چرا ایران حتی بدون توافق هسته‌ای، تعجیلی در تولید بمب اتمی ندارد؟

در twitter به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
چرا ایران حتی بدون توافق هسته‌ای، تعجیلی در تولید بمب اتمی ندارد؟

اندیشکده آمریکایی «رند کورپوریشن» در تحلیلی به قلم «مایومی فوکوشیما» می‌نویسد: «برنامه هسته‌ای غیر تسلیحاتی (صلح‌آمیز) برای ایران یک سلاح استراتژیک و اهرم مؤثر ایجاد می‌کند که اساساً رفتن به سمت سلاح اتمی، فارغ از ریسک‌هایش، چنین ابزار مهمی را غیرقابل استفاده می‌کند. منطقاً کشورهایی چون ایران، میل یا دست‌کم تعجیلی برای ساخت سلاح اتمی ندارند»

در بخش زیر به نکات و گزاره‌های اصلی این یادداشت اشاره می‌کنیم

  • ازنظر سیاسی، ثابت نشده است که سلاح‌های هسته‌ای ابزاری کاملاً مفید و ضروری هستند، زیرا تهدید قابل‌اعتماد برای استفاده از چنین قدرت تخریبی دشوار است؛ مگر اینکه در پاسخ به تهدیدات شدید امنیتی باشد. ازنظر اقتصادی، ساخت و نگهداری زرادخانه هسته‌ای عملیاتی بسیار گران‌قیمت برای اکثر دولت‌هاست. ازنظر استراتژیک، سلاح‌های هسته‌ای تضمین حفاظت را تأمین نمی‌کنند، مگر اینکه با قابلیت حمل قوی و قابل‌دوام همراه باشد که بتواند بمب‌ها را به اهداف ارزشمند در عمق خاک یک متجاوز بالقوه برساند و در معرض حمله اول یا متقابل دشمن هم نباشد.
  • دلایلی وجود دارد که نشان می‌دهد ایران نیز ممکن است حداقل در آینده قابل پیش‌بینی، [به لحاظ تسلیحاتی] غیر‌هسته‌ای باقی بماند. بااین‌حال ممکن است عاقلانه باشد که مذاکره‌کنندگان ایالات‌متحده، محتاطانه عمل کنند؛ انگیزه‌هایی را برای ترغیب تهران ارائه کنند، اما نباید با در نظر گرفتن پاداش بیش‌ازحد درازای قول‌های تهران، تصور کنند که تعهد برای عبور نکردن از محدودیت‌ها، به این معنی است که ایران به‌هرحال قصدی برای فرا رفتن از محدوده‌ها ندارد.
  • یک کشور نهفته، با حفظ پتانسیل فنی برای تولید سلاح‌های هسته‌ای بدون داشتن بمب واقعی، می‌تواند از ارائه بهانه‌های وسوسه‌انگیز برای حملات پیشگیرانه جلوگیری کند و همچنان مانع مؤثری در مقابل تجاوز یا زورگویی نظامی ایجاد می‌کند. یک کشور نهفته هسته‌ای وقتی با تهدیدهای متجاوز بالقوه روبرو می‌شود، در پاسخ می‌تواند تهدید به پیشروی هسته‌ای کند و بنابراین امنیت و موقعیت آینده قدرت متجاوز را در معرض تهدیدهای بالقوه قرار دهد.

نویسنده در بخش پایانی یادداشت می‌نویسد: «کشورهای نهفته هسته‌ای غالباً تأخیر در ساخت سلاح‌های هسته‌ای را سودمند می‌دانند. ایران نیز احتمالاً برای تبدیل پتانسیل هسته‌ای خود به یک زرادخانه واقعی، میل یا دست‌کم عجله‌ای نخواهد داشت، خصوصاً درحالی‌که فاقد قابلیت‌هایی برای حمل قابل‌اطمینان و ضربات دوم است. اگر ایالات‌متحده بقای رژیم ایران را تهدید کند، این ممکن است تمایل تهران را برای حرکت شتابان به سمت ساخت سلاح‌ هسته‌ای به‌منظور قدرت‌نمایی یا ایجاد توان بازدارنده‌ای برای جلوگیری از حمله دشمن، به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد؛ بنابراین، تهدیدهای نظامی باهدف منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای ازقضا می‌تواند نتیجه‌ای را تحمیل کند که واشنگتن سال‌ها تلاش کرده است مانع آن شود.»

 

 

 

منابع پژوهش در دفتر اندیشکده موجود است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
باز کردن قفل باقی مانده : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟