در دوره ای که گذشت برهم صالح، توسط جریان های سیاسی شیعی رقیب صدر به عنوان یک چهره آمریکایی معرفی می گردید. رفتارهای او به ویژه در ماجرای انتخاب نامزدهای نخست وزیری پس از عبدالمهدی، خشم احزاب سیاسی شیعی را منجر شده بود. اما در حال حاضر و به طور مشخص این جریان ها و گروه ها، او را به نامزد حزب دمکرات ترجیح می دهند. علاوه بر اینکه اتحادیه میهنی در تحولات کنونی، جریان کردی نزدیک به الاطار التنسیقی به شمار می رود و برخی طرف ها در این جریان شیعی بی تمایل نیستند که برای خارج نشدن کامل از گردونه سیاسی، ریاست جمهوری همچنان در اختیار اتحادیه میهنی باشد.
با این وجود در همان چارچوبی که حلبوسی توانست در چارچوب توافقات سیاسی، ریاست این دوره پارلمان را در اختیار بگیرد، انتظار بر این است که در شرایط فعلی و در این معادله، زیباری رأی پارلمان را از آن خود کند.
رقابت همزمان صالح و زیباری برای ریاست جمهوری نخستین رقابت دو رهبر ارشد کردی برای این پست به شمار می رود. البته مشخص نیست که آیا توافقات سیاسی در روزهای مانده به جلسه پارلمان برای انتخاب رئیس جمهور، منجر به توافق برای کنار کشیدن یکی از این دو گردد یا خیر اما چنانچه ریاست جمهوری در اختیار نامزد حزب دمکرات قرار بگیرد، برای نخستین بار خواهد بود که این پست از کنترل اتحادیه میهنی خارج و در مقابل، جای پای خاندان بارزانی در بغداد محکم تر خواهد شد. ریاست اقلیم و نخست وزیری آن نیز در حال حاضر در اختیار حزب دمکرات و خاندان بارزانی است و در دست گرفتن پست ریاست جمهوری عراق میتواند قدرت مضاعفی به حزب بدهد و بازیگری آن را در مناسبات اربیل و بغداد پررنگ تر کند.
