فراتر از دانش و تخصص هستهای، هر چه ایران زمان بیشتری برای غنیسازی و ذخیره اورانیوم صرف کند، حداقل از نظر اسمی به توانایی ساخت سلاح هستهای نزدیکتر میشود.
گزارههای کلیدی:
- مذاکرهکنندگان آمریکایی بر این نظر هستند که فقدان گفتگوی مستقیم میان ایران و آمریکا میتواند تلاش برای حل بنبست و رفع بیاعتمادی را بیشازپیش دشوار کند؛ زیرا که تمام جزییات باید از طریق رابطهایی منتقل شود که شاید مورد اعتماد کامل واشنگتن و تهران نباشند.
- ایران ممکن است ترجیح دهد در ازای یک مصالحه هستهای متوسط، بخشهایی از تحریمهای اقتصادی علیه ایران لغو شد که گاهی اوقات از آن به عنوان «کمتر در ازای کمتر» نام میبرند. تا زمانی که ایران بتواند به اروپا و آسیا نفت بفروشد و از نظام مالی بینالملل مسدود نشود، مقامات حاکم بر ایران واقعاً علاقهای به ادغام کامل در اقتصاد جهانی و جذب سرمایهگذاری عظیم خارجی ندارند.
- فراتر از دانش و تخصص هستهای، هر چه ایران زمان بیشتری برای غنیسازی و ذخیره اورانیوم صرف کند، حداقل از نظر اسمی به توانایی ساخت سلاح هستهای نزدیکتر میشود. هرچه ایران به گریز هستهای نزدیکتر شود، فشار بیشتری بر آمریکا و اسرائیل وارد میشود تا برای متوقف سازی آن اقدام نظامیکند.
- فرانسه از یک سو خواهان ممانعت از هستهای شدن ایران است و از سوی دیگر میخواهند از جنگ در منطقه جلوگیری کند. بریتانیا به دلایل مختلف تاریخی بازیگری کمتر فعال است. روسیه واقعاً خواهان ایران هستهای نیست؛ اما اگر مسئله هستهای حلوفصل نشود، روسها میتوانند از بحران، بیثباتی و قیمتهای بالاتر انرژی منتفع شوند.
- چین نهتنها خواهان دستیابی ایران به سلاح هستهای نیست، بلکه خواهان افزایش قیمت انرژی نیست و تنها به دنبال دسترسی فزاینده برای عرضه کالا به اقتصاد ایران میباشد.
- نتیجه ایده آل، توافقنامه جدیدی خواهد بود که محدودیتهای هستهای ایران را تقویت و گسترش میدهد. نتیجه خوب، بازگشت متقابل به برجام خواهد بود. این احتمال بسیار بیشتر از دستیابی به یک توافقنامه جامع است، اما دستیابی به آن به دلیل اختلافات داخلی در آمریکا نسبت به برجام همچنان دشوار میباشد.
نتیجهگیری
- نتیجه محتملتر تداوم شرایط و وضعیت موجود است. نظام ایران همچنان به توسعه و گسترش برنامه هستهای خود ادامه میدهد تا اهرم قدرت و نفوذ بیشتری در مذاکرات هستهای داشته باشد تا امتیازات بیشتری از غرب اخذ کند.
- ایالاتمتحده خواهان لغو تحریمهای اقتصادی نیست، بلکه به دنبال این است که ایران را تحتفشار شدیدتر قرار دهد. در این راستا همه طرفها به سمت یک بحران شدیدتر حرکت میکنند، به این امید که شرایط قبل از رسیدن به آستانه اتمی تغییر کند.
منبع:
اندیشکده جریان