسایگانی پاکستان می‌تواند باعث تشجیع افراط‌گرایان داخلی پاکستان شود. اگر جنگ بین پاکستان و مخالفان این گروه در داخل افغانستان تشدید شود، اسلام‌آباد مجبور خواهد شد با سیل جدیدی از پناهندگان افغان دست‌وپنجه نرم کند. جنگ داخلی افغانستان، اقتصاد شکننده پاکستان را بیش‌ازپیش آسیب می‌زند.
- دستگاه امنیتی پاکستان در طی سال‌های گذشته ایده تحمیل حکومت مطیع را در کابل پیگیری می‌کند. البته این ایده ریشه در این دیدگاه مقامات امنیتی پاکستان دارد که معتقدند هند در حال برنامه‌ریزی برای تجزیه قومی پاکستان است و از افغانستان به‌عنوان سکویی برای عملیاتی کردن شورش‌های ضدحکومتی در بلوچستان و خیبر پختون‌خوا پاکستان استفاده خواهد کرد.
توافق‌نامه دوحه به‌جای اینکه امکان بازگشت پاکستان به وضعیت عادی را فراهم سازد، تنها چالش‌ها و مشکلات این کشور را تشدید خواهد کرد. با توجه به ایدئولوژی رادیکال گروه طالبان، انتظار مذاکره‌کنندگان آمریکایی مبنی بر اینکه این گروه با سایر افغان‌ها مصالحه کند، غیرواقع‌بینانه است.
- اگرچه پاکستان برای ارتقا جایگاهش در مقابل ایالات‌متحده سعی کرد این توافق‌نامه را تسهیل کند؛ اما اکنون احتمال دارد به خطر امتناع طالبان از توقف جنگ و عدم پای بندی بر توافق‌نامه تقسیم قدرت در کابل، مقصر وضعیت کنونی شناخته شود؛ بنابراین با توجه به روابط بسیار ضعیف پاکستان با سایر گروه‌های افغانستان، در صورت آغاز جنگ داخلی در مرزهای شمال غربی‌اش، اسلام‌آباد چاره ای جز حمایت از طالبان نخواهد داشت.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد: «گرفتاری متقابل و دردسرهای قدیمی واشنگتن و اسلام‌آباد در افغانستان، احتمال تضعیف بیشتر روابط ایالات‌متحده و پاکستان را افزایش می‌دهد؛ بنابراین غیرمحتمل به نظر می‌رسد که ایالات‌متحده به این زودی‌ها پاکستان را به خاطر حمایتش از طالبان در افغانستان ببخشد.»
منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
