هامپتی دامپتی هسته‌ای ایران: برجام نباید دوباره احیاء شود
«ایالات‌متحده باید با سناریوی بازگشت به توافق هسته‌ای (برجام) مخالفت کند، توافقی که ایران هرگز به طور کامل به تعهدات آن پایبند نبود. واشنگتن باید بر توافق هسته‌ای جدید مؤثرتر با ایران که شامل ممنوعیت دائمی سلاح‌های هسته‌ای، الزامات راستی‌آزمایی قوی‌تر، محدودیت‌های دائمی بر غنی‌سازی اورانیوم و تولید پلوتونیوم، محدودیت‌های برنامه‌های موشکی بالستیک و نظارت کامل برای تلاش‌های گذشته ایران در زمینه تسلیحات هسته‌ای پافشاری کند. به طور خلاصه، دولت بایدن نباید صرفاً به بازگشت به برجام بسنده کند. این توافق معیوب بدتر از عدم توافق است، زیرا در ازای محدودیت‌های ضعیف، موقت و به‌راحتی قابل‌برگشت بر جنبه‌های کلیدی برنامه هسته‌ای ایران، مزایای اقتصادی نامتناسبی را به ایران می‌دهد و هیچ‌گونه محدودیتی برای برنامه موشکی بالستیک ایجاد نمی‌کند.»
اگر دور هفتم مذاکرات هسته‌ای وین آغاز شود، احتمالاً پیشرفت کند خواهد بود و مذاکرات ممکن است در برابر خواسته‌های لاینحل نظام سرکش ایران شکست بخورد. ایران بر لغو تمامی تحریم‌های ایالات‌متحده و سازمان ملل و تضمین اینکه در صورت دستیابی به توافقی، ایالات‌متحده از آن خارج نخواهد شد، پافشاری می‌کند چیزی که دولت بایدن نمی‌تواند قول آن را بدهد.
- اگرچه حمایت از منع اشاعه هسته‌ای به نفع آن‌هاست، اما می‌توان انتظار داشت که روسیه و چین در این مذاکرات کمک چندانی به ایالات‌متحده نکنند و احتمالاً برای منافع ایران به امید بهبود روابط بلندمدت لابی خواهند کرد. در این راستا ایالات‌متحده باید:
- از لغو تحریم‌ها علیه ایران اجتناب کند مگر اینکه ایران با توافق هسته‌ای جدید طولانی‌تر و قوی‌تر موافقت کند و اقدامات مشخصی برای این منظور انجام داده باشد. توافق جدید باید شامل بهبود و تقویت مفاد راستی‌آزمایی باشد تا امکان بازرسی‌های «در هر زمان و هر مکان» را فراهم کند تا از دسترسی به سایت‌های هسته‌ای مشکوک و اعلام‌نشده (ازجمله پایگاه‌های نظامی و شبه‌نظامی) که ممکن است دارای فعالیت‌های هسته‌ای باشند، اطمینان حاصل کنند. توافق جدید باید شامل محدودیت‌های برنامه موشکی بالستیک ایران و ممنوعیت دائمی غنی‌سازی اورانیوم و تولید پلوتونیوم ایران باشد. ایران همچنین باید ابهامات مربوط به تلاش‌های گذشته خود در زمینه تسلیحات هسته‌ای را رفع کند.
- تا زمانی که همه گروگان‌های آمریکایی آزاد نشده و ایران حملات نیابتی به نیروهای آمریکایی در عراق، سوریه و جاهای دیگر را متوقف نکند، تحریم‌ها علیه ایران نباید لغو شوند.
- از پاداش دادن به تروریسم با لغو تحریم‌های اعمال‌شده برای مبارزه با تهدیدات تروریستی ایران و نقض حقوق بشر خودداری کنید.
- هماهنگی نزدیک با متحدان ایالات‌متحده، به‌ویژه اسرائیل و شرکای اروپایی برجام در حین مذاکره با ایران. مشروط بر اینکه هیچ کشوری نباید بر روی سیاست‌های ایالات‌متحده حق وتو داشته باشد. در صورت رد توافق جدید یا تمدید تاکتیک‌های به تعویق انداختن مذاکرات توسط ایران، واشنگتن باید با بریتانیا، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا اقدامات اضطراری برای اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران انجام دهد. بسیار مهم است که تهران متوجه شود اگر به تأخیر در مذاکرات ادامه دهد یا امتیازات را رد کند، تحریم‌ها تشدید خواهد شد و ایران مجبور خواهد بود تا بهای گزافی را برای ناسازگاری، جنگ‌طلبی و نقض برجام و ان.پی.تی بپردازد.
- تهران امیدوار است با تشدید تلاش‌های خود در حوزه غنی‌سازی اورانیوم، دولت بایدن را تحت‌فشار قرار دهد تا مجبور به پذیرش مصالحه‌های خطرناک شود و آمریکا را به یک توافق بد دیگر سوق دهد. واشنگتن باید به تهران هشدار دهد که سیاست تاخیرانداختن مذاکرات منجر به احیای تحریم‌های سازمان ملل خواهد شد و احتمالاً در صورت ادامه این مسیر، اسرائیل یا آمریکا حمله نظامی پیشگیرانه به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران را آغاز خواهند کرد.
- تنها راه‌حل قابل‌قبول این است که دیپلماسی با تهدید معتبر زور پشتیبانی شود. تحریم‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند تلاش‌های تسلیحات هسته‌ای ایران را متوقف کنند، همان‌طور که نتوانستند برنامه هسته‌ای کره شمالی را متوقف کنند.
https://www.heritage.org/middle-east/report/irans-nuclear-humpty-dumpty-the-jcpoa-should-not-be-put-back-together-again
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.
