رویکرد دولت بایدن در قبال بحرین

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
امیل نخله: بنیان‌گذار و مدیر سابق بخش «تحلیل استراتژیک اسلام سیاسی» سازمان سیا، کارشناس ارشد اندیشکده کوئینسی

امیل نخله: بنیان‌گذار و مدیر سابق بخش «تحلیل استراتژیک اسلام سیاسی» سازمان سیا، کارشناس ارشد اندیشکده کوئینسی

امیل نخله در این مقاله معتقد است به مناسب بزرگداشت دهمین سالگرد « بهار عربی بحرین» (2011)، چندین گروه کوچک از معترضین در یکشنبه 14 فوریه در خیابان‌های شهر بحرین تجمع کردند. این اعتراضات توسط ائتلاف جوانان 14 فوریه برگزار شد که پیشگام اعتراضات گسترده‌ای بود که یک دهه پیش در حمایت از دموکراسی و حقوق بشر در بحرین شکل گرفت.

اهم نکات و گزاره‌های اصلی این مقاله:

  • از نوامبر گذشته؛ بحرینی‌ها بر این امید هستند که با درگذشت خلیفه و انتصاب ولیعهد سلمان بن حمد آل خلیفه به‌عنوان نخست‌وزیر جدید؛ این کشور شاهد دوره جدیدی از اصلاحات سیاسی باشد و می‌تواند زمینه سازش بین اهل سنت و شیعه فراهم گردد؛ اما تاکنون خلیفه، هیچ نشانه ملموسی مبنی بر این اقدام نشان نداده است. بااین‌حال برخی از بحرینی‌ها بر این امید هستند که با تحکیم جایگاه سلمان بین جناح‌های مختلف و سنتی؛ با تشویق دولت بایدن می‌تواند به سمت آشتی شیعه و سنی حرکت کند.
  • واشنگتن می‌تواند از انتصاب سلمان به‌عنوان فرصتی برای تشویق وی و پدرش ملک حمد برای اجازه بازگشایی الوفاق و سایر نهادهای جامعه مدنی استفاده کند. سلمان به‌عنوان نخست‌وزیر می‌تواند به احزاب سیاسی اجازه دهد فعالیت‌های قانونی، صلح‌آمیز، سیاسی و فرهنگی خود را از سر بگیرند. اجازه به مردم برای ازسرگیری تعاملات اجتماعی و سیاسی، راه و مسیر را برای ایجاد یک جامعه با تحصیلات عالی‌تر، آزادتر و یک کشور پیشرفته و ازنظر اقتصادی پرجنب‌وجوش، دقیقاً مانند سنگاپور هموار کند.
  • در سال‌های اخیر دیکتاتورهای عرب صدها میلیون دلار در واشنگتن برای اتاق فکر، صنایع دفاعی، نهادهای سیاسی و حقوقی، دیپلمات‌های بازنشسته و افسران ارشد نظامی و نهادهای آکادمیک هزینه کرده‌اند. به‌سادگی، این هزینه‌های فاخر برای ترغیب رهبران ایالات‌متحده بود که مستبدین در مبارزه با تروریسم و ایران شرکای قابل‌اعتمادی برای آمریکا هستند.

نویسنده در بخش دیگر مقاله بر این دیدگاه است که مقامات آل خلیفه چگونه سیاست خارجی خود را در قبال دولت بایدن ترسیم می‌کنند؟

  • انتظارات بر این است که در سیاست خارجی دولت بایدن در قبال بحرین، مسئله حقوق بشر و آزادی بیان ازجمله آزادی مطبوعات از اهمیت بالایی برخوردار باشد. زمان آن فرا رسیده است که ایالات‌متحده تحت دولت بایدن، آل خلیفه و سایر مستبدین عرب را در زمینه حقوق بشر فراخواند و آنها را متقاعد کند که تعامل دیپلماتیک در حل چالش‌های جهانی و منطقه‌ای مؤثر است.
  • دولت بایدن همچنین می‌تواند نخست‌وزیر بحرین را ترغیب کند تا هزاران مخالف را آزاد کند. در غیر این صورت، جوانان بحرینی یک چالش مداوم برای نهاد حاکمیت خواهند بود. اگرچه آل خلیفه در جریان بهار عربی در تقابل با معارضین بحرینی پیروز شد، اما ایده‌های اصلاح‌طلبانه که جوانان عرب – سنی و شیعه، زن و مرد، شهر و روستا – را به خیابان‌ها سوق داد، یک دهه پیش هنوز ادامه دارد.

نویسنده در پایان بر این تأکید دارد که اگر نخست‌وزیر سلمان و پدرش ملک حمد علاقه‌مند به برقراری مجدد روابط با رئیس‌جمهور جدید آمریکا باشند، باید از فشار دیپلماتیک وی بر برخی از همسایگان در مسائل ایران و فلسطینی‌ها و تمایل وی برای پایان دادن به جنگ در یمن حمایت کنند. اظهارات اخیر رئیس‌جمهور در مورد دموکراسی، دیپلماسی و حقوق بشر تنها راه سلمان برای ترسیم مسیر جدید است و آل خلیفه می‌تواند با مشارکت مردم خود در قدرت بماند.

 

منابع پژوهش در دفتر پژوهشکده موجود است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟