انصارالله با جذب مردمی که از حکومت هادی خسته شده بودند توانست در 2014 بر صنعا مسلط شود و به سمت بقیه کشور پیشروی کند. عربستان که از استقرار یک حکومت شیعی نزدیک به تهران در مرزهای جنوبی خود میترسید برای مهار آن وارد جنگ یمن شد ولی نتوانست در کنترل اوضاع یمن موفق شود. در حال حاضر و پس از چند سال نیروهای انصارالله به زیرساختهای نفتی عربستان و خطوط کشتیرانی در دریای سرخ با استفاده از موشک و پهپاد حمله میکنند.
در حالی که درگیری های یمن مانع از توسعه 3 میلیارد بشکه ذخایر نفت و 17 تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی این کشور می شود، حملات انصارالله به زیرساختهای انرژی عربستان تهدیدی قابل توجه برای عرضه جهانی نفت است زیرا که سعودی بیشترین صادرات نفت را با تامین 10 % از نفت مصرفی جهان دارد. حملات انصارالله به عربستان سعودی در 9 ماه اول سال 2021 در مقایسه با مدت مشابه سال قبل بیش از دو برابر شده است. تهدید ناشی از افزایش حملات نمیتواند را میتوان یکی از اتفاقات بد برای اقتصاد جهان پس از کرونا دانست.
تاثیر بالقوه حملات انصارالله بر قیمت نفت جهانی را میتوان با مقایسه حمله سپتامبر 2019 به پالایشگاه فرآوری نفت خام ابقیق و میدان نفتی خریص مشاهده کرد زیرا که پس از آن حمله نفت برنت نزدیک به 13 درصد افزایش یافت و به بیش از 68 دلار در هر بشکه رسید و همینطور حمله هواپیمای بدون سرنشین یمن در ماه می 2019 به خط لوله نفت عربستان سعودی با ظرفیت انتقال 5 میلیون بشکه از شرق به غرب نیز عامل جهش لحظهای 2 دلاری قیمت هر بشکه در اواسط ماه شد و روند رشد ادامه پیدا کرد. روند تشدید درگیریها در ماههای گذشته، نگرانیها را تشدید کرده است. به طور مثال، حمله انصارالله در دسامبر 2021 به شهرک جیزان در جنوب غربی عربستان سعودی که دو کشته و هفت زخمی برجای گذاشت، یکی از عوامل شدت یافتن نگرانیها در تاثیر جنگ یمن بر قیمت نفت است.
در رخدادی دیگر در هفته گذشته نیروهای انصارالله یک کشتی با پرچم امارات را در دریای سرخ توقیف کردند و بیان داشتند حامل سلاحهای نظامی بوده است. این توقیف در حالی بود که نیروهای ائتلاف به رهبری عربستان مدعی تسلط و تامین امنیت کشتیرانی در دریای سرخ بودهاند. عربستان در جواب این توقیف حملات خود به مناطق کنترل انصارالله را تشدید کرد که این اقدامات بر خلاف ادعای عربستان در حرکت به سمت صلح در یمن است. نزدیکی یمن به خطوط حیاتی کشتیرانی دریای سرخ و تنگه باب المندب که خلیج عدن را به دریای سرخ و غرب عربستان سعودی متصل می کند، به انصارالله این امکان را میدهد که به آسانی به زیرساختها، گرههای حمل و نقل و مراکز حیاتی نفتی و کشتیرانی عربستان حمله کند.
باب المندب یک نقطه استراتژیک برای حمل و نقل جهانی و عرضه نفت خام است. این آبراه باریک دسترسی به دریای سرخ و کانال سوئز را فراهم می کند و آن را به مسیری حیاتی برای تانکرهایی تبدیل می کند که نفت خام و گاز طبیعی مایع را از خاورمیانه به بازارهای انرژی اروپا و آمریکای شمالی حمل می کنند. دریای سرخ به طور فزاینده ای مسیر مهمی برای حمل و نقل نفت و گاز طبیعی مایع است. این مسیر به دو دلیل گذر کشتیها و زیرساختهای عربستان در دریای سرخ برای انتقال راحتتر نفت خود، اهمیت زیادی در انرژی جهان دارد. به طور مثال، تاسیسات جیزان در دریای سرخ توان انتقال و بارگیری 400 هزار بشکه نفت در روز را داراست که انصارالله به علت نزدیکی این تاسیسات به یمن به راحتی میتواند مورد حمله قرار دهد.
ریاض مصمم است محموله های نفت خام از پایانه های دریای سرخ را به دلیل تهدیدهای مداوم ایران در بستن تنگه هرمز تا هر زمان که تنش ها با واشنگتن به پایان برسد، گسترش دهد. توان تهران در بستن تنگه هرمز به ایران، اهرم ژئوپلیتیک قابل توجهی می دهد زیرا یک پنجم نفت جهان از خلیج فارس منشأ می گیرد و بیش از 20 میلیون بشکه در روز یا حدود 22 درصد نفت خام مصرف شده در سطح جهان از طریق تنگه هرمز تامین میشود. همانطور که تاریخ نشان داده است تهدید تهران بر روی آبراه باعث افزایش قابل توجه قیمت خواهد شد. تلاش عربستان برای دور زدن تنگه هرمز، اهمیت رابطه ایران و انصارالله را برای نظارت بر تنگه بابالمندب و دریای سرخ بالا میبرد، جایی که انصارالله با اقدامات خود علاوه بر ایجاد چالش در صادرات نفت عربستان می تواند در مسیر تامین انرژی اروپا و آمریکای شمالی و خطوط کشتیرانی مشکل ایجاد کرده و اهرم فشار ژئوپلیتیکی ایران و متحدانش را گسترش دهد.