مسکو نه تنها از بشار اسد، رئیسجمهور سوریه حمایت کرده است، بلکه حقوق پایگاه خود را در شرق مدیترانه برای حداقل 49 سال آینده تضمین کرده است. مسکو از این موقعیت بهعنوان سکوی پرشی استفاده میکند تا قدرت خود را به جناح جنوبی ناتو و در سراسر خاورمیانه برساند، فروش تسلیحات را افزایش دهد و فهم منطقهای از قدرت بزرگی را که در کنار متحدانش ایستاده است، پرورش دهد.
دشمنان و متحدان منطقهای، روسیه را به عنوان یک طرف مذاکرهکننده کلیدی میدانند که میتواند با همه طرفها گفتگو کند. در این راستا اندیشکده آمریکایی واشینگتن انستیتو برای سیاست خاور نزدیک در تحلیلی به قلم «آنا بورشچوسکایا» به ضرورت تمرکز ایالاتمتحده بر روسیه پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد.
جمهوری خواهان و دموکراتها، سیاستگذاران و صاحبنظران، مدام پوتین را اشتباه ارزیابی میکنند. برای سالها، بسیاری پوتین را صرفاً یک فرصتطلب و تاکتیکساز کوتاهمدت میدانستند، اما دستاوردهای تلخ او همچنین حاکی از تعهد به دیدگاه بلندمدت، با بازی حاصل جمع صفر و در تضاد با منافع ایالاتمتحده است. قضیه سوریه آموزنده است. از نظر پوتین، مداخله اساساً در مورد سوریه نبود: این مداخله در مورد احیای مجدد شکوه روسیه پس از شکست شرمآور شوروی در جنگ سرد و واردکردن ضربه به لیبرالیسم غربی میباشد.
پوتین با حمایت از بشار اسد به عنوان یک دیکتاتور، موقعیت خود را در قدرت تقویت کرد. او غرب را وادار به گفتوگو مطابق با شرایط خود کرد. تمرکز پوتین بر روی انعطافپذیری و عملگرایی، بدون محدودیت در ایدئولوژی کمونیستی، در مدیترانه شرقی و به طور گستردهتر، در خاورمیانه، بیش از اتحاد جماهیر شوروی به قدرت و نفوذ دست یافته است. پوتین یک استراتژی با ابزار محدود را دنبال میکند و او مراقب است که منابع خود را بیشازحد گسترش ندهد. نه ما دیگر در دوره جنگ سرد نمیجنگیم؛ اما با دامن زدن به جنگهای کوچک و دستکاری آنها و بهاصطلاح «درگیریهای منجمد»، او قوس بیثباتی را در اطراف روسیه به عنوان حائلی در برابر غرب، از اوکراین، بلاروس و مولداوی در غرب تا جنوب در قفقاز، تشدید کرده است که به تداوم اسطوره سنتی روسیه به عنوان “قلعه محاصرهشده” کمک میکند.
«پوتین که افسر سابق کا.گ.ب بود، در هنر فریبکاری مهارت دارد، بنابراین نه آنقدر ضعیف و نه آنقدر قوی است که ما میخواهیم باور کنیم؛ اما فهرست دستاوردهای پوتین ایجاب میکند که سیاستگذاران واشنگتن واقعگرایی سختگیرانه و عملگرایانه که او را به تضعیف نفوذ ایالاتمتحده سوق میدهد، بشناسند و به آن پاسخ دهند. او به این زودی صحنه را ترک نمیکند.»
https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/dont-let-china-distract-us-russia
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.