آمیتای اتزیونی: تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه نشریه نشنال اینترست
اهم نکات و گزارههای اصلی این مقاله:
نویسنده این مقاله معتقد است که دولت بایدن بین دو گزینه «جنگ» و «بی اعتنایی به ایران اتمی»، بر گزینه میانه «بیایید مذاکره کنیم و در این مسیر به پیشرفتهایی دست یابیم» تأکید کرده است. دولت بایدن در هفتههای ابتدایی حضور خود در قدرت، اقداماتی را انجام داده که ایران را مجاب کرده است که دولت جدید آمریکا بیش از آنکه بخواهد به سمت تقابلِ سخت با تهران حرکت کند، خواستار تعامل و فعالسازی دیپلماسی در رابطه با آن است. میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
همه این اقدامات بهنوعی تهران را به این درک رسانده که دولت بایدن، حاضر است از طریق مذاکره، امتیازات قابلتوجهی را به ایران اعطا کند…
نویسنده در بخش پایانی مقاله معتقد است که ایران بهخوبی سرنوشت کشورهایی نظیر لیبی و اوکراین را پسازآنکه توانمندیهای هستهای خود را به ترتیب به غرب و روسیه اعطا کردند دیده است. ایران بدون تردید به راهی که این دسته از کشورها رفته اند، نخواهد رفت و سعی میکند موضع و جایگاه خود را تا جای ممکن تقویت کند، در آینده ایران و آمریکا، مذاکرات طولانی مدتی را تجربه خواهند کرد. اگرچه این رویکرد شاید چندان نتواند مشکلات اساسی و بنیادین آنها را حلوفصل کند اما با این حال هر دو طرف برای مذاکره با یکدیگر دلایل قابلتوجهی دارند: ایران برای احقاق حقوق خود و آمریکا برای سرپوش گذاشتن بر انفعال خود.
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.