شکست مفتضحانه در افغانستان و زیرسوال رفتن اعتماد اروپا
اما شکست مفتضحانه ایالات‌متحده در افغانستان باعث شده تا بسیاری از متحدان اروپایی بیش‌ازپیش متقاعد شوند که برای تأمین منافع امنیتی خود نمی‌توانند به ایالات‌متحده اعتماد کنند. در این راستا روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز در تحلیلی به قلم «استیون ارلانگر» به تبیین و بررسی تحولات افغانستان و تضعیف اعتبار آمریکا در میان متحدان اروپایی پرداخته است که به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد.
«یاب دی هوپ شفر»، دبیر کل سابق ناتو در اظهاراتی گفت: انتقاد اروپایی‌ها از دولت آمریکا کاملاً دقیق ولی بی‌ربط بود؛ زیرا ما به رهبری آمریکا معتاد شده‌ایم. همان‌طور که ما انتظار داریم، روابط فرا آتلانتیک هرگز یکسان نخواهد بود. تمرکز ایالات‌متحده بر چین به این معنا است که اروپایی باید از بعد سیاسی و نظامی توانایی ایستادن روی پای خود را داشته باشند و باید به‌طورجدی در مورد دفاع از خود فکر کنند. تغییر و تحول این امر نیازمند تعهد اراده سیاسی و پول مالیات‌دهندگان است که رهبران اروپایی برای تأمین آن علاقه‌ای نشان نمی‌دهند و همچنین به‌سختی می‌توان اعضای اروپایی ناتو را وادار ساخت تا 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور دفاعی کنند.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد:
«هیچ اشتیاقی از سوی ایالات‌متحده برای مداخله در درگیری‌هایی که می‌تواند بر اروپا تأثیر بگذارد، وجود ندارد. خروج ایالات‌متحده از افغانستان نشانه واضحی است که ناتو باید روی رقابت قدرت‌های بزرگ با چین و روسیه متمرکز شود و بر مسائل بازدارندگی، خویشتن‌داری و تغییرات آب و هوایی تأکید کند. خروج مفتضحانه افغانستان می‌تواند بحث‌های مربوط به خودمختاری استراتژیک را احیا ببخشد؛ ولی بهترین نتیجه محور اروپایی در ناتو خواهد بود که می‌تواند با سرمایه‌گذاری گسترده در حوزه حمل‌ونقل راهبردی هوایی، نظارت، شناسایی، فرماندهی و کنترل را که تنها آمریکایی‌ها ارائه می‌دهند، فراهم کند.»
منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
