سعد حریری قبل از اعلام بازنشستگی خود به این فهم دست یافت که اگر دوباره برای نجات لبنان بازگردد، باید رویکرد خود را تغییر دهد.
در بخش ذیل به مهمترین نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
- در ۲۴ ژانویه، سعد حریری، نخستوزیر سابق لبنان و رهبر بزرگترین حزب سنی این کشور اعلام کرد که فعالیت سیاسی خود را به حالت تعلیق در میآورد و از نامزدهای جنبش مستقبل خواست که در انتخابات پارلمانی بهار امسال نامزد نشوند. در بحبوحه بحران مالی بیسابقه لبنان و سلطه فزاینده حزبالله، خروج وی احتمالاً میتواند به خلائی در رهبری اعراب سنی لبنان دامن بزند.
- اگرچه خروج سعد حریری میتواند جامعه سنی لبنان را بدون رهبر باقی بگذارد، اما نباید از این نکته غافل شد که وی در مقام نخستوزیری هرگز نتوانسته بهطور کامل از منافع جامعه اهل سنت لبنان حمایت کند. درواقع حتی زمانی که کاملاً توسط عربستان سعودی حمایت مالی میشد، کادرهای شیعه حزبالله نفوذ پیدا میکردند و سلطهی خود را بر دولت افزایش میدادند.
- سعد حریری هرگز آن اصلاحطلبی نبود که خیلیها امیدوار بودند. اقتصاد در دوران تصدی وی از هم پاشید، زیرا دولت وی بهاشتباه سیاستهای نادرست طرح پونزی را دنبال میکرد. وی درست مانند سایر سیاستمداران لبنان از اتهامات فساد مصون نبود. در میان اتهامات دیگر، نام وی اغلب در ارتباط با معاملات تجاری مشکوک مربوط به مدیریت زباله که منجر به اعتراضات گسترده گردید، مطرح شد. در اکتبر ۲۰۲۱ م، دولت بایدن «جهاد العرب» که از نزدیکان سعد حریری است را به دلیل فساد در لبنان مورد تحریم قرار داد.
- سعد حریری قبل از اعلام بازنشستگی خود به این فهم دست یافت که اگر دوباره برای نجات لبنان بازگردد، باید رویکرد خود را تغییر دهد. او دیگر نمیتوانست مانند گذشته با حزبالله معاملهای انجام دهد یا با سیاستهای تحمیلی شبهنظامیان مخالفت کند. در مورد رهبری اهل سنت در لبنان، بهاء برادر سعد از خبر بازنشستگی وی استقبال کرد. بااینحال علیرغم تلاش وی برای سرمایهگذاری بر نامزدهای اصلاحطلب مخالف حزبالله در پارلمان، اما وی تمایلی برای به ارث بردن ردای خاندان حریری ندارد.
نویسنده در بخش پایانی یادداشت مینویسد:
حزبالله لبنان نشان داده که به گلوله بیشتر از برگههای رأی اهمیت میدهد. بااینحال کنارهگیری سعد حریری میتواند فرصتی برای رهبران سنی جدید فراهم کند که کمتر با قیومیت ایران سازگار هستند و تمایل بیشتری به اجرای اصلاحات دارند. پس از سالها وخامت که لبنان را در آستانه تبدیل شدن به یک کشور شکستخورده قرار داده، بدیهی است که نخبگان سیاسی کنونی در بیروت توانایی تغییرات لازم را برای تغییر مسیر لبنان ندارند. اگرچه حریری از بسیاری از همکارانش بهتر بود اما درنهایت وی جزئی از همان گروه نخبگان ناموفق بود.
https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/saads-sad-goodbye-hariri-leaves-lebanese-politics
منبع:
اندیشکه جریان