روزنامه صهیونیستی هاآرتص در تحلیلی به قلم «یوسی ملمان» به تبیین و بررسی مذاکرات وین و آینده توافق هستهای پرداخته است که در بخش ذیل به نکات و گزارههای اصلی این یادداشت اشاره خواهیم کرد.
چندین سال است که ایالاتمتحده نقض تحریمهای ایران را نادیده میگیرد. نیکی هیلی، سفیر سابق ایالاتمتحده در سازمان ملل متحد، از دولت خواسته است که بهسادگی تصمیمات خود را اجرا و تحریمها را علیه چین و سایر کشورهای خریدار نفت ایران دوباره اعمال کند. شکی نیست که اگر این اتفاق میافتاد، وضعیت اجتماعی-اقتصادی در ایران بیش از این بدتر میشد و ممکن بود نظام تهران را مجبور به انعطافپذیری بیشتری کند؛ اما بایدن اولویتهای بینالمللی دیگری دارد و بنابراین توجه خود را بر پروژه هستهای و مشکلات اسرائیل متمرکز نمیکند. درنتیجه ایران به خود اجازه میدهد موضع خود را سختتر کند. نتیجه این رویکرد افزایش نرخ غنیسازی اورانیوم با کمک سانتریفیوژها و خوشههای سانتریفیوژ (آبشار) بهبودیافته است که سریعتر میچرخند و اورانیوم را با کارایی غیرقابل مقایسهای بیشتر از گذشته غنی میکنند.
ایده ایجاد «سپاه موشکی» در اسرائیل چیز جدیدی نیست و اولین بار توسط آویگدور لیبرمن وزیر دفاع وقت مطرح شد. اینیک ایده خوب اما بسیار گران است که میلیاردها شیکل هزینه خواهد داشت.
هدف آن تقویت قدرت آتش نیروهای دفاعی اسرائیل بدون تکیه صرف به نیروی هوایی است. درعینحال در صورت درگیری با ایران جوابگو نیست. اولاً، طبق گزارشهای خارجی، اسرائیل موشکهای «جریکو» را در اختیار دارد که میتواند هر نقطهای از ایران را هدف قرار دهد. دوم، موشکها و راکتهای میانبردی که بنت امیدوار است آنها را افزایش دهد، برای عرصههایی مانند سوریه، لبنان و شاید حتی عراق در نظر گرفته شدهاند، اما قطعاً مناسب ایران نیست.
«تنها فردی در بین تصمیمگیرندگان و مشاوران اطراف بنت که نسبت به مسئله ایران از دانش و تجربه خوبی برخوردار است، هولاتا، رئیس شورای امنیت ملی است که تا چندی پیش ریاست بخش برنامهریزی و سیاست استراتژیک موساد را بر عهده داشت؛ اما هولاتا بهتنهایی نمیتواند با ناکارآمدی و ناتوانی بنت و گانتس مبارزه کند. ظاهراً این مقامات در حال کنار آمدن با این واقعیت هستند که ایران به زودی یک کشور آستانه هستهای خواهد بود و در صورت تمایل برای انفجار بمب در مدت کوتاهی آماده خواهد شد.»
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.