در حال حاضر ایالاتمتحده سیاست جامع و منسجمی در مقابل ایران ندارد. امروز شرایط کاملاً متفاوت با سال امضای برجام در ۲۰۱۵ است و امروز دیگر آن اعتماد حداقلی نیز وجود ندارد.
در بخش ذیل به نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
- در حال حاضر ایالاتمتحده سیاست جامع و منسجمی در مقابل ایران ندارد. امروز شرایط کاملاً متفاوت با سال امضای برجام در ۲۰۱۵ است و امروز دیگر آن اعتماد حداقلی نیز وجود ندارد. زمانی که توافق احیا شود این یک پیروزی مطلق برای ایران و سپاه پاسداران خواهد بود. زمانی آمریکاییها فکر میکردند مبارزه قدرت در ایران بین اصلاحطلبان و محافظهکاران است اما این امر سادهانگارانه است، مبارزه واقعی و مشهودتر بین سپاه از یک طرف و دولت رسمی و ارتش از طرف دیگر است.
- دولت بایدن در مسیر احیای برجام نیز از راه اشتباه وارد شد. آنها هدیههایی خوشحالکننده به ایران دادند که عبارتاند از:
- حذف نام حوثیها از لیست گروههای تروریستی، فشار بر سعودیها برای پایان دادن به جنگ در یمن و بازنگری در فروش تسلیحات به عربستان و امارات، کاهش حمایت از توافق ابراهیم، لغو تعدادی از تحریمهای بخش انرژی ایران به عنوان حسن نیت، خروج از افغانستان و کاهش حضور در عراق.
- خروج از افغانستان یک لحظه مهم بود که نشان داد ایالاتمتحده تحتفشار فرار خواهد کرد، در جنگ نامتقارن ناتوان است، حتی در فرار ناتوان است و نزدیکان خود را نجات نمیدهد، میدان را به دشمنان قسمخورده خود واگذار میکند و میتواند به اندازه کافی ناامیدکننده باشد.
- سادهلوحانه است اگر فکر کنیم این موارد در رویکرد ایران در وین تأثیر ندارد. دولت جدید ایران دو چیز میخواهد: ۱- زمان ۲- پوشش دیپلماتیک. درست مانند کاری که طالبان انجام داد، آنها در مذاکره زمان خریدند تا کابل را تصرف کنند، سپاه نیز در وین زمان میخرد تا برنامه هستهایاش را پیش ببرد.
- ایران در سراسر منطقه برای پیشبرد اهداف خود در حال ایجاد نهادهای موازی با دولت است. ایران میداند سود حاصل از پیشبرد برنامه هستهای، بیش از ضرر ناشی از تحمل تحریمها خواهد بود. اگر آمریکا زودتر اقدام میکرد میتوانست توازن را به نفع دولت و به ضرر سپاه حفظ کند اما آنها به فشار حداکثری ادامه دادند و انگار برخی در واشنگتن فراموش کردهاند که ایران بیش از ۴۰ سال است تحت تحریم قرار دارد و به زندگی در این شرایط عادت کرده تا جایی که دیگر تحریم به سختی میتواند تغییری در سیاست خارجی ایران به وجود آورد.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت مینویسد:
لغو تحریمها برای ایران مهم است اما فوریترین هدف نیست. نکته مهم دیگر درخواست ضمانت از سوی ایران است مبنی بر آنکه اقدام ترامپ تکرار نخواهد شد. برای ایرانیها فقدان تضمین نشان میدهد توافق امضاشده فاقد پشتوانه سیاسی کافی برای پایداری است، ازاینرو ایران محتاطانه حرکت خواهد کرد و توانمندیها را حفظ خواهد کرد. اگر آمریکا تضمین ندهد، بدون تردید از ایران نیز انتظار نمیرود که تضمین بدهد. ازاینرو در شرایط اضطرار ایران میتواند به سرعت توانایی هستهایاش را بازیابی کند زیرا تعهدی نداده است و این یعنی ایران میتواند بدون خروج از توافق آن را نقض کند.
The United States’ Clueless Diplomacy Won’t Stop a Nuclear Iran
منبع:
اندیشکده جریان