سناریوهای دفاعی اروپا برای حمایت از تایوان در برابر چین

مقدمه

در این راستا، آلمان به تنهایی 100 میلیارد یورو به منظور تقویت توانمندی نیروهای مسلحش اختصاص داده است. در حقیقت، اروپایی ها با فهم اینکه سناریوهای درگیری ژئوپلیتیکی آینده ممکن است به مانند حمله روسیه علیه اوکراین، غیر قابل تصور و ناگهانی باشند، مأموریت افزایش توان نظامی دولت های عضو و اتحادیه اروپا به عنوان یک کل و تقویت حضور نظامی شان در خارج از کشور  را پی گرفته اند. در این رابطه، کمک به کمپین نظامی ایالات متحده در غرب اقیانوس آرام، یک نیاز بالقوه است. در این رابطه و در حالی که اروپایی ها تعهد نظامی رسمی مشابه تعهد ایالات متحده به تایوان ندارند، تحت فشار جمعی متحدان و شرکای منطقه ای شان برای کمک به دفاع جمعی در مقابل چین قرار دارند. بار اصلی هر گونه مشارکت احتمالی نیز بر دوش تعداد اندکی از کشورها، مشخصاً هفت کشور: بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا و لهستان است. اما میزان مشارکت اتحادیه اروپا  و کشورهای عضو در منطقه آسیا-اقیانوسیه به حجم دو تقاضای دیگر برای حضور نظامی اتحادیه اروپا در خارج نزدیک اش، یعنی: مقابله با تجاوز روسیه در اروپای شرقی (از بالتیک تا دریای سیاه) و مقابله با خشونت های جهادی در ساحل و خاورمیانه، بستگی دارد.

از منظر نظامی-عملیاتی، قابلیت ها، ادوات و نیروهایی که در سناریوی درگیری تایوان می توانند مفید باشند، همان هایی هستند که در درگیری با روسیه در اروپای شرقی اهمیت کلیدی دارند و این ضرورت ایجاد تعادل در حضور نظامی در این دو منطقه را برای اروپا مطرح می کند. این قابلیت ها و ادوات شامل: قابلیت های جنگ الکترونیک، مهمات هدایت شونده دقیق، پدافند هوایی و قابلیت های حمله هوایی و دریایی میان برد و دوربرد است. بنابراین، هر گونه کمکی به تایوان، توان مقابله با روسیه را تضعیف می کند، اما ارتش های اروپایی کماکان قادرند تا حتی به صورت محدود به دفاع تایوان کمک کنند. در این راستا و در پاسخ به 4 سناریوی حمله احتمالی چین علیه تایوان: کمپین حمله سایبری و عملیات اطلاعاتی، محاصره هوایی و دریایی تایوان، حملات موشکی هوایی و دریایی و تهاجم کامل، اتحادیه اروپا می تواند اقدامات ذیل را در کمک به تایوان برای دفاع از خود انجام دهد.

سناریوی شماره (1):

اقدامات تهاجمی چین در منطقه خاکستری

در این سناریو، چین احتمالا به فعالیت های آشکارا خصمانه اما زیر آستانه حمله مسلحانه (Sub-Threshold Coercion) در حوزه های هوا، دریا، سایبر و فضا دست خواهد زد. نکته اما اینجاست که به باور کارشناسان اروپایی، هرگونه حمایت اروپا از تایوان برای تقویت بنیه دفاعی در مقابل چین در این حوزه ها، می باید از الان و پیش از حمله احتمالی چین، آغاز شود. نخست اینکه اروپا باید با توجه به سابقه اش در هنجارسازی و اهمیت اش در نهادهای بین المللی، در همکاری با تایوان، به ایجاد هنجارهای رفتاری به منظور اعمال محدودیت بر رفتارهای اجبار آمیز  چین در منطقه خاکستری، اقدام کند. دوم، تبادلات اطلاعاتی ویژه میان قدرت های منتخب اروپایی و تایوان و میان گاردهای ساحلی شان برای مقابله با اقدامات احتمالی چین و سوم، کمک اروپا به تایوان در دفع حملات سایبری چین.

در این رابطه، اروپا و بویژه کشورهایی مانند: فرانسه و بریتانیا ظرفیت ها و همچنین تجربه خوبی در جنگ سایبری علیه گروه های تروریستی دارند و این تجربه ها برای تایوان مفید خواهد بود. نکته اینجاست که کشورهای اروپایی لزوماً نیازی به حمله سایبری علیه ارتش چین ندارند و تنها می توانند به تایوان در دفاع از شبکه هایش کمک کنند. برای نمونه، آلمان به تیم های واکنش اضطراری رایانه ای مؤثرش شهره است و می تواند کمک زیادی به دفاع سایبری تایوان کند. این امر البته نیازمند همکاری عمیق تر میان تایوان و آلمان در زمان صلح است.

سناریوی شماره (2):

محاصره هوایی و دریایی تایوان همراه با جنگ اطلاعاتی علیه تایوان

اولویت اروپا در این سناریو، جلوگیری از تشدید تنش و رفتن آن به سمت یک درگیری نظامی تمام عیار است. بر این اساس و برای شکستن محاصره تایوان، اروپا احتمالا در عملیات حمل و نقل هوایی غیر نظامی برای شکستن محاصره تایوان شرکت می کند و به منظور تأکید بر ماهیت غیر نظامی این عملیات، این کار توسط مرکز هماهنگی واکنش اضطراری اتحادیه اروپا و یا از طریق ایجاد ترتیبات موقت بین کشورهای اروپایی هماهنگ می شود. این امر البته مستلزم توافق بین اپراتورهای تجاری و دولت های اروپایی مربوطه است. بنابراین و تا زمانی که این فعالیت ماهیت غیر نظامی دارد، چین هم تمایلی به تشدید تنش و حمله به هواپیماهای باری نخواهد داشت. بنابراین در این سناریو، ترکیبی از اقدامات لجستیکی به منظور شکستن محاصره تایوان و تهدید چین به تحریم های اقتصادی، می تواند چین را وادار به عقب نشینی کند.

سناریوی شماره (3):

حملات هوایی و موشکی چین علیه تایوان

در این سناریو، چین عملیات هوایی و موشکی و همچنین، عملیات سایبری تهاجمی علیه تایوان انجام خواهد داد تا تایوان را وادار به تسلیم کند. در پاسخ به این رفتار چین، کشورهای اروپایی به جای حمله مستقیم به اهداف چینی، راهی کمتر تنش زا را انتخاب خواهند کرد و آن ارسال سامانه های دفاع هوایی و موشکی و سامانه های جنگ الکترونیک به تایوان است. البته اروپا باطری های موشک دور برد کمی در اختیار دارد و در شرایط حمله روسیه به اوکراین و اهمیت یافتن بیش از پیش بازدارندگی هسته ای برای اروپا، احتمالا کشورهای فرانسه، آلمان، هلند و اسپانیا بتوانند تعداد کمی باطری (در حدود 7 باطری) به تایوان ارسال کنند. چالش دیگر این است که سامانه های دفاعی تایوان آمریکایی هستند و باید دید که آیا این باطری ها با آنها سازگار هستند یا خیر. همچنین، بخش مهمی از قابلیت های اروپا می تواند نه در خود تایوان بلکه برای کمک به تقویت توانایی های پایگاه های آمریکایی در منطقه استفاده شود.

سناریوی شماره (4):

تهاجم همه جانبه چین علیه تایوان

نیروهای آبی- خاکی در مراحل اولیه عملیات نظامی در آسیب پذیرترین وضعیت شان هستند. بنابراین، نیروهای نظامی اروپا باید به کمک نیروهای نظامی ایالات متحده و تایوان بیایند تا کنترل دریا و هوا در اطراف جزیره تایوان را بدست گیرند. این سناریو در حقیقت، مستلزم درگیری تمام عیار غرب با چین است.