• درباره ما
  • تماس با ما
یکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱
ورود / ثبت نام
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • صفحه اصلی
  • مناطق
    • آمریکا
    • عراق
    • شامات
    • روسیه
    • خلیج فارس
    • چین و شرق آسیا
    • فلسطین اشغالی
    • ترکیه و قفقاز
    • شمال آفریقا
    • شبه قاره
    • اروپا
    • آسیای مرکزی
  • سیاست نامه (policy paper)
فهرست
  • صفحه اصلی
  • مناطق
    • آمریکا
    • عراق
    • شامات
    • روسیه
    • خلیج فارس
    • چین و شرق آسیا
    • فلسطین اشغالی
    • ترکیه و قفقاز
    • شمال آفریقا
    • شبه قاره
    • اروپا
    • آسیای مرکزی
  • سیاست نامه (policy paper)
اندیشکده جریان | Jaraian.com
  • شبکه تحلیل‌گران
  • گزارش های ویژه
  • اینفوگرافی
فهرست
  • شبکه تحلیل‌گران
  • گزارش های ویژه
  • اینفوگرافی
  • صفحه نخست
  • مناطق
    • آمریکا
    • عراق
    • شامات
    • روسیه
    • خلیج فارس
    • چین و شرق آسیا
    • فلسطین اشغالی
    • ترکیه و قفقاز
    • شمال آفریقا
    • شبه قاره
    • اروپا
    • آسیای مرکزی
  • سیاست نامه (policy paper)
  • شبکه تحلیل‌گران
  • گزارش های ویژه
  • اینفوگرافی
  • درباره ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
اندیشکده جریان | Jaraian.com
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
صفحه اصلی خلیج فارس خلیج فارس - تحلیل رسانه های بین المللی

چرا دولت‌های عربی به سمت مصالحه با ایران می‌روند؟

| گروه رصد اندیشکده جریان
۱۴۰۱/۰۵/۰۲
چرا دولت‌های عربی به سمت مصالحه با ایران می‌روند؟
10
بازدیدها
کشورهای خلیج فارس اهمیت کاهش تنش‌های آمریکا و ایران در منطقه و دستاوردهای سیاسی، نظامی و اقتصادی بالقوه‌ای را که می‌توان از کاهش تحریم‌های آمریکا علیه ایران به دست آورد، تشخیص داده‌اند.

در فاصله کوتاهی با سفر روسای جمهور آمریکا و روسیه به خاورمیانه و در شرایطی که به باور بسیاری از تحلیل‌گران منطقه خود را آماده تنش بیش‌تری می‌کرد، اعلام دیدار وزرای خارجه ایران و عربستان سعودی در آینده نزدیک در بغداد روند تحولات منطقه را وارد مسیر متفاوتی کرده است. در واقع پیگیری از ابتکارات دیپلماتیک درون منطقه‌ای روندی است که دولت‌های خاورمیانه در مقابل ائتلاف‌های نظامی تنش‌زا بدان روی آورده‌اند.

به همین بهانه هنریتا تایوانن و مهران حقیران، پژوهشگران مسائل بین‌الملل با انتشار یادداشتی با عنوان آیا کشورهای خلیج فارس شروع به پذیرش ایران کرده اند؟ در پایگاه تحلیلی رسپانسیبل استیت‌کرفت ضمن بررسی این مسئله استدلال کرده‌اند که ریشه بحران در خاورمیانه سیاست همیشگی طردگرایانه واشنگتن در قبال ایران است و تحولات کنونی تاییدی بر تجدید نظر  در آن است.

بایدن و تکرار سیاست چهار دهه‌ای

جو بایدن در مقاله‌ی واشنگتن‌پست خود پیش از سفر به اسرائیل و عربستان سعودی، ادعا کرد که ایالات متحده را از حالت انفعال در آورده  و ایران را به انزوای خود بازگردانده است.

ادعای دولت بایدن در اعلام انزوای تهران، که استراتژی غالب ایالات متحده از دهه 1980 بوده، ناسازوار است. طی چهار دهه، دولت‌های ایالات متحده سیاست‌هایی از قبیل «محدودیت دوگانه» و «محور شرارت» را پی گرفته‌اند، بدون این‌که تغییر چندانی در نحوه درک و رویکرد آن‌ها نسبت به ایران وجود داشته باشد. در حالی که کمپین «فشار حداکثری» دولت ترامپ به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است، اما از نظر لحن و شدت تفاوت چندانی با سیاست دهه‌های گذشته ایالات متحده نداشت.

به همین ترتیب، سیاست بایدن در مورد ایران و به طور وسیع‌تر در منطقه نیز از همین مسیر و رویکرد پیروی می‌کند. همان‌طور که نشست سران در دوره ترامپ در ورشو درباره صلح و امنیت در خاورمیانه در فوریه 2019 بادهدف انزوای ایران منجر به تشدید تنش‌ها با ایران شد، ابتکارات امنیتی پیشنهادی بایدن بین اسرائیل و کشورهای عربی باعث افزایش تنش و احتمالاً منجر به درگیری نظامی آشکار در منطقه خواهد شد.

معکوس کردن روند تنش‌زدایی اخیر

احساس طرد ممکن است منافع نوظهور ایران پیرامون تنش‌زدایی منطقه‌ای و همکاری اقتصادی را از بین ببرد و در نهایت تهران را بیش‌تر به سمت انواع سیاست‌هایی سوق دهد که برخی بازیگران منطقه با آن مخالفت هستند.

در واقع استراتژی واشنگتن پیرامون فشار به ایران برای اطمینان از مقاومت در برابر فشار خارجی، به حداکثر رساندن ظرفیت‌های اقتصادی و نظامی و تمرکز انرژی خود بر ایجاد روابط با کشورهایی که علاقه ‌ی به مشارکت در کارزار فشار ندارند، ادامه خواهد داد.

برای پایان دادن به استراتژی بیهوده طرد و انزوا، فرصت‌های مختلفی وجود دارد. این موضوعی است که بسیاری از کشورهای منطقه از قبل فرآیند آن را کلید زده‌اند -همان‌طور که در تلاش‌هایشان برای تعامل دیپلماتیک با ایران پس از دوره پرآشوبی که منطقه در سال‌های 2019 و 2020 پشت سر گذاشت و عمدتاً در نتیجه و علی‌رغم کمپین فشار حداکثری دولت ترامپ بود، مشاهده شد. 

علت اصلی تنش‌ها

تحولات اخیر در ژئوپلیتیک خاورمیانه به طور گسترده‌تری نشان می‌دهد که علت اصلی تنش‌ها در واقع همان استراتژی است که دیپلماسی منطقه‌ای را مختل کرده است: طردگرایی. بدیهی است که کشورهای منطقه شروع به درک این موضوع کرده‌اند و مسیر کنونی تنش‌های در حال نوسان و در عین حال با تکراری پایدار همراه نیست.

به عنوان مثال، سرعت فزاینده دیدارهای متقابل بین امارات و ایران و بازگشت احتمالی سفرای دو کشور، نشان از احساس ابوظبی نسبت به ضرورت تعامل دیپلماتیک با تهران دارد. در حالی که فشارهایی برای عادی سازی روابط بین عربستان سعودی و اسرائیل وجود دارد، ریاض به لحاظ دیپلماتیک با تهران نیز تعامل داشته است. این تغییرات دیدگاه در میان شرکای ایالات متحده باید فضای کافی را برای سیاستگذاران در واشنگتن ایجاد کند تا در دیدگاه‌های خود نیز تجدید نظر کنند -به ویژه فرضیات آنها در مورد اجتناب ناپذیر بودن درگیری‌ها و بحران‌ها در منطقه.

منطقی‌ترین راه برای گره‌گشایی از روابط مناقشه برانگیز بین‌المللی و منطقه‌ای

برجام منطقی‌ترین نقطه شروع برای گره‌گشایی از روابط مناقشه برانگیز بین‌المللی و منطقه‌ای با ایران و ایجاد چارچوبی برای کاهش تنش در سایر حوزه های منطقه‌ای است. این توافق اساساً به یک مورد آزمایشی برای هرگونه تنش‌زدایی بالقوه ایالات متحده و ایران تبدیل شده است، اما پویایی در حال تحول در مذاکرات به سویه های دیگری نیز اشاره دارد.

علی‌رغم برخی تردیدهای اولیه نسبت به برجام، همه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی، اکنون علاقه خود را به احیای این توافق نشان داده اند – هم به دلیل محدود کردن برنامه هسته ای ایران و هم برای افزایش تعامل اقتصادی خود با تهران.

اهمیت کاهش تنش‌ها با ایران

کشورهای شورای همکاری خلیج فارس اهمیت کاهش تنش‌های آمریکا و ایران در منطقه و دستاوردهای سیاسی، نظامی و اقتصادی بالقوه‌ای را که می‌توان از کاهش تحریم‌های آمریکا علیه ایران به دست آورد، تشخیص داده‌اند.

کشورهای شورای همکاری خلیج فارس حمایت یکپارچه خود را از احیای برجام ابراز کردند و در ماه نوامبر نیز تمایل خود را برای تعاملات اقتصادی بیشتر با ایران پس از لغو تحریم ها نشان دادند. در آن جلسه، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس اعلام کردند که «گفتگوی منطقه‌ای تقویت‌شده و بازگشت به پایبندی متقابل به برجام، مشارکت‌های منطقه‌ای و تبادلات اقتصادی بیشتری را ممکن می‌سازد». این موسیقی با حال و هوای جدید که از منطقه می آید، بی ارتباط نیست و باید در سیاست ایالات متحده در قبال منطقه لحاظ شود.

نزدیکی منطقه یا فروپاشی؟

در مقاله واشنگتن پست، بایدن به مزایای “خاورمیانه‌ای امن‌تر و یکپارچه‌تر”، “آب‌راه‌های‌ش برای تجارت جهانی و زنجیره تامین” و “منابع انرژی آن که برای کاهش تاثیر جنگ روسیه در اوکراین بر عرضه جهانی حیاتی هستند” اشاره کرد. او هم‌چنین اذعان کرد که منطقه باید از طریق دیپلماسی و همکاری به یکدیگر نزدیک می‌شود، نه اینکه از طریق درگیری از هم بپاشد.

اما به نظر می‌رسید که در نگاه او این کلمات در مورد منطقه‌ای که ایران را در بر می‌گیرد صدق نمی‌کند. بایدن به رویکرد انحصاری و تحریم‌ها و سیاست مهار چند لایه چندین دهه‌ای که مانع اصلی در گسترش همکاری‌های منطقه‌ای فراگیر بوده است، ادامه می‌دهد.

اگر برجام احیا نشود چه؟

اگر برجام احیا نشود، تحریم‌های ثانویه آمریکا علیه ایران باقی و تشدید می‌شود و واشنگتن بار دیگر کمپین فشار حداکثری را علیه تهران اجرا خواهد کرد. این امر نه تنها هر گونه گفتگوهای دیپلماسی منطقه‌ای را محدود می‌کند، بلکه بر توسعه مداوم روابط دیپلماتیک و اقتصادی در منطقه نیز تأثیر منفی و قابل توجهی خواهد داشت. مقامات آمریکایی اخیراً در جلسات خصوصی با همتایان شورای همکاری خلیج فارس و کشورهای اروپایی پیشنهاد کرده‌اند که در صورت عدم احیای برجام، از همه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از جمله عمان، قطر و امارات انتظار دارد که به کمپین علیه ایران بپیوندند.

اگر توافق هسته‌ای احیا نشود، به نظر می‌رسد واشنگتن قصد تشدید تنش‌ها را از طریق ائتلاف‌ها و اتحادهای منطقه‌ای برای منزوی کردن تهران دارد. این امری خطرناک است، اما همچنین از حمایت جدی در منطقه نیز برخوردار نیست. هیچ یک از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس درگیری نظامی با ایران را ترجیح نمی دهند. منطقه پیش از این شاهد و متحمل آسیب‌هایی بوده است که از حمله نظامی به آن وارد شده است- از جمله حملات پهپادی و موشکی علیه تأسیسات نفتی عربستان سعودی در خریس و بقیق گرفته تا حملات مین‌ها و پهپادها به نفت‌کش‌ها در سواحل فجیره امارات . تعاملات دیپلماتیک مداوم با تهران نشان دهنده تمایل آن‌ها برای جلوگیری از بازگشت منطقه به آن وضعیت است. عربستان سعودی و امارات به صراحت تمایل خود را برای همکاری بیشتر با ایران و حل اختلافات خود با تهران از طریق راه‌های دیپلماتیک اعلام کرده.اند.

موعد تجدیدنظر در سیاست‌ها

در حالی که بایدن هنوز مشتاق احیای برجام است -و ظاهرا آن را بهترین راه برای محدود کردن برنامه اتمی ایران می‌داند – سیاست‌های دولت او در خاورمیانه همان رویکرد سلف او و قبل از او را دنبال می‌کنند. اگرچه باراک اوباما طرفدار دیپلماسی با تهران بود و حتی پیشنهاد کرد که عربستان سعودی و ایران باید «منطقه را به اشتراک بگذارند»، استراتژی دولت او با این وجود فاقد چشم‌انداز روشنی از چگونگی پیشبرد دیپلماسی منطقه‌ای گسترده‌تر بود که ایران را در بر گیرد.

با یا بدون برجام، ایالات متحده باید به منطقه اجازه دهد تا تمام راه‌های دیپلماتیک را برای گسترش همکاری و یکپارچگی امتحان کند. این به ثبات و امنیت منطقه خلیج فارس و فراتر از آن خدمت خواهد کرد.

برچسب ها: احیای برجاماندیشکدهاندیشکده جریانجریانمذاکرات احیای برجاممذاکرات ایران و عربستاننیروهای نیابتی منطقه
ارسالتوئیتاشتراک گذاری
پست قبلی

ناامیدی ماکرون از مذاکرات احیای برجام/ اسرائیل به دنبال کسب حمایت برای آخرین راه‌حل

پست‌ بعدی

روسیه ناهار مجانی ایران را می خورد/گارانتی پوتین برای تهران

مطالب مرتبط

الجزیره: روسیه و آمریکا آشتی ایران و عربستان را به نفع خود می دانند

الجزیره: روسیه و آمریکا آشتی ایران و عربستان را به نفع خود می دانند

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
بحرین از برجام حمایت کرد

بحرین از برجام حمایت کرد

۱۴۰۱/۰۵/۰۸
بایدن دیدگاه نئو-امپریالیستی را به خاورمیانه آورد

بایدن دیدگاه نئو-امپریالیستی را به خاورمیانه آورد

۱۴۰۱/۰۵/۰۷
چرا عربستان نفت روسیه را می‌خرد؟

چرا عربستان نفت روسیه را می‌خرد؟

۱۴۰۱/۰۵/۰۷
عربستان: بازگشایی حریم هوایی به روی اسرائیل، گامی برای عادی سازی روابط نیست

عربستان: بازگشایی حریم هوایی به روی اسرائیل، گامی برای عادی سازی روابط نیست

۱۴۰۱/۰۵/۰۵
آیا کشورهای عربی، به ایران روی خوش نشان می دهند؟

آیا کشورهای عربی، به ایران روی خوش نشان می دهند؟

۱۴۰۱/۰۵/۰۵
پست‌ بعدی
روسیه ناهار مجانی ایران را می خورد/گارانتی پوتین برای تهران

روسیه ناهار مجانی ایران را می خورد/گارانتی پوتین برای تهران

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code

آخرین مطالب

انحلال پارلمان یا توافق با صدر؛ عراق به کدام مسیر سیاسی می‌رود؟

انحلال پارلمان یا توافق با صدر؛ عراق به کدام مسیر سیاسی می‌رود؟

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
ریچارد هاس : این بحرانِ پنهان جهانی را دریابید!

ریچارد هاس : این بحرانِ پنهان جهانی را دریابید!

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
نشست تهران تحریم‌های واشنگتن را نقض می‌کند و مسکو را به تنگه هرمز می‌رساند

نشست تهران تحریم‌های واشنگتن را نقض می‌کند و مسکو را به تنگه هرمز می‌رساند

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
روسیه در سوریه؛ شمشیر دولبه

روسیه در سوریه؛ شمشیر دولبه

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
نگرانی عراق از نزاع برسر آب

نگرانی عراق از نزاع برسر آب

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
بن بست سیاسی در عراق

بن بست سیاسی در عراق

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
العربی الجدید: پاسخ ایران به پیشنهاد تازه اروپا درباره مذاکرات هسته‌ای چیست؟

العربی الجدید: پاسخ ایران به پیشنهاد تازه اروپا درباره مذاکرات هسته‌ای چیست؟

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
الجزیره: روسیه و آمریکا آشتی ایران و عربستان را به نفع خود می دانند

الجزیره: روسیه و آمریکا آشتی ایران و عربستان را به نفع خود می دانند

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
کاهش صادرات نفتی عراق به امریکا طی هفته گذشته

کاهش صادرات نفتی عراق به امریکا طی هفته گذشته

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
سناریوی کابوس‌وارِ اسرائیل در رابطه با روسیه

سناریوی کابوس‌وارِ اسرائیل در رابطه با روسیه

۱۴۰۱/۰۵/۰۹
درباره ما
مشاور سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.

مناطق

  • آمریکا
  • عراق
  • شامات
  • روسیه
  • خلیج فارس
  • چین و شرق آسیا
  • فلسطین اشغالی
  • ترکیه و قفقاز
  • شمال آفریقا
  • شبه قاره
  • اروپا
  • آسیای مرکزی
  • 9140 938 936 98+
  • jaraianir@gmail.com
Telegram Twitter Instagram
طراحی و توسعه : استودیو رویانا | 2021© – تمامی حقوق برای اندیشکده جریان محفوظ می باشد.
ورود / ثبت نام
  • صفحه نخست
  • مناطق
    • آمریکا
    • عراق
    • شامات
    • روسیه
    • خلیج فارس
    • چین و شرق آسیا
    • فلسطین اشغالی
    • ترکیه و قفقاز
    • شمال آفریقا
    • شبه قاره
    • اروپا
    • آسیای مرکزی
  • سیاست نامه (policy paper)
  • شبکه تحلیل‌گران
  • گزارش های ویژه
  • اینفوگرافی
  • درباره ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج

© 2021 – تمامی حقوق برای اندیشکده جریان محفوظ می‌باشد.

ورود ×
کد تایید
لطفاً کد تأیید ارسال شده به را تایپ کنید
ثبت
گذرواژه خود را فراموش کرده اید؟
آیا حساب کاربری ندارید؟
ثبت نام
ارسال مجدد گذرواژه یکبار مصرف(00:30)
بازگشت به ورود
ارسال مجدد گذرواژه یکبار مصرف (00:30)
بازگشت به ورود
  • (+93) Afghanistan
  • (+355) Albania
  • (+213) Algeria
  • (+1) American Samoa
  • (+376) Andorra
  • (+244) Angola
  • (+1) Anguilla
  • (+1) Antigua
  • (+54) Argentina
  • (+374) Armenia
  • (+297) Aruba
  • (+61) Australia
  • (+43) Austria
  • (+994) Azerbaijan
  • (+973) Bahrain
  • (+880) Bangladesh
  • (+1) Barbados
  • (+375) Belarus
  • (+32) Belgium
  • (+501) Belize
  • (+229) Benin
  • (+1) Bermuda
  • (+975) Bhutan
  • (+591) Bolivia
  • (+599) Bonaire, Sint Eustatius and Saba
  • (+387) Bosnia and Herzegovina
  • (+267) Botswana
  • (+55) Brazil
  • (+246) British Indian Ocean Territory
  • (+1) British Virgin Islands
  • (+673) Brunei
  • (+359) Bulgaria
  • (+226) Burkina Faso
  • (+257) Burundi
  • (+855) Cambodia
  • (+237) Cameroon
  • (+1) Canada
  • (+238) Cape Verde
  • (+1) Cayman Islands
  • (+236) Central African Republic
  • (+235) Chad
  • (+56) Chile
  • (+86) China
  • (+57) Colombia
  • (+269) Comoros
  • (+682) Cook Islands
  • (+225) Côte d'Ivoire
  • (+506) Costa Rica
  • (+385) Croatia
  • (+53) Cuba
  • (+599) Curaçao
  • (+357) Cyprus
  • (+420) Czech Republic
  • (+243) Democratic Republic of the Congo
  • (+45) Denmark
  • (+253) Djibouti
  • (+1) Dominica
  • (+1) Dominican Republic
  • (+593) Ecuador
  • (+20) Egypt
  • (+503) El Salvador
  • (+240) Equatorial Guinea
  • (+291) Eritrea
  • (+372) Estonia
  • (+251) Ethiopia
  • (+500) Falkland Islands
  • (+298) Faroe Islands
  • (+691) Federated States of Micronesia
  • (+679) Fiji
  • (+358) Finland
  • (+33) France
  • (+594) French Guiana
  • (+689) French Polynesia
  • (+241) Gabon
  • (+995) Georgia
  • (+49) Germany
  • (+233) Ghana
  • (+350) Gibraltar
  • (+30) Greece
  • (+299) Greenland
  • (+1) Grenada
  • (+590) Guadeloupe
  • (+1) Guam
  • (+502) Guatemala
  • (+44) Guernsey
  • (+224) Guinea
  • (+245) Guinea-Bissau
  • (+592) Guyana
  • (+509) Haiti
  • (+504) Honduras
  • (+852) Hong Kong
  • (+36) Hungary
  • (+354) Iceland
  • (+91) India
  • (+62) Indonesia
  • (+98) Iran
  • (+964) Iraq
  • (+353) Ireland
  • (+44) Isle Of Man
  • (+972) Israel
  • (+39) Italy
  • (+1) Jamaica
  • (+81) Japan
  • (+44) Jersey
  • (+962) Jordan
  • (+7) Kazakhstan
  • (+254) Kenya
  • (+686) Kiribati
  • (+965) Kuwait
  • (+996) Kyrgyzstan
  • (+856) Laos
  • (+371) Latvia
  • (+961) Lebanon
  • (+266) Lesotho
  • (+231) Liberia
  • (+218) Libya
  • (+423) Liechtenstein
  • (+370) Lithuania
  • (+352) Luxembourg
  • (+853) Macau
  • (+389) Macedonia
  • (+261) Madagascar
  • (+265) Malawi
  • (+60) Malaysia
  • (+960) Maldives
  • (+223) Mali
  • (+356) Malta
  • (+692) Marshall Islands
  • (+596) Martinique
  • (+222) Mauritania
  • (+230) Mauritius
  • (+262) Mayotte
  • (+52) Mexico
  • (+373) Moldova
  • (+377) Monaco
  • (+976) Mongolia
  • (+382) Montenegro
  • (+1) Montserrat
  • (+212) Morocco
  • (+258) Mozambique
  • (+95) Myanmar
  • (+264) Namibia
  • (+674) Nauru
  • (+977) Nepal
  • (+31) Netherlands
  • (+687) New Caledonia
  • (+64) New Zealand
  • (+505) Nicaragua
  • (+227) Niger
  • (+234) Nigeria
  • (+683) Niue
  • (+672) Norfolk Island
  • (+850) North Korea
  • (+1) Northern Mariana Islands
  • (+47) Norway
  • (+968) Oman
  • (+92) Pakistan
  • (+680) Palau
  • (+970) Palestine
  • (+507) Panama
  • (+675) Papua New Guinea
  • (+595) Paraguay
  • (+51) Peru
  • (+63) Philippines
  • (+48) Poland
  • (+351) Portugal
  • (+1) Puerto Rico
  • (+974) Qatar
  • (+242) Republic of the Congo
  • (+40) Romania
  • (+262) Runion
  • (+7) Russia
  • (+250) Rwanda
  • (+290) Saint Helena
  • (+1) Saint Kitts and Nevis
  • (+508) Saint Pierre and Miquelon
  • (+1) Saint Vincent and the Grenadines
  • (+685) Samoa
  • (+378) San Marino
  • (+239) Sao Tome and Principe
  • (+966) Saudi Arabia
  • (+221) Senegal
  • (+381) Serbia
  • (+248) Seychelles
  • (+232) Sierra Leone
  • (+65) Singapore
  • (+1) Sint Maarten
  • (+421) Slovakia
  • (+386) Slovenia
  • (+677) Solomon Islands
  • (+252) Somalia
  • (+27) South Africa
  • (+82) South Korea
  • (+211) South Sudan
  • (+34) Spain
  • (+94) Sri Lanka
  • (+1) St. Lucia
  • (+249) Sudan
  • (+597) Suriname
  • (+268) Swaziland
  • (+46) Sweden
  • (+41) Switzerland
  • (+963) Syria
  • (+886) Taiwan
  • (+992) Tajikistan
  • (+255) Tanzania
  • (+66) Thailand
  • (+1) The Bahamas
  • (+220) The Gambia
  • (+670) Timor-Leste
  • (+228) Togo
  • (+690) Tokelau
  • (+676) Tonga
  • (+1) Trinidad and Tobago
  • (+216) Tunisia
  • (+90) Turkey
  • (+993) Turkmenistan
  • (+1) Turks and Caicos Islands
  • (+688) Tuvalu
  • (+1) U.S. Virgin Islands
  • (+256) Uganda
  • (+380) Ukraine
  • (+971) United Arab Emirates
  • (+44) United Kingdom
  • (+1) United States
  • (+598) Uruguay
  • (+998) Uzbekistan
  • (+678) Vanuatu
  • (+58) Venezuela
  • (+84) Vietnam
  • (+681) Wallis and Futuna
  • (+212) Western Sahara
  • (+967) Yemen
  • (+260) Zambia
  • (+263) Zimbabwe
کد تایید
لطفاً کد تأیید ارسال شده به را تایپ کنید
ثبت
گذرواژه خود را فراموش کرده اید؟
آیا حساب کاربری ندارید؟
ثبت نام
ارسال مجدد گذرواژه یکبار مصرف(00:30)
بازگشت به ورود
ارسال مجدد گذرواژه یکبار مصرف (00:30)
بازگشت به ورود
آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟