شکست در افغانستان، اتحادهای آمریکا را تضعیف نمی‌کند

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
شکست در افغانستان، اتحادهای آمریکا را تضعیف نمی‌کند
اعلام تصمیم عقب‌نشینی نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان با نارضایتی مقامات اروپایی همراه شد و آن‌ها احساس کردند که به‌اندازه کافی مورد مشورت قرار نگرفته‌اند.

 تصرف رعدآسای طالبان بر افغانستان نه‌تنها برداشت نادرست عمیق واشنگتن از وضعیت افغانستان را نمایان ساخت بلکه اعتماد اروپا را نسبت به صلاحیت دولت بایدن زیرسوال برد. حتی مقامات اروپایی بر این شک و تردید قرار گرفتند که آیا می‌توانند در آینده به تعهدات امنیتی خارجی ایالات‌متحده اطمینان کنند یا خیر؟ در این راستا نشریه آمریکایی فارن افرز در تحلیلی به قلم «رابین نیبلت» به تبیین و بررسی تصمیم ایالات‌متحده بر خروج از افغانستان و تأثیر آن بر روابط با اروپا پرداخته است که در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد.

  • خروج ناقص و شتاب‌زده واشنگتن از افغانستان خبر از گسست گسترده در روابط فرا آتلانتیک و به معنای تضعیف تعهد واشنگتن به ائتلاف‌های کلیدی نیست؛ زیرا در زمان تهدیدات فزاینده جهانی، ایالات‌متحده و اروپا به تعمیق مجدد همکاری‌های فرا آتلانتیک تأکید کرده‌اند. در این راستا می‌توان به سه نکته‌ی اساسی در تداوم تعهد ایالات‌متحده به اروپا اشاره کرد:

الف) خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان در راستای تمرکز این کشور برای مقابله با چین است. مدیریت و مهار چین تلاشی آگاهانه برای تمرکز مجدد اولویت‌های راهبردی آمریکا به‌دوراز خاورمیانه و به سمت اقیانوس آرام می‌باشد. دولت بایدن که وضعیت بحرانی اروپائیان را در نظر دارد، به این مسئله واقف است که چالش چین را تنها با همکاری متحدان می‌توان به نحو موفقیت آمیز مدیریت کرد. شرکای اروپایی واشنگتن در این استراتژی نقش مهمی را ایفاء می‌کند البته نه به دلیل موقعیت جغرافیایی، بلکه به دلیل ارتباطات حیاتی چین با اقتصاد اروپا و به خاطر صدای قوی کشورهای اروپایی در نهادهای چندجانبه که چین سعی دارد قوانین جهانی تجارت، سرمایه‌گذاری و حکمرانی فناوری آن را بازنویسی کند. هدف اروپا برای کمک به ایالات‌متحده در مدیریت چین، تداوم تعامل با آمریکا در مدیریت و مهار روسیه است که برای منافع بسیاری از دولت‌های اروپایی تهدیدی دائمی و مستقیم می‌باشد. بایدن این توافق را تاکنون زیرسوال نبرده و حتی در نشست‌های جداگانه با رهبران ناتو بر تعهد ایالات‌متحده به امنیت اروپا و ماده منشور ناتو تأکید کرده است.

ب) دولت بایدن به‌احتمال‌زیاد بر عملیات آزادی دریانوردی ایالات‌متحده در دریای چین جنوبی، همکاری صنعتی دفاعی با هند و تلاش‌های بیشتر برای نهادینه‌سازی پیمان گواد تأکید خواهد کرد؛ زیرا استرالیا، هند و ژاپن برای محدودسازی نفوذ فزاینده چین در جنوب آسیا و آسیای جنوب شرقی نقش مهمی را ایفاء می‌کنند.

ج) دولت‌های اروپایی در حال حاضر در موفقیت بایدن سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ صرف‌نظر از این‌که در افغانستان چه اتفاقاتی می‌افتد. تقریباً همه دولت‌های اروپایی، ازجمله بزرگ‌ترین آن‌ها – فرانسه، آلمان، ایتالیا و انگلستان – می‌دانند که باید در مواجهه با چین و روسیه با قاطعیت و تقابل بیشتر، مشارکت و همکاری فرا آتلانتیک را تقویت کنند. همچنین ایالات‌متحده در مقابله با حیاتی‌ترین مسائل جهانی مانند مهار افزایش دمای کره زمین نیازمند همکاری با اروپا می‌باشد؛ بنابراین اروپایی‌ها اجازه نمی‌دهند که فاجعه کابل، آن‌ها را از همکاری با ایالات‌متحده در زمینه تغییرات آب و هوایی دور سازد.

نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد:

«همان‌طور که خروج ایالات‌متحده از ویتنام باعث تداوم مسیر ایالات‌متحده برای سلطه اقتصادی و ژئوپلیتیک در قرن بیستم شد، خروج آشفته از افغانستان به معنای افول جهانی ایالات‌متحده در قرن بیست و یکم نیست. قدرت در روابط بین‌الملل همیشه نسبی است و ایالات‌متحده نسبت به دو رقیب اصلی ژئوپلیتیک خود از بعد اجتماعی و ساختاری در شرایط بهتری قرار دارد.

پایان آشفته جنگ افغانستان نیازی نیست که دولت بایدن را از پیگیری اولویت‌های مشترک خود با شرکای اروپایی منحرف کند و در مقابل باید هر دو طرف را وادار به تعهد مستمر به امنیت یکدیگر کند.»

 

 

https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-08-19/failure-afghanistan-wont-weaken-americas-alliances

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟