نشریه اکونومیست در تحلیلی به قلم «هنری کسینجر» وزیر خارجه سابق ایالاتمتحده در تبیین و بررسی تحولات افغانستان و آینده قدرت ایالاتمتحده در عرصه بینالملل مینویسد: «ایالاتمتحده به دلیل فقدان توانایی در تعریف اهداف قابل تحقق و ارتباطی دهی آنها به فرایندهای سیاسی پایدار آمریکا، تلاشهای ضد شورشگرای خود را بینتیجه کرده است. از سویی، اهداف نظامی ایالاتمتحده بیشازحد مطلق و غیرقابل تحقق هستند و از سوی دیگر اهداف سیاسی بیشازحد انتزاعی و غیرقابل دستیابی میباشند. فقدان ارتباط دهی میان اهداف نظامی و سیاسی، ایالاتمتحده را درگیر جنگهای بیپایان کرده و همین امر منجر شده که در داخل کشور، هدف واحد را در باتلاقی از اختلافات داخلی از بین ببریم.»
مسئلهی اساسی برای کسینجر این است که آیا میتوان فرایند سیاسی را با گرایش ضد شورشگرا هماهنگ نمود؟ مسلماً در تحولات افغانستان، بازیگران جهانی و منطقهای مانند روسیه، چین، پاکستان و هند دارای منافع متفاوتی هستند. یک دیپلماسی خلاق میتواند اقدامات مشترک برای مبارزه با تروریسم را در این کشور تسهیل ببخشد. این استراتژی میتواند مشابه شکلی باشد که انگلیسیها به مدت یک قرن از پایگاههای زمینی خود در هند از منافعش در سرتاسر خاورمیانه دفاع کرد. آنهم بدون پایگاههای دائمی، اما با آمادگی دائمی برای دفاع از منافع خود و با همراهی متحدان منطقهای خود.
«شرح روند تحولات افغانستان هیچکدام توجیهگر شتابزدگی، بیصبری و تصمیم ناگهانی خروج نیروهای آمریکا از افغانستان نیست. ایالاتمتحده آمریکا به دلیل توانایی و ارزشهای تاریخی خود نمیتواند از نقش مهم و تعیینکننده خود در نظام بینالملل بگریزد و با عقبنشینی از آن اجتناب نماید؛ بنابراین مبارزه با تروریسم که از سوی کشورهایی که با تکنولوژیهای بزرگتر و پیشرفتهتر حمایت و پشتیبانی میشوند، یک چالش بزرگ جهانی باقی خواهد ماند.
ما باید با منافع استراتژیک ملی همراه با هر ساختار بینالمللی که بتوانیم با یک دیپلماسی متناسب ایجاد کنیم، در برابر تروریسم مقاومت کنیم.»
https://www.economist.com/by-invitation/2021/08/25/henry-kissinger-on-why-america-failed-in-afghanistan
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.