یک مقام ارشد دولت پاکستان میگوید که اسلامآباد تماسهای رسمی خود با حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان، را قطع کرده است و به این ترتیب، دیگر با او کار نمیکند.
آقای محب نزدیکترین فرد به اشرف غنی، رئیسجمهوری کشور قلمداد میشود که مسئولیت هماهنگی امور امنیتی کشور را زیر نظر دارد. وزارتخانههای دفاع، داخله و ریاست کل امنیت ملی کشور زیر نظر محب کار میکنند.
به گزارش صدای آمریکا این مقام ارشد حکومت پاکستان که اسمش فاش نشده است، گفته است که پاکستان از این پس روابط دوجانبهای با مشاور امنیت ملی افغانستان نخواهد داشت.
این تصمیم پس از سخنان اخیر مشاور امنیت ملی کشور علیه پاکستان اتخاذ شده است. او در سخنرانی در روز عید فطر در جلالآباد در شرق کشور گفته بود که پاکستان هیچ «عزت و افتخاری» ندارد و از نامهای تاریخی افغانستان مانند غزنویان و غوریان روی تسلیحات خود برای ترساندن هند استفاده میکند. او همچنان پاکستان را به سرکوب اقوام پشتون، بلوچ و سندی متهم کرده بود.
اما آقای محب در نشست خبری ساعتی پیش در کابل با تکذیب این خبر بار دیگر پاکستان را به حمایت از طالبان متهم کرد. او گفت که روابط رسمی پاکستان با شورای امنیت ملی افغانستان قطع نشده است.
این اظهارات واکنشهای تند مقامهای پاکستان را برانگیخت. شاهمحمود قریشی، وزیر خارجه پاکستان، در سخنرانی در مجلس این کشور به اشرف غنی و «دستیارانش» تاخت و گفت که رهبران افغانستان از یک سو دست کمک به سوی پاکستان برای صلح دراز میکنند و از سویی دیگر پاکستان را متهم میکنند. او خطاب به اشرف غنی گفت که باید تصمیم بگیرد که از پاکستان چه میخواهد.
وزارت امور خارجه پاکستان نیز در ۱۷ ماه مه با صدور بیانیهای سخنان محب را «غیرمسئولانه و اتهامهای بیاساس» خواند و تاکید کرد که این اظهارات به اعتماد بین اسلامآباد و کابل آسیب میزند.
مشاور امنیت ملی کشور پس از افزایش حملات خونین طالبان به ننگرهار در شرق کشور سفر کرده بود. طالبان بهرغم تعهد به کاهش خشونت، بر آتش جنگ افزوده و برنامه داشتند ۷ مرکز استان کشور را تصرف کنند. مشاور امنیت ملی افغانستان با برنامه دفاعی که آغاز کرد، مانع پیشرفت گسترده طالبان در این ولایات شد اما شورشیان توانستند چند شهرستان را در شمال و شرق کشور تصرف کنند.
دولت آمریکا و افغانستان، پاکستان را به حمایت مالی و آموزشی از طالبان متهم میکنند و تاکید دارند که این کشور به رهبری طالبان در خاک خود پناه داده است. مقامهای افغان دلیل کوتاهی در شکست طالبان را وجود همین پناهگاههای امن طالبان در آن سوی خط مرزی عنوان کردهاند. اما پاکستان با اذعان روابط با طالبان حمایت گسترده از این گروه را رد میکند.
حمدالله محب در موضعگیریهای جنجالبرانگیز پیشینه دارد. او پیشتر زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا، را به گلآلود کردن اوضاع برای گرفتن ماهی در افغانستان متهم کرده بود که برای مدتها به قطع رابطه آمریکا با مشاور امنیت ملی افغانستان انجامید.
او در سال ۲۰۱۹ در سفر به آمریکا با گفتن اینکه زلمی خلیلزاد دستکم دوبار میخواسته خود را برای ریاستجمهوری افغانستان نامزد کند، افزود: «ما فکر میکنیم یا آقای سفیر نمیداند چه میکند، یا اینکه چیز دیگری در سر دارد.»
حمدالله محب گفت که زلمی خلیلزاد در پی ایجاد حکومت موقت است که خود در راس آن قرار بگیرد.
وزارت خارجه آمریکا این سخنان را رد کرد و گفت حمله به خلیلزاد حمله به وزارت خارجه است. بعد از آنهم هیچ مقام آمریکایی برای ماهها حاضر نشد با آقای محب دیدار کند.
اکنون پاکستان نیز از قطع روابط با دفتر مشاور امنیت ملی افغانستان سخن گفته است. در شرایطی که مذاکرات صلح کشور به بنبست خورده است و بسیاری معتقدند که کلید صلح در اسلامآباد است، تیرگی روابط ارگ با این کشور کمکی به باز شدن گره صلح نخواهد کرد.
طارق فرهادی، مشاور پیشین رئیسجمهوری افغانستان، به ایندپیندنت فارسی میگوید: «سخنان آقای محب به یک ملت بر میخورد چه برسد به ژنرالهای پاکستانی یا حکومت پاکستان. این سخنان از یک مقام در شرایط حساس، غیرمسئولانه بوده است. ما مردم افغانستان نمیخواهیم کسی چنین سخنی به ما بزند یا ما به کس دیگری چنین سخنی بگوییم. ایراد این سخن از زبان یک مسلمان به ملت دیگر درست نیست. پاکستان روابط خود را خوب یا بد با رئیسجمهوری و دیگران ادامه خواهد داد. اما این نابالغی است که درباره یک کشور همسایه و مسلمان چنین سخنانی ایراد شود. متاسفانه زمام امور در افغانستان به دست اینطور اشخاص افتاده است.»
منبع:https://www.independentpersian.com/
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.