ایران به دلیل مرز مشترک ۹۰۰ کیلومتری با افغانستان و پتانسیل بالا برای پناهندگان بیشتر، قاچاق مواد مخدر و همچنین رفتار طالبان با اقلیت شیعه افغانستان احساس نگرانی میکند، اما سلطه طالبان واقعیتی است که ایران اکنون باید با آن زندگی کند. در این راستا اندیشکده آمریکایی واشینگتن انستیتو برای سیاست خاور نزدیک در تحلیلی به قلم «فراس الیاس» به تبیین و بررسی نگرانی ایران نسبت به تهدیدات طالبان پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد
«سیاست خارجی عملگرایانه ایران تاکنون به این کشور این امکان را داده است که از بسیاری از ناراحتیهای استراتژیک که افغانستان تحت کنترل طالبان در پی دارد، عبور کند. ایران میتواند با سرمایهگذاری بر منافع متقابل، مانند مخالفت با داعش، فروش نفت و تجارت فرامرزی مواد مخدر، رشتههای این رابطه قدیمی را با موفقیت ببافد. ایران همچنین به دنبال استفاده از نقشی است که چین، قطر، روسیه و پاکستان میتوانند در اصلاح گفتمان و رفتار طالبان ایفا کنند، با توجه به اینکه طالبان به دنبال شناسایی بینالمللی و حمایت سیاسی/اقتصادی برای حفظ کنترل هستند. موفقیت این تلاشها به توانایی طالبان برای مدیریت موفقیتآمیز بحرانهای اقتصادی و ارسال کمکهای بشردوستانه از سوی جامعه بینالملل وابسته است.»
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.